Όταν κλήθηκε να παίξει στη Μαδρίτη, δίχως τον Βασίλη Σπανούλη, με αντίπαλο τη μεγάλη Ρεάλ, ο Ολυμπιακός ήταν να… μασάς κουκιά και να τον φτύνεις.
Βεβαίως, όταν υπάρχει βαθμολογία, αυτό που στο τέλος μετρά είναι η νίκη, όμως υπάρχει κι η διαδικασία για να φτάσεις εκεί.
Αυτή τη φορά, κόντρα στην εξίσου τεράστια Μπαρτσελόνα, χωρίς τον Νίκολα Μιλουτίνοφ (συγκριτικά -με αρκετή δόση αυθαίρετης σκέψης- είναι πιο δύσκολο να καλυφθεί αυτό το κενό), ήταν πάρα πολύ καλός.
Ναι, υπάρχουν πολλά να διορθώσει, ναι έκανε ανεπίτρεπτα (για το επίπεδο του αντιπάλου) δώρα, αλλά ο Ολυμπιακός έχει μόνο κέρδος από αυτή τη βραδιά και πρέπει να χτίσει πάνω στο εξαιρετικό δεύτερο δεκάλεπτο.
