Οι πολεμικοί εξοπλισμοί μας και το χρέος του Κυριάκου

Χωρίς καμμία αμφιβολία Ελλάδα και Τουρκία είναι οι καλύτεροι πελάτες της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ, ήδη από τη δεκαετία του ’70. Τηρουμένων των αναλογιών, τα 27 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πλην της Ελλάδας) θεωρούνται κατά το πλείστον αδιάφοροι θεατές, στις προσθήκες με τα αμερικανικά και ρωσικά όπλα πολέμου…

Η κάθε άλλο παρά τιμητική κατάταξη Ελλάδας και Τουρκίας στην πρώτη γραμμή των «χουβαρντάδων», των γαλαντόμων αγοραστών πολεμικού εξοπλισμού έχει την ερμηνεία της: και τα δύο όμορα κράτη, από την εποχή του άγριου διωγμού δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη (1955-1965), υπηρετούν υποδειγματικά τον κατά το πλείστον σκηνοθετημένο εφιάλτη ψυχρού πολέμου, με την ταυτόχρονη καλλιέργεια τεχνητού και κερδοφόρου για τις για τις πολεμικές βιομηχανίες κλίματος πανικού για θερμοπολεμικά «ατυχήματα» γιατί όχι και θερμοπολεμικές συρράξεις.

Το “si vis pacem para bello” (αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο) αναδείχτηκε ή ορθότερα κατάντησε για τις δύο γειτονικές χώρες τρόπος ζωής. Έτσι, η ΕΕ ως βασικός κορμός της ευρωπαϊκής ηπείρου θεωρεί το νοτιότερο κράτος-μέλος της, την Ελλάδα, ως δευτερεύουσα υπόθεση του πολιτικού περιθωρίου, αλλά και ως πρωταρχικό μέλημα επικερδών δοσοληψιών στον χώρο των εξοπλισμών…

Κερδισμένοι και χαμένοι

Συμπερασματικά λοιπόν οδηγούμαστε στη σκέψη, ότι από όλο αυτό το θέατρο απειλών και τετελεσμένων, εις βάρος της Ελλάδας γεγονότων, (Ίμια, γκρίζες ζώνες, διατήρηση του τείχους του αίσχους στην Κύπρο, χιλιάδες παραβιάσεις του εναέριου και ενάλιου χώρου της Ελλάδας), οι πιο κερδισμένοι είναι:

• Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, που πειθαναγκάζουν τους δύο γείτονες λαούς του Αιγαίου να δαπανούν δισεκατομμύρια ευρώ για συνεχείς εξοπλισμούς. Το κακό ξεκίνησε από το ’70 με τις «αναλογίες» 7 (Ελλάδα) προς 10 (Τουρκία) για την κατανομή των βαρών αυτής της ακριβοπληρωμένης ανοησίας.
• Οι πιο χαμένοι είναι η Ελλάδα και η Τουρκία, διότι η θανατηφόρα αφαίμαξη της εθνικής τους οικονομίας, από τους εξοπλισμούς, οδηγεί στη φτώχεια και την ανέχεια τους ακτήμονες εργαζομένους, αλλά και στο εφιαλτικό χρηματιστήριο αξιών, όπως επίσης στον εξαντλητικό ανταγωνισμό και στις πτωχεύσεις τους με φανερά εισοδήματα, αγρίως φορολογούμενους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
• Απόρροια της παραπάνω οικονομικής δυσπραγίας και ανέχειας είναι οι ουρές στα «συσσίτια της αγάπης», η περιθωριοποίηση του νεανικού δυναμικού με υψηλά προσόντα επιστημονικής-επιχειρηματικής κατάρτισης και αμοιβές ελεημοσύνης, αλλά και η ολέθρια για οποιαδήποτε κοινωνία υπογεννητικότητα.

Κοντά σε όλα αυτά και η εκούσια ή ακούσια συστράτευση, στο άρμα των προσχεδιασμένων εξοπλισμών, μερίδας απόστρατων αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων, οι οποίοι στα τηλεοπτικά πάνελ, με θέμα την ένταση στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, αποφεύγουν να προτείνουν την αυτοεπιστράτευση των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων των δύσμοιρων χωρών με στόχο τον αμοιβαίο φιλειρηνικό αφοπλισμό.

Απεναντίας, οι ίδιοι «εμπειροπόλεμοι» μας «νουθετούν», για ανανέωση αυτού του ανενεργού και αναποτελεσματικού εξοπλισμού με… ισχυρότερα και απείρως πιο δαπανηρά όπλα.

Κανείς όμως από αυτούς δεν τολμά να παραδεχτεί ότι η αιμορραγία των δυσανάλογων προς τα άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ ελληνικών εξοπλισμών κρατεί τη χώρα μας στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης ως προς τις δαπάνες για την Παιδεία, την Υγεία και γενικότερα την Κοινωνική Πρόνοια.

Όμως οι ίδιοι αυτοί «φύλακες των Θερμοπυλών» της Ελλάδας και της Κύπρου, ή υποκρίνονται ότι ξεχνούν, ή αποφεύγουν να ομολογήσουν ότι το 1996, εν ονόματι του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, υπογράφτηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Γλαύκο Κληρίδη η αγορά των υπερσύγχρονων τότε αντιεροπορικών ρωσικών πυραύλων S-300 για την αντιμετώπιση των διαρκών απειλών, της Τουρκίας εναντίον της ακεραιότητας της ελληνοκυπριακής επικράτειας.

Τότε ακριβώς έπεσαν για την ακύρωση αυτής της ιστορικής συμφωνίας που εκτόξευσε στο ζενίθ της δημοτικότητας τον Παπανδρέου και τον Κληρίδη, λυτοί και δεμένοι, το αμερικανικό Πεντάγωνο, το ΝΑΤΟ και η Άγκυρα. Και μετά από μπαράζ ασφυκτικών πιέσεων και απειλών όλοι οι πύραυλοι S-300 αποθηκεύτηκαν κάπου στην Κρήτη…

Η συνάντηση Κυριάκου-Τραμπ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απέκρυψε το σχέδιο της σημερινής κυβέρνησης, για την εν ονόματι της «ισορροπίας του τρόμου», προμήθεια των πανίσχυρων, κατά τη γνώμη του, αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 από τις ΗΠΑ, διευκρινίζοντας μάλιστα, ότι θα συζητήσει αυτό το σχέδιό του με τον Ντόναλντ Τραμπ, στην επικείμενη επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο.

Καλώς όλα αυτά, αλλά υπό την προϋπόθεση, ότι οποιαδήποτε κατ’ αρχήν συμφωνία μεταξύ των δύο ανδρών δεν θα είναι ετεροβαρής και μάλιστα εναντίον των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.

Αυτό σημαίνει, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει όχι απλώς να επισημάνει αλλά και να επιβάλει στον Ντόναλντ Τραπμ, εν ονόματι της «συμμαχικής» ισοτιμίας Ελλάδας-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ακόμα και την δωρεάν προμήθεια προς την Ελλάδα των F-35 από τις ΗΠΑ, με το ακαταμάχητο ελληνικό επιχείρημα, ότι τα μοναδικά κράτη, που εγγυώνται την ειρήνη, στη λεηλατημένη από την τουρκική πειρατεία ανατολική Μεσόγειο, είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Και ότι τα δύο αυτά κράτη σηκώνουν στους ώμους τους:

• Η μεν Κύπρος την ατιμώρητη από το ΝΑΤΟ παράνομη εισβολή και κατοχή του 38% της επικράτειάς της από τους εγκληματίες πολέμου του τουρκικού «Αττίλα» 1 και 2.
• Η δε Ελλάδα τις χιλιάδες ωμές παραβιάσεις του εναέριου και ενάλιου χώρου της, από τους κατσαπλιάδες της Άγκυρας.

Επιπλέον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει, σε περίπτωση αμφιταλάντευσης του Τραμπ, (ανάμεσα στο δίπολο Αθήνα-Άγκυρα), να προχωρήσει σε φιλική πρόταση επαναδιαπραγμάτευσης του από τη δεκαετία του 1950 ισχύοντος συμφώνου για τις αμερικανικές βάσεις.

Μόνον έτσι τίθενται προ των σοβαρών τους ευθυνών οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων. Και μόνον έτσι θα σβήσει μια για πάντα η ρετσινιά της «ψωροκώσταινας» από την ιστορική, αλλά συνάμα ταλαίπωρη πατρίδα μας…