Τον Ιούνιο του 2014 τρεις Ισραηλινοί νεαροί έπεσαν θύματα απαγωγής στη Δυτική Όχθη. Στις επόμενες εβδομάδες όλο το ισραηλινό έθνος ζούσε με την ελπίδα ότι οι τρεις νεαροί ήταν ζωντανοί και όλοι προσεύχονταν να επιστρέψουν στις οικογένειες τους σώοι και αβλαβείς. Όταν τελικά ανακαλύφθηκαν οι σοροί τους ξέσπασαν μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της Χαμάς στις οποίες κυριαρχούσαν τα συνθήματα εκδίκησης.
Λίγες ημέρες μετά την ανακάλυψη των σορών ένας 16χρονος Παλαιστίνιος βρέθηκε δολοφονημένος σε ένα δάσος στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ. Οι δολοφόνοι του 16χρονου τον είχαν χτυπήσει και στο τέλος τον έκαψαν ζωντανό. Η Χαμάς απάντησε με ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ γεγονός που πυροδότησε τον πόλεμο του 2014 ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα.
Η σειρά «Τα αγόρια μας» (Our Boys) αφηγείται τις προσπάθειες της Ισραηλινής αστυνομίας για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών να εντοπίσουν και να συλλάβουν τους αυτού του αποτρόπαιου εγκλήματος. Η σειρά αποτελείται από 10 επεισόδια τα οποία είναι το ένα πιο συγκλονιστικό από το άλλο. Πρόκειται για μια συμπαραγωγή ανάμεσα στο αμερικανικό δίκτυο ΗΒΟ και το ισραηλινό κανάλι Keshet που ρίχνει μια αμείλικτη ματιά στο χάσμα που χωρίζει τις δυο πλευρές και στις παράπλευρες απώλειες του μίσους που επικρατεί ανάμεσα τους.
Μοιάζοντας σχεδόν με ντοκιμαντέρ η σειρά είναι μια γροθιά στο στομάχι καθώς αποφεύγει να σου δώσει οποιαδήποτε αίσθηση ελπίδας ότι τα δυο αντίπαλα στρατόπεδα θα μπορέσουν ποτέ να χτίσουν μια γέφυρα συνεννόησης. Ένας διχασμένος κόσμος με παρακλάδια αντιπαράθεσης ακόμα και στο ίδιο στρατόπεδο. Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι ζουν παγιδευμενοι σε ένα κοινωνικό αδιέξοδο όπου οι φράξιες, τα κόμματα, οι οργανώσεις, οι πολιτικές διαστάσεις και οι απαιτήσεις της τραγωδίας συνθέτουν ένα κολασμένο σκηνικό μέσα στο οποίο οι ηθική δεν έχει κανέναν ρόλο στις επιλογές των ανθρώπων.
Μια γωνία του κόσμου, αντιπροσωπευτική του συνολικού κόσμου, όπου επικρατούν ο αυτοματισμός του ζωώδους ενστίκτου, η ρητορική του μίσους, η ρατσιστική αντίληψη, το μίσος για τον άλλον, ο αυτό-εγκλεισμός στην αδιαλλαξία και μια δικτατορία της αλληλεγγύης απέναντι στην οικογένεια, τη φυλή, την σεξουαλική, εθνική και φυλετική ταυτότητα, και την την ηθική υπόσταση των ανθρώπων
Είναι επίσης ένα πικρό σχόλιο πάνω στη δολοφονία του θύματος μετά τον φόνο του όταν αρχίζουν και κυκλοφορούν στα social media αναρτήσεις ότι ήταν γκει και πιθανόν να τον δολοφόνησε το περιβάλλον του γι αυτό, γεγονός που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Βασικοί πρωταγωνιστές της σειράς είναι ο επικεφαλής της ομάδας της ισραηλινής αστυνομίας που προσπαθεί να εξιχνιάσει το έγκλημα και ο πατέρας του 16χρονου θύματος που με σπαρακτικό τρόπο προσπαθεί να εξισορροπήσει την οργή, τον πόνο και τον θρήνο για την απώλεια του γιου του με τις απαιτήσεις των παλαιστινιακών οργανώσεων να ανακηρύξουν το αδικοχαμένο του αγόρι μάρτυρα του αγώνα εναντίον του Ισραήλ.
Τραγική φιγούρα και η μητέρα του θύματος που συνειδητοποιεί το μάταιο της προσπάθειας για απόδοση δικαιοσύνης.
Η σειρά είναι ένα δείγμα της τηλεόρασης στις καλύτερες στιγμές της καθώς αποφεύγει να οδηγήσει τον θεατή σε εύκολα συμπεράσματα. Στο περιβάλλον που με μοναδικό τρόπο αναπαριστά δεν υπάρχει μαύρο και άσπρο, αλλά ένα ατελείωτο γκρίζο.
Όπως ήταν αναμενόμενο η σειρά προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από την πλευρά των Ισραηλινών με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου να την χαρακτηρίζει αντισημιτική καλώντας τους πολίτες να μποϊκοτάρουν το κανάλι Keshet.
Παρ’ όλα αυτά είναι μια από τις καλύτερες σειρές που προβλήθηκαν μέσα στην περασμένη χρονιά. Σίγουρα δεν είναι από τα πιο εύκολα σίριαλ που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς, αλλά αν καταφέρει ο θεατής να ξεπεράσει την τραγικότητα των περιστάσεων που αναπαριστά αντιλαμβάνεται ότι πίσω από κάθε αποτρόπαιο γεγονός κρύβονται πάντα χαμένοι άνθρωποι, πιόνια σε πολιτικά γρανάζια και τραγικές επιλογές.
