Η κυβέρνηση, υποκύπτοντας στον ωμό εκβιασμό της πλευράς του Ιβάν Σαββίδη και στις πρωτοφανείς απειλές για τη «χώρα που θα μοιραστεί στα δύο», αποφάσισε να ψηφίσει, με όρους «κομματικής πειθαρχίας» μάλιστα, τη γνωστή τροπολογία.
Μόνο που δεν πρόσεξε ότι στον Κανονισμό Αγώνων Ποδοσφαίρου υπάρχει μια ρητή πρόβλεψη που αναφέρει ότι δεν μπορούν να αλλάζουν οι κανόνες στη διάρκεια της χρονιάς, αλλά ισχύουν πάντα από την επόμενη χρονιά.
Κοινώς στη διάρκεια του πρωταθλήματος ισχύουν οι κανόνες που ίσχυαν στην αρχή του.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Κανονισμός: «Διαρκούσης της αγωνιστικής περιόδου απαγορεύεται η τροποποίηση διατάξεων του παρόντος κανονισμού. Οποιαδήποτε τροποποίηση κατά τη διάρκεια αυτή, ισχύει από την επόμενη αγωνιστική περίοδο».
Ο Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου, όπως και το Καταστατικό της ΕΠΟ, όπως και όλο το κανονιστικό πλαίσιο του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχει ιδιαίτερη σημασία και βρίσκεται στο μικροσκόπιο της UEFA και τη FIFA, που δίνουν μεγάλη έμφαση στην τήρηση των κανονισμών, στο σεβασμό του αυτοδιοίκητου και στην απουσία πολιτικών παρεμβάσεων.
Την ίδια στιγμή, είναι σαφές ότι τόσο η UEFA όσο και η FIFA έχουν σχηματίσει μια πολύ αρνητική εικόνα για την κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Στο μυαλό των υπευθύνων τους έχει αρχίσει δυστυχώς να ωριμάζει η σκέψη ότι η κατάσταση είναι απελπιστική και δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης.
Γι’ αυτό το λόγο και είναι κοινό μυστικό ότι η σκέψη για Grexit κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος.
Είναι η αντίληψη ότι για να μπορέσει να μπει τάξη θα πρέπει το ελληνικό ποδόσφαιρο να δεχτεί ένα τόσο μεγάλο χτύπημα, ώστε να μπορέσει να φτιαχτεί το πλαίσιό του από την αρχή.
Βέβαια, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μια καταστροφική εξέλιξη και το ελληνικό ποδόσφαιρο ποτέ δεν θα έκανε τη νέα αρχή.
Όμως, τώρα υπάρχει ο πραγματικός κίνδυνος η άστοχη και ταυτόχρονα αστόχαστη τροπολογία της κυβέρνησης να αντιμετωπιστεί από τις δύο διεθνείς ομοσπονδίες, την UEFA και τη FIFA, ως την αφορμή που αναζητούσαν για να αποφασίσουν το Grexit.
Άλλη μια απόδειξη της πικρής αλήθειας πως όταν απέναντι στην παρανομία δεν διαλέγεις την τήρηση της νομιμότητας αλλά σπεύδεις να υποκύψεις σε εκβιασμούς, το αποτέλεσμα θα είναι απλώς να κάνεις τα πράγματα χειρότερα.
