Το έτος 2000 ξεκίνησε πολύ διαφορετικά στη Ρωσία. Την παραμονή του 1999 ο τότε Πρόεδρος Μπόρις Γιέλτσιν αποχώρησε και αιφνιδίασε με την επιλογή του διαδόχου του, ο οποίος άκουγε στο όνομα Βλαντιμίρ Πούτιν.
Κανείς δεν μπορούσε τότε να φανταστεί ότι αυτός ο άνθρωπος της KGB θα επηρέαζε τόσο αποφασιστικά την πολιτική στη Ρωσία τα επόμενα 20 χρόνια. Κανείς δεν ήξερε επίσης ποιες ακριβώς ήταν οι θέσεις του. Ως πρωθυπουργός ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς έγραφε το 1999 ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς για να θάψει κανείς τη Ρωσία ως υπερδύναμη. Και μάλλον τα κατάφερε. Σήμερα κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα υπάρξει επίλυση του συριακού ή των προβλημάτων με την Ουκρανία και το Ιράν χωρίς τη συμβολή της Ρωσίας.
Εκτός αυτού η Ρωσία σήμερα διαθέτει έναν πολύ πιο σύγχρονα εξοπλισμένο στρατό σε σύγκριση με το 2000 και αυτό το απέδειξε στον πόλεμο με τη Γεωργία το 2008, την κατάληψη της Κριμαίας το 2014 ή στη Συρία από τις αρχές του 2015. Η Ρωσία δίνει την εντύπωση ότι διαθέτει μεγαλύτερη συνοχή και είναι πιο σταθερή σε σύγκριση με την εποχή του πολέμου στην Τσετσενία (1994-2009).
Μικρές επιτυχίες σε οικονομία και δημογραφικό
Όταν ο Πούτιν ανέλαβε την εξουσία ήταν ακόμα νωπές οι μνήμες από την οικονομική κρίση του Αυγούστου του 1998, όταν το ρούβλι έχασε μεγάλο μέρος της αξίας του και χιλιάδες άνθρωποι έχασαν από τη μια ημέρα στην άλλη τις οικονομίες τους. Όμως κι εκεί φαίνεται ότι μπορεί να μην τα πήγε άριστα, ωστόσο δεν τα πήγε και τόσο άσχημα. Μπορεί στις αρχές του 2000 το ΑΕΠ της Ρωσίας να ήταν 300 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα όμως ανέρχεται στο 1,66 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Ο Πούτιν δεν κατάφερε πάντως να τηρήσει όλες του τις υποσχέσεις. Για παράδειγμα ήθελε να κάνει τη Ρωσία μια χώρα που δεν θα εξαρτάται τόσο πολύ από τις εξαγωγές πρώτων υλών και τις σχετικές διακυμάνσεις των τιμών στην αγορά. Ήθελε να την κάνει πρωτοπόρα στην υψηλή τεχνολογία αλλά δεν τα κατάφερε.
Ένα όμως από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ρωσίας που είχε να αντιμετωπίσει ήταν το δημογραφικό. Ο πληθυσμός συρρικνωνόταν κατά περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους το χρόνο. Με την αύξηση του βιοτικού επιπέδου κατάφερε για πρώτη φορά μεταξύ 2013 και 2015 να μην υπάρξει συρρίκνωση του πληθυσμού αλλά αντίθετα να υπάρξει μικρή άνοδος των γεννήσεων. Παράλληλα αυξήθηκε και το προσδόκιμο ζωής από τα 65,5 έτη που ήταν το 2000 τόσο για τους άντρες όσο και γιατι γυναίκες, να φθάσει στα 73,6 έτη. Ωστόσο από το 2016 άρχισε και πάλι η συρρίκνωση του ρωσικού πληθυσμού.
Μιχαέλ Μπουσούεφ
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
