«Καθημερινότητα». Μια λέξη με τόσα πολλά νοήματα. Μια λέξη που ταυτόχρονα είναι απλή, αλλά είναι και τόσο φορτισμένη πολιτικά.
Μια έννοια που κατατρέχει όλες τις κυβερνήσεις Μεταπολιτευτικά, καθώς μπορεί να κέρδισαν μεγάλες μάχες, στα λεγόμενα μείζονα θέματα, αλλά η ήττα ήταν σαρωτική στο πεδίο της καθημερινότητας.
Το παιχνίδι χάνονταν από μια απεργία λίγων που ταλαιπωρούσαν εκατοντάδες χιλιάδες, από τις ουρές στις δημόσιες υπηρεσίες που ενδεχομένως να είχαν έλλειψη προσωπικού, από τα ράντζα στα νοσοκομεία, κα.
Από το Μέγαρο Μαξίμου μεταδίδεται ότι το 2020 θα είναι το έτος της καθημερινότητας και η κυβέρνηση θα ρίξει το βάρος στην αντιμετώπισή της. Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Αμέτρητα τα περιστατικά και αυτό που αποδεικνύεται διαχρονικά, πέρα από τα μεγάλα και σημαντικά, τα θέματα της περίφημης καθημερινότητας δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει καμία κυβέρνηση.
Μια από τις φράσεις του Τζέιμς Καρβάιλ, που είχε το γενικό πρόσταγμα στην καμπάνια του Μπιλ Κλίντον για την προεδρία των ΗΠΑ το 1992, ήταν: «αλλαγή ή μια από τα ίδια».
Η αλλαγή θέλει πολύ χρόνο και καίριες παρεμβάσεις σε πολλά πεδία που θα αλλάξουν άρδην την καθημερινότητα των πολιτών. Και κυρίως να δοθεί το μήνυμα ότι πραγματικά τα καθημερινά προβλήματα αντιμετωπίζονται.
Πολύ μεγάλος αριθμός πολιτών, είτε αριστερών, είτε δεξιών, είτε κεντρώων, στενάζουν από τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν σε διάφορα πεδία της καθημερινότητας.
Οι πολίτες είναι δύσπιστοι και απαιτητικοί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Και επειδή η χώρα έχει αφήσει πίσω της τα μνημόνια, η συζήτηση δεν αφορά πλέον μόνο την οικονομία, αλλά πηγαίνει και στην σκληρή καθημερινότητα.
Η περίφημη καθημερινότητα που μπήκε στο εγχώριο πολιτικό λεξιλόγιο την εποχή του Κώστα Σημίτη, είναι αμείλικτη για όλες τις κυβερνήσεις, είτε δεξιές, είτε κεντρώες, είτε αριστερές.
Και όπως φαίνεται το φάντασμα της καθημερινότητας πλανάται πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου.
