Έντονο σκεπτικισμό και ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι στη Μέση Ανατολή προκαλούν οι ανταλλαγές απειλών μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ιράν μετά το «φιτίλι» που άναψε η δολοφονία του υποστράτηγου Κασέμ Σουλεϊμανί στη Βαγδάτη.
Η πρωτοφανής κίνηση των ΗΠΑ να πραγματοποιήσουν τον δολοφονικό αεροπορικό βομβαρδισμό στη Βαγδάτη αποτέλεσε ηλεκτροσόκ για ολόκληρη τη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με το Ιράν και τους συμμάχους του να εξετάζουν την απάντησή τους.
Τις προθέσεις τους, ωστόσο, και τις επόμενες κινήσεις μετά από τη δολοφονία του Σουλεϊμανί αποκάλυψε ο Χοσεΐν Ντεγκάν, στρατιωτικός σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ. Σε αποκλειστική συνέντευξη στο αμερικανικό δίκτυο CNN δήλωσε, μεταξύ άλλων, πως «η απάντηση θα είναι σίγουρα στρατιωτική και εναντίον στρατιωτικών στόχων».
Στο σημείο αυτό, κι ενώ ο Τραμπ στέλνει στη Βαγδάτη επιπλέον 3.500 αμερικανούς στρατιώτες, αξίζει να δούμε την ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων του Ιράν.
Η πολεμική ισχύς σε αριθμούς
Σύμφωνα με το Globalfirepower.com, η πολεμική ισχύς του Ιράν είναι 14η ισχυρότερη στον κόσμο για το 2019, πολύ πίσω από την πρώτη τριάδα (ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα).
Συγκεκριμένα, διαθέτει:
Συνολικό στρατιωτικό προσωπικό: 873.000, εκ των οποίων 523.000 ενεργοί και 350.000 έφεδροι.
Πολεμική Αεροπορία: 509 αεροσκάφη, εκ των οποίων τα 142 μαχητικά, τα 165 επιθετικά, τα 89 μεταγωγικά, τα 104 εκπαιδευτικά, συν 126 ελικόπτερα εκ των οποίων τα 12 επιθετικά.
Οι χερσαίες δυνάμεις του Ιράν διαθέτουν 1.634 άρματα μάχης, 2345 θωρακισμένα, 570 αυτοπροωθούμενες συστοιχίες πυροβολικού, 2.128 ρυμουλκούμενες και 1.900 εκτοξευτήρες ρουκετών.
Πολεμικό Ναυτικό: Συνολικά 398 σκάφη, που περιλαμβάνουν 6 φρεγάτες, 3 κορβέτες, 88 σκάφη περιπολίας, 3 ναρκαλιευτικά και 34 υποβρύχια.
Η πυραυλική ισχύς του
Σύμφωνα με έκθεση της αμερικανικής Defence Intelligence Agency ένα από τα πιο δυνατά «χαρτιά» του Ιράν είναι η πυραυλική ισχύς του, η οποία του δίνει μεγάλο μεγάλο πλεονέκτημα σε σύγκριση με άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής.
Το Ιράν έχει δώσει έμφαση στην εγχώρια παραγωγή οπλικών συστημάτων λόγω του διεθνούς εμπάργκο όπλων που του έχει επιβληθεί εδώ και μια δεκαετία. Πολλά από τα εισαγόμενα συστήματά του θεωρούνται ξεπερασμένα, ανάμεσά τους και δυτικά όπλα που κατασκευάστηκαν πριν την ανατροπή του Σάχη κατά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979, αλλά και σοβιετικής και κινεζικής κατασκευής.
Έτσι έχει αναπτύξει αντιαεροπορικά συστήματα, όπως το Khordad 3, το Mersad-16 και το Bavar-373.
Παράλληλα, ενισχύει σταθερά το πυραυλικό του οπλοστάσιο, που περιλαμβάνει από ρουκέτες όπως οι Fajr-5 και οι Zelzal, μέχρι πυραύλους μικρού έως μεσαίου βεληνεκούς όπως οι νέοι Khorramshahr (περίπου 2.000 χλμ) αλλά και μεγάλου βεληνεκούς, όπως οι Soumar (2.500 χλμ) που μπορούν θεωρητικά να πλήξουν ακόμη και τη νοτιοανατολική Ευρώπη.
