«Κωμικό, ενθουσιώδες και βαθειά συγκινητικό», «Η πιο συναρπαστική παράσταση στο Λονδίνο αυτή τη στιγμή», «Αυτή η νέα ανάγνωση του Ροστάν λειτουργεί στην εντέλεια». Τα παραπάνω αποσπάσματα αποτυπώνουν τον ενθουσιασμό του βρετανικού Τύπου για τον «Συρανό ντε Μπερζεράκ» του λονδρέζικου Playhouse Theatre που θα μεταδοθεί «ζωντανά» από το West End την Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου (στις 21.00) στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο του προγράμματος National Theatre Live.
O Tζέιμς Μάκαβοϊ, o αγαπημένος κινηματογραφικός ηθοποιός που ενσαρκώνει τον πολυμήχανο καθηγητή Charles Xavier στη σειρά ταινιών X-Men, αφήνει στην άκρη το κοστούμι του υπερήρωα και φορά τα ρούχα ενός σύγχρονου Συρανό. Το πασίγνωστο έργο του γάλλου Εντμόντ Ροστάν ανεβαίνει σε ελεύθερη διασκευή του Μάρτιν Κριμπ και σε μια εκδοχή με λιτή σκηνοθεσία και τολμηρή γλώσσα η οποία δίνει ξεχωριστή έμφαση στον έξυπνο κι ευρηματικό λόγο και αποθεώνει το εξωπραγματικό, σχεδόν, σθένος του ήρωα ν΄αντιστρέψει προς όφελός του τους όρους του παιχνιδιού. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Τζέιμι Λόιντ ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Μάκαβοϊ σ΄έναν σπαρακτικό «Μάκβεθ» που ανέβηκε στο θέατρο Trafalgar πριν από μερικά χρόνια. Ο Λόιντ έχει γίνει γνωστός στις δυο πλευρές του Ατλαντικού για τις πρωτοποριακές δουλειές του στον χώρο του θεάτρου και του μιούζικαλ ενώ έχει τιμηθεί με τα βραβεία Evening Standard (2010) και Laurence Olivier (2018).
Παρότι ιστορικά ανακριβές (η μεγάλη μύτη του ήρωα υπήρχε, ωστόσο) το θεατρικό του Ροστάν αλλά και η βασισμένη σ΄αυτό ομώνυμη όπερα του Φράνκο Αλφάνο καθιέρωσε την εικόνα του ρομαντικού ήρωα που έχει επικρατήσει σήμερα. Ο Συρανό θα μπορούσε να τα έχει όλα: είναι θαυμαστός στον λόγο και φοβερός στη μάχη. Εντούτοις δεν έχει κερδίσει την καρδιά του μεγάλου του έρωτα, της Ρωξάνης. Όπως φαίνεται, υπάρχει ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο: τη γενναιοδωρία που επέδειξε η φύση στην ψυχή του την αποτύπωσε και…στη μύτη του! Θα καταφέρει αυτή η ναρκισσιστική κοινωνία να αντλήσει από τις χάρες του Συρανό ή μήπως ο χαρισματικός ήρωας αποδειχθεί «καταστροφικός» γκρεμίζοντας συθέμελα τον κόσμο της Ρωξάνης;