Ενας από τους κορυφαίους αθλητές στην ιστορία του αθλητισμού, ο Κόμπι Μπράιαντ, έχασε τη ζωή του ύστερα από πτώση ελικοπτέρου. Πληροφορίες θέλουν μάλιστα και την 13χρονη κόρη του να επιβαίνει στο ελικόπτερο.
O σταρ των Λέικερς, Κόμπι Μπράιαντ, έδωσε την τελευταία παράσταση στο Staples Center απέναντι στους Γιούτα Τζαζ στις 14 Απριλίου του 2016, ωστόσο είχε ανακοινώσει την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση νωρίτερα.
Η 29η Νοεμβρίου του 2015 ήταν μια ημερομηνία – σταθμός για τεράστια καριέρα που άφησε πίσω του. Ήταν η ημέρα που ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί. Μάλιστα, είχε γράψει και μια συγκινητική επιστολή στο theplayerstribune.com.
«Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο» ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Αναλυτικά, η συγκινητική επιστολή
«Αγαπημένο μου μπάσκετ,
» Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύτηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου πρόσφερες πολλά περισσότερα.
» Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Εκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.
» Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.
» Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1
» Πάντα θα σε αγαπώ,
Kόμπι».
