Με τη συμπλήρωση του πρώτου εξαμήνου της θητείας της, η κυβέρνηση της ΝΔ θα έχει ψηφίσει 33 νομοσχέδια και θα έχει διεκπεραιώσει μία διαδικασία Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Δεν αρκούν τα μαθηματικά φυσικά για να αποδοθούν εύσημα. Ούτε και αρκεί η νομοθέτηση προκειμένου τα πράγματα να αρχίσουν να κυλούν ρολόι και η Ελλάδα να μετατραπεί εν μια νυκτί σε Ελβετία των Βαλκανίων.
Απαιτούνται πολλά άλλα, όπως για παράδειγμα η εφαρμογή των ψηφισμένων νόμων, καθώς φυσικά και όσων ισχύουν…
Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Ενας πρώτος πρόχειρος απολογισμός αυτών των διαδικασιών φανερώνει ότι τα περισσότερα από όσα νομοθετήθηκαν ενέπιπταν στο πεδίο του αυτονόητου. Αλλα ήταν αναγκαία και επιβεβλημένα, όπως π.χ. η ψήφος των αποδήμων.
Απομένουν πολλά και κρίσιμα, τα οποία δεν είναι και αναγκαστικό ότι χρειάζονται νομοθετικές διαδικασίες. Εκκρεμεί μία παρέμβαση στην Παιδεία γενναία και τολμηρή, επείγει το συγύρισμα και το νοικοκύρεμα της δημόσιας Υγείας, απομένει να φανεί στις τσέπες των πολιτών τι σημαίνουν οι φορολογικές ελαφρύνσεις, πόσοι και πόσο ευεργετούνται και πολλά άλλα.
Με την έλευση του νέου έτους και έχοντας δρομολογήσει κάποιες διαδικασίες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται όμως πως θα στρέψει το ενδιαφέρον του στο καθαρά πολιτικό παιχνίδι.
Μέσω της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και της διαδικασίας αλλαγής του εκλογικού νόμου, εκ των πραγμάτων θα διαμορφώσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την πολιτική συζήτηση και τους συσχετισμούς δυνάμεων για την επόμενη πολιτική περίοδο.
Θα φανεί από τις κινήσεις του Πρωθυπουργού αν επιθυμεί να κάνει πολιτικά ανοίγματα, προς ποια κατεύθυνση θα είναι αυτά και πώς θα επιχειρήσει να παρέμβει καταλυτικά στο πολιτικό σκηνικό.
Θα στραφεί προς την Κεντροαριστερά, δίνοντάς της ευκαιρίες είτε με την προεδρική εκλογή, είτε με τον εκλογικό νόμο; Θα επιχειρήσει να απομονώσει τον ΣΥΡΙΖΑ; Θα θελήσει να συνομιλήσει μαζί του; Θα προτιμήσει να προχωρήσει ως κυρίαρχος του παιχνιδιού που δεν λογαριάζει τίποτε και κανέναν; Οι πιθανότητες για την τελευταία εκδοχή είναι μάλλον λίγες.
Εν όψει όσων θα δρομολογηθούν πάντως από τις αρχές του έτους, μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι πολιτικό παιχνίδι στην χώρα δεν έχει λήξει με τις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019.
Τα όσα συμβαίνουν στην Κεντροαριστερά δεν περιορίζονται στις συζητήσεις του Αλέξη Τσίπρα με το αρχαίο ΠαΣοΚ, ούτε στα καπρίτσια διαφόρων στο εσωτερικό του ΚΙΝΑΛ.
Από την άλλη στην ΝΔ, εξακολουθούν να υπάρχουν μαγαζιά και παραμάγαζα και διάφοροι να ονειρεύονται διάφορα.
Υπάρχουν πολλές διαδικασίες σε εξέλιξη, τα σενάρια μπορεί να μην είναι γραμμικά, οι αναδιατάξεις θα μπορούσαν να διαμορφώσουν αργά ή γρήγορα άλλες τάσεις, δυναμικές και συσχετισμούς.
Πλην όμως, το καρπούζι και το μαχαίρι το έχει ο Πρωθυπουργός. Οι επιλογές του για την προεδρία της Δημοκρατίας και τον εκλογικό νόμο μπορεί να είναι καταλυτικές.
