Στην ανακατάληψη του κτιρίου στην οδό Ματρόζου 45 και Παναιτωλίου 21 στο Κουκάκι προχώρησε ομάδα αντιεξουσιαστών, οι οποίοι εν συνέχεια πραγματοποίησαν συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο, αναρτώντας πανό.
Η ανακατάληψη έρχεται σχεδόν ένα μήνα μετά την επιχείρηση της αστυνομίας στο κτίριο στο Κουκάκι όπου δεν είχαν λείψει οι εντάσεις.
Ανακατάληψη ένα μήνα μετά την αστυνομική επιχείρηση
Ειδικότερα ήταν 18/12/2019 όταν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις της ΟΠΚΕ, της ΕΚΑΜ και των ΜΑΤ βρέθηκαν στις οδούς Ματρόζου 45, Παναιτωλίου 21 και Αρβάλη στο Κουκάκι προκειμένου να εκκενώσουν τα υπό κατάληψη κτίρια.
Μάλιστα τότε είχε ξεσπάσει ένταση μεταξύ των καταληψιών και των αστυνομικών.
Οργή και αντιδράσεις είχε προκαλεί κυρίως η σύλληψη του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και των γιων του στο σπίτι τους.
Όπως είχε δηλώσει τότε ο ίδιος, ομάδα αστυνομικών είχαν ζητήσει άδεια για να ανέβουν στην ταράτσα του σπιτιού του ώστε να ενισχύσουν την επιχείρηση εκκένωσης.
Όταν εκείνος αρνήθηκε και απάντησε ότι αυτό θα γινόταν μόνο εάν είχαν εισαγγελική εντολή, οι αστυνομικοί μπήκαν στο σπίτι του, έβγαλαν όπλα μπροστά στα δύο παιδιά του και τον συνέλαβαν.
Εν συνεχεία Δημήτρης Ινδαρές είχε καταθέσει μήνυση κατά των αστυνομικών, καταγγέλλοντας κακοποίηση, ενώ η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης.
Η ανακοίνωση των καταληψιών
«Η ανακατάληψη της Ματρόζου 45 και της Παναιτωλίου 21 είναι μια πράξη ενάντια στο φόβο που μας επιβάλει η κρατική καταστολή. Είναι ένα σινιάλο αντίστασης και ένα κάλεσμα κλιμάκωσης των αγώνων. Να μην αφήσουμε τις γειτονιές μας και την φύση έρμαια της αναπτυξιακής λεηλασίας.Να μην αποδεχτούμε τον εκτοπισμό των ζωών μας. Να κρατήσουμε τα πάρκα, τις πλατείες και τους λόφους ελεύθερους.Να αντεπιτεθούμε στους μισθοφόρους του κράτους.Να οξύνουμε τους αγώνες ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση.Να δοθούμε εξ ολοκλήρου στον αγώνα για επιβίωση και ελευθερία.Ο αγώνας δεν είναι ούτε νόμιμος ούτε παράνομος είναι δίκαιος.
Μαζί με δεκάδες συντρόφια από τον αναρχικό / αντιεξουσιαστικό χώρο, που χωρίς αυτόν καμιά κατάληψη δεν θα ήταν δυνατή, παίρνουμε πίσω τα σπίτια της κοινότητας με στόχο να καλυφθούν στεγαστικές ανάγκες, να επαναλειτουργήσουν οι δομές αλληλεγγύης και να ξαναβρούν έδαφος σχέσεις ελεύθερες από την πατριαρχία τον ρατσισμό και την ιεραρχία. Να ανοίξουν ξανά τα σπίτια στην γειτονιά και στο κίνημα με εκδηλώσεις, γλέντια και αγώνες.
Καταλαμβάνουμε παρατημένα κτήρια, συνδέουμε παράνομα ρεύμα και νερό. Εργαζόμαστε για να τα καταστήσουμε βιώσιμα και αναλαμβάνουμε το κόστος της καταστολής. Είναι μια συνειδητή επιλογή απέναντι στον εκβιασμό του ενοικίου και των λογαριασμών. Η κάλυψη των βασικών αναγκών πρέπει να είναι δεδομένη για όλους τους ανθρώπους και όχι ένα εργαλείο στα χέρια των αφεντικών ώστε να μας βάζουν το δίλημμα υποταγή ή εξαθλίωση».
