Με βάση τα τελευταία στοιχεία (εννεάμηνο 2019) που ανακοίνωσε επίσημα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (ΜΕΔ) ανρχονται σε περίπου 71 δισεκ. ευρώ, που αντιστοιχούν στο 42,1% του συνόλου των δανείων.
Κι αυτό παρά την μεταβίβαση σε funds χαρτοφυλακίου κόκκινων δανείων άνω των 30 δισ. ευρώ.
Οσο κι αν οι τράπεζες θεωρούν ότι έτσι αντιμετωπίζουν το ζήτημα, τα κόκκινα δάνεια μένουν ανοιχτή πληγή για όσους τα οφείλουν και εξακολουθούν όπως ομολογεί κι ο κ. Στουρνάρας να αποτελούν το μεγάλο φρένο στην οικονομία.
Αν σ΄αυτά προσθέσουμε την αποτυχία του τελευταίου μέτρου της πλατφόρμας προστασίας για την πρώτη κατοικία και την επιδότηση των τοκοχρεωλυτικών δόσεων για τα κόκκινα στεγαστικά από το δημόσιο τότε αντιλαμβάνεται κανείς το μεγάλο αδιέξοδο που βρίσκονται κυβέρνηση, τράπεζες και δανειολήπτες και πόσο ανησυχούν για την έναρξη των πλειστηριασμών που θα προσφεύγουν πλέον τα funds από την 1η Μαίου.
Είναι πασιφανές ότι η οικονομία και η κοινωνία έχει ανάγκη από νέο πτωχευτικό νόμο ο οποίος θα αντικαταστήσει το νόμο Κατσέλη που εκπνέει, δεν θα προστατεύει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, αλλά ταυτόχρονα δεν θα πετάει στο δρόμο τα θύματα της κρίσης.
Η κυβερνητική δέσμευση είναι να ψηφιστεί μέχρι τον Απρίλιο 2020 αλλά με τους ρυθμούς που κινείται, αυτό φαίνεται ανέφικτο. Αν η κυβέρνηση καταφέρει να επιλύσει νομοθετικά το ζήτημα μέχρι το Σεπτέμβριο θα είναι επιτυχία. Αλλά θα πρέπει να σκεφθεί από τώρα τι θα γίνει στο κενό των τεσσάρων μηνών (Μάιος – Σεπτέμβριος) διάστημα που θα ξεσπάσει το «τσουνάμι» των πλειστηριασμών.
Μέσα σε όλη την αρνητική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και υπό την απειλή των πλειστηριασμών – το νέο νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων
– διάκριση του πτωχευτικού δικαίου των επιχειρήσεων από εκείνο των ιδιωτών
– κίνητρα για προώθηση των εξωδικαστικών διαδικασιών έναντι των χρονοβόρων δικαστικών διαδικασιών.
Το κυριότερο όμως είναι ότι ο νέος πτωχευτικός νόμος να προβλέπει «αναστολή ρευστοποιήσεων» λόγω προσφυγής σε πτωχευτικές διαδικασίες.
Σε διαφορετική περίπτωση όπως απαιτούν τα σύγχρονα «κοράκια» πάνω από 80.000 ακίνητα σε όλη την Ελλάδα θα βρεθούν οριστικά σε πλειστηριασμό και σε σύντομο χρόνο στα χέρια των funds με τεράστιο κοινωνικό κόστος.
Οσο για τους στρατηγικούς κακοπληρωτές που γίνεται λόγος και αιτία επαχθέστατων αποφάσεων, είναι γνωστοί σε όλους… Οι αρχές, επιτέλους, ας πάρουν τα μέτρα που πρέπει και να σταματήσει η παραφιλολογία σε βάρος των ανθρώπων που έχουν πρόβλημα.
Οι καταναλωτικές οργανώσεις είναι ήδη ανάστατες με την ουσιαστικά κατάργηση της δικαστικής προστασίας του Έλληνα καταναλωτή – πολίτη και οι αντιδράσεις είναι σίγουρο ότι θα φέρουν αποτέλεσμα.
*Ο κ. Παναγιώτης Μπατσαρισάκης είναι οικονομικός αναλυτής, επιχειρηματικός σύμβουλος