Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα ήταν για μια μέρα κανονικό κράτος. Πως θα περνούσε το σημερινό της 24ώρο; Να μια ενδιαφέρουσα άσκηση. Έστω σε έκθεση ιδεών, καθώς όλοι γνωρίζουμε την σκληρή πραγματικότητα. Εκείνη που άλλους τους εξοργίζει, και άλλους απλά τους διασκεδάζει.
Τι θα συνέβαινε λοιπόν σε μια κανονική χώρα:
Πιθανότατα οι δύο ισχυρές εξουσίες της, η Κυβέρνηση και η Δικαιοσύνη θα είχαν μπόλικη δουλειά έπειτα από το πόρισμα της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού. Εκείνο που επιβεβαίωσε με ψήφους 4-1 την «πολυιδιοκτησία» ΠΑΟΚ και Ξάνθης και παρέπεμψε την υπόθεση τους στις αρμόδιες πειθαρχικές αρχές του ποδοσφαίρου.
Σε μια κανονική χώρα, αυτονόητα άπαντες θα στέκονταν στο ίδιο το «σκάνδαλο» που σαφώς και αλλάζει τα δεδομένα σε ένα περιβάλλον όπως το ποδόσφαιρο.
Πως έγινε, γιατί έγινε, ποιος το προκάλεσε, που βρέθηκαν τα χρήματα.
Ποιος είναι αυτός ο Καλπαζίδης που δεν εμφανίστηκε ενώπιον της Επιτροπής και που βρήκε όλα αυτά τα εκατομμύρια.
Είναι χρήματα νόμιμα, είναι φορολογημένα;
Ποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί επέτρεψαν αυτή την αγοραπωλησία που βάζει τις δύο ομάδες κάτω από την ίδια «επιχειρηματική» ομπρέλα διαλύοντας το πρωτάθλημα;
Για ποιον λόγο το καλοκαίρι η ΕΠΟ «προφητικά» προσπάθησε να νομοθετήσει υπερ της πολυιδιοκτησίας και όταν UEFA/FIFA σήκωσαν απαγορευτικό εξαφανίστηκε από τον πειθαρχικό κώδικα ολόκληρο το άρθρο περί πολυιδιοκτησίας ρίχνοντας το μπαλάκι στον αθλητικό νόμο;
Προφανώς όλες αυτές τις απαντήσεις θα καλούνταν να τις δώσει κάποιος Εισαγγελέας. Και βέβαια και τις άλλες. Αναφορικά με τις καταγγελίες του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης για την σύσταση της Επιτροπής κλπ.
Έτσι συμβαίνει στις Δημοκρατίες. Έτσι συμβαίνει στην Δικαιοσύνη.
Το θέμα σε ένα κανονικό κράτος δεν θα ήταν τα χρώματα, ούτε οι εντυπώσεις. Θα ήταν η αλήθεια. Την οποία προφανώς θα έπρεπε να την επιζητούν όλοι.
Τι κάναμε εδώ; Από το βράδυ της Δευτέρας με εκείνο το περίφημο τιτίβισμα Αυγενάκη ανοίξαμε τις πόρτες σε ένα πανηγύρι δίχως προηγούμενο.
Η διοίκηση του ΠΑΟΚ σε ανακοίνωση της ανέπτυξε μια ρητορική που έβαλε στην μια πλευρά της ζυγαριάς τον Υφυπουργό Αθλητισμού και στην άλλη τη συνοχή (!) της χώρας.
Μια ρητορική που ανέπτυξε αργότερα ο αντιπρόεδρος Μάκης Γκαγκάτσης σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση. Με σπουδές νομικής, ένας νέος άνθρωπος τεχνοκράτης, μας ενημέρωσε αφενός ότι η «Ελλάδα θα χωριστεί στα δύο» αφετέρου πως «ήθελαν να χυθεί αίμα στην Τούμπα».
Κρίμα που ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν τον γνώριζε καλύτερα όταν σχημάτιζε τα ψηφοδέλτια του κόμματος του.
Όσοι είδαν την συνέντευξη βεβαίως, δεν έγιναν σοφότεροι για την υπόθεση.
Άλλωστε ο Γκαγκάτσης αρκούνταν να απαντά «δεν είμαι εύκαιρος» σε κάθε ερώτηση ουσίας.
Δεν περίμεναν όμως και την σημερινή κορύφωση της παράνοιας που έκανε τον αντιπρόεδρο του ΠΑΟΚ… αναπληρωματικό στην τρέλα.
Την στροφή 180ο μοιρών της Κυβέρνησης και την διαταγή αλλαγής της ατζέντας.
Δεν ενδιαφέρθηκε για την ουσία του θέματος η Νέα Δημοκρατία.
Ασχολήθηκε αποκλειστικά από το πώς θα βγει η ίδια από το… τούνελ.
Η τροπολογία που προέκυψε είναι η απόδειξη των προθέσεων της.
Άλλαξε τον ίδιο τον νόμο. Δίχως να τη νοιάζει τι έχει γίνει, αν έχει γίνει κλπ.
Άλλαξε τον νόμο για να γλιτώσει από τους επόμενους Ζαγοράκηδες που από το πρώτο βράδυ δήλωσε «πίστη» στην δικαίωση του ΠΑΟΚ.
Ήξερε κάτι για την υπόθεση ο δύο φορές εκλεγμένος Ευρωβουλευτής; Προφανώς όχι. Έκανε όμως αυτό που έπρεπε. Και έστειλε το μήνυμα στον Πρωθυπουργό ότι πιθανότατα θα ακολουθήσουν και άλλοι.
Γιατί «τα πρωταθλήματα πρέπει να κρίνονται στα γήπεδα» όπως είπε απόψε στη Βουλή ένας άλλος της ΝΔ (Δημήτρης Κούβελας ή κάπως έτσι).
Ναι, αλλά πως κρίνονται στα γήπεδα όταν ένας ιδιοκτήτης έχει δύο ομάδες;
Όταν η γυναίκα ενός κορυφαίου διαιτητή δουλεύει στο κανάλι του προέδρου, μαζί με τον γιο του προέδρου της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ.
Και όταν ο γιός του πρώην αρχιδιαιτητή, και νυν παρατηρητή διαιτησίας, δουλεύει απευθείας στον ΠΑΟΚ (γιατί πόσες καρέκλες να έχει τελικά και το Open).
Πως κρίνεται το πρωτάθλημα στα γήπεδα όταν χθες ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Βόλου με πέναλτι που έκανε δικός του «δανεικός», και την Πέμπτη πέρασε από τη Λαμία με γκολ οφσάιντ σε στιγμή που δεν δούλευε το VAR (τι να κάνουμε ρε παιδιά μηχάνημα είναι, χάλασε).
Πως κρίνεται το πρωτάθλημα στα γήπεδα όταν ο Πανιώνιος για κάτι πολύ πιο «νορμάλ» από μια υπόθεση πολυιδιοκτησίας συμμετέχει σε αυτό με -6.
Όταν ο Ηρακλής «διαλύθηκε» έπειτα από τον εξω-αγωνιστικό υποβιβασμό του το 2011.
Και τελικά αν όντως κοστίζει μόλις -5 μια τέτοια «σχέση» ανάμεσα σε δύο ομάδες γιατί δεν έχει δίκιο ο Κούγιας που λέει πως με αυτό το «κόστος» πουλάει και εκείνος τις αθλητικές εγκαταστάσεις της ΑΕΛ.
Γιατί ο καθένας να μην αγοράσει από πέντε αθλητικές εγκαταστάσεις να κάνει τα κουμάντα του;
Αυτό θα είναι άραγε ένα δίκαιο πρωτάθλημα;
Στο μεταξύ με την αλλαγή του νόμου, και πάντα με οδηγό το πόρισμα της ΕΕΑ, αλλάζει ο βυθός του βαθμολογικού πίνακα καθώς δεν υποβιβάζεται η Ξάνθη και ο ΠΑΟΚ.
Αλλάζουν ίσως οι θέσεις της Ευρώπης, καθώς η Ξάνθη συγκατοικεί στην 6η θέση του πίνακα.
Αλλάζει και η κορυφή του καθώς ο ΠΑΟΚ παραμένει στο +1. Πως λοιπόν το πρωτάθλημα κρίνεται στα γήπεδα;
Φυσικά τίποτε από όλα αυτά δεν απασχολεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται μόνο για την Κυβέρνηση του.
Και για αυτή έπραξε σήμερα δίχως να τον ενδιαφέρουν οι εντυπώσεις.
Φοβήθηκε ότι θα «πέσει» από την καρέκλα που τόσο αγάπησε.
Φοβήθηκε ότι μπορεί να πουλούσαν καμιά 10αριά βουλευτές του, τις… αθλητικές εγκαταστάσεις τους.
Και έτσι έπραξε αδιαφορώντας για κάθε λογής κόστος.
Ακόμη και το «πολιτικό κόστος» που επιβάλλει το περίφημο κλισέ. Αν τον ένοιαζαν τέτοια πράγματα δεν θα είχε μεσοτοιχία βίλα με τον Χριστοφοράκο της Siemens.
Επειδή όμως είναι δεδομένα «κακός» σε αυτό που κάνει, δεν κατάλαβε πως το πρόβλημα είναι ακόμη εκεί για εκείνον.
Οι… αθλητικές εγκαταστάσεις του κόμματος του.
Των βουλευτών του που πρέπει να δείξουν «πίστη» στην παράταξη.
Τώρα που «έπεσε» το τείχος του υποβιβασμού, θα πρέπει να πέσει και το επόμενο.
Και να μου το θυμηθείτε πως αυτή η ιστορία δεν θα τελειώσει παρά με έναν και μοναδικό τρόπο.
Δίχως να τιμωρηθεί κανείς. Να είμαστε καλά να το διαπιστώσουμε…
Κρίμα πάντως τόσο ωραίο σενάριο «παρωδίας» να το αφήνουμε αναξιοποίητο με τόση ελαφρότητα. Θα μπορούσαμε να το πουλήσουμε στο Hollywood που ψοφάει για τα πολιτικά… στριπτίζ.
Όχι τίποτε άλλο αλλά θα μπορούσαμε να έχουμε και έσοδα στα ταμεία του.
Μπας και δώσουν κάτι και τα κόμματα κάτι στα δάνεια των 500 εκατ ευρώ που πήραν από τις τράπεζες και δεν πληρώνουν φορτώνοντας τα στην πλάτη των φορολογούμενων.
Εκεί όμως νομοθέτησαν όλα μαζί. Γιατί σε αυτά ως γνωστόν δεν χωράνε… οπαδικά!
Για το τέλος κράτησα αυτό.
Τον νυν πρωθυπουργό ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τιτιβίζει.
Και με την ευκαιρία, καλό είναι στην κυβέρνηση να μην επιδεικνύουν ότι έχουν αποκτήσει επιλεκτική μνήμη. Ή πιο σωστά… βολική αμνησία. Όχι τίποτα άλλο, αλλά υπάρχουν και τα… πειστήρια.
Να θυμίσω λοιπόν ότι στον μακρινό… Μάιο του 2017 ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε για τη «νέα διαπλοκή που αναδεικνύεται στο πρόσωπο του Σαββίδη» και έστελνε το μήνυμα προς «όλα τα οικονομικά συμφέροντα» ότι η «ΝΔ δεν απειλείται & δεν εκβιάζεται».
Φαίνεται πως μετά από μια επίσκεψη του… Ιβάν του Τρομερού στο Μαξίμου, από αυτές που κάποτε γίνονταν επί ΣΥΡΙΖΑ με μεταφραστή τον κάποτε κομμουνιστή Καρτερό, η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε ότι και να απειληθεί μπορεί και να εκβιασθεί.
Στερνή μου γνώση, να σε είχα πρώτα.
Ή σε πιο απλή version. Καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς.
Ή ακόμα καλύτερα. Κυριάκο πότε έγινες κιόλας Τσίπρας;
