Θα μπορούσε κάποιος να πει, ενδεχομένως και ορθώς, ότι το ζήτημα με τον ΠΑΟΚ και την Ξάνθη κάπου εδώ θα πρέπει να έλθει σε δεύτερη μοίρα ή πάντως να επικρατήσει μία κάποια ηρεμία.
Αλλωστε και η ίδια η κυβέρνηση, δια του κυβερνητικού εκπροσώπου αναγνώρισε ότι όλα όσα έγιναν ήταν μία διαχείριση κρίσης στιγμιαία. «Δεν λύσαμε το πρόβλημα. Η κυβέρνηση έπρεπε να πάρει την πρωτοβουλία, την πήρε και από εδώ και πέρα θα δούμε τι θα γίνει», ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πέτσας σε τηλεοπτική του συνέντευξη και συμπλήρωσε: «Περιμένουμε να εκτονωθεί η κατάσταση παρά τις δηλώσεις ένθεν κακείθεν και είμαστε εδώ για να πάρουμε και τις επόμενες πρωτοβουλίες από εδώ και πέρα».
Εν αναμονή λοιπόν των επόμενων πρωτοβουλιών, από τις οποίες θα φανούν πολλά, η προσοχή είναι στραμμένη και σε ενδεχόμενες παρεμβάσεις από την UEFA, οι οποίες μπορεί και να δώσουν άλλη διάσταση στο θέμα και να απαιτήσουν άλλους χειρισμούς.
Παρά ταύτα, από όλα αυτά υπάρχει κάτι αρνητικό που μένει και που μπορεί να αποδειχθεί με αρνητικό τρόπο καθοριστικό σε πολλά πεδία.
Οι κυβερνητικές ανακοινώσεις με τις οποίες αιτιολογήθηκε η εσπευσμένη έως και σπασμωδική αντίδραση, έγιναν στην βάση της ανησυχίας ότι δεν μπορεί να χωριστεί η Ελλάδα στα δύο ή ότι υπήρχε κίνδυνος να φτάσουμε σε δημιουργία «κράτους του βορρά», όπως παρασκηνιακά αλλά και δημοσίως αναφέρθηκε.
Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι με την δικαιολογία αυτή, επί της ουσίας νομιμοποιήθηκε η πολιτική αντίληψη και συμπεριφορά όσων όντως βλέπουν τους εαυτούς τους ως εκπροσώπους ενός άτυπου κράτους του βορρά. Ενός κράτους, το οποίο θεωρεί ότι έχει κάποια ιδιαιτερότητα, ότι είναι κάτι άλλο, ότι μπορεί να ασκεί πιέσεις και ότι έχει περισσότερα δικαιώματα από άλλες περιοχές της ελληνικής επικράτειας.
Το ότι υπάρχουν σχετικές αντιλήψεις είναι δεδομένο και γνωστό. Μπορεί η Ελλάδα να μην αντιμετωπίζει αποσχιστικά ζητήματα, ωστόσο εδώ και δεκαετίες και με πολλαπλές αφορμές, πολιτικές καριέρες χτίστηκαν και συνεχίζουν να χτίζονται με την επίκληση της δήθεν ιδιαιτερότητας του ελληνικού βορρά. Όλα αυτά έφτασαν στο αποκορύφωμά τους με αφορμή το Μακεδονικό και τις Πρέσπες, στις οποίες ασχέτως του πραγματικού προβλήματος και του κατά πόσον η λύση ήταν εν τέλει η ενδεδειγμένη, διάφοροι, από πολλούς πολιτικούς χώρους βρήκαν αφορμή για να εκδηλώσουν μία συγκεκριμένη πολιτική στάση και συμπεριφορά.
Επειδή κατά την επίσημη κυβερνητική θέση το πρόβλημα δεν έχει λυθεί, οι χειρισμοί των τελευταίων ημερών οφείλουν να οδηγήσουν σε μία εγρήγορση. Πέραν της ποδοσφαιρικής διάστασης, από εδώ και στο εξής η κυβέρνηση και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων οφείλουν να λάβουν μέτρα και τηρήσουν την αναγκαία στάση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το ζήτημα.
Κράτος του βορρά δεν υπάρχει και δεν πρέπει να επιτραπεί σε κανέναν να το επικαλείται για πολιτικούς εκβιασμούς και για την επίτευξη προσωπικών στόχων, που εν τέλει καμία σχέση δεν έχουν με τον πατριωτισμό…
