Κοινή είναι η πεποίθηση ότι οι φόροι ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο στα δέκα χρόνια της κρίσης.

Οι έλληνες πολίτες πλήρωσαν χωρίς αμφιβολία από το υστέρημά τους τα σπασμένα της κρίσης.

Υπερφορολογήθηκαν βαρύτατα υπέρ της σταθεροποίησης και είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται καθοριστικά σε χαλεπούς καιρούς.

Φόροι επί φόρων, άμεσοι και έμμεσοι, επιβλήθηκαν αδιακρίτως σε κάθε πεδίο οικονομικής δραστηριότητας, σε οποιοδήποτε εισόδημα, σε όλα τα περιουσιακά στοιχεία, ενεργά και ανενεργά.

Ηταν τέτοια η βαναυσότητα των φόρων που ουδείς έμεινε αλώβητος.

Χαμηλές, μεσαίες και ανώτερες τάξεις, πλήρωσαν διπλά και τριπλά μέσω της αύξησης των φορολογικών συντελεστών, του ΕΝΦΙΑ, των έκτακτων εισφορών, του ΦΠΑ, των ειδικών φόρων κατανάλωσης, των άπειρων τεκμηρίων πλούτου και εισοδημάτων, ανεξαρτήτως αν υπήρχαν πράγματι εισοδήματα ή αποδοτικά πλούτη.

Φανερώνεται η επιβάρυνση από το ύψος των χρεών στην Εφορία, από την αθρόα πώληση ακινήτων, από την άρνηση των κληρονομιών, από την κατάθεση ακόμη πινακίδων αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως, από την καχεξία εν τέλει των νοικοκυριών.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι κατέστη πάνδημο το αίτημα της μείωσης των φόρων και ήταν αυτό που σε μεγάλο βαθμό προσδιόρισε και τις πολιτικές και εκλογικές προτιμήσεις της πλειονότητας των πολιτών.

Η νέα κυβέρνηση έχει καταστήσει κεντρικό το θέμα των φόρων και επαγγέλλεται τη μείωσή τους.

Και αλήθεια είναι ότι στους πρώτους μήνες της θητείας της προχώρησε κατά τις εξαγγελίες της.

Μείωσε τον ΕΝΦΙΑ, όπως και τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις και τα χαμηλά εισοδήματα.

Ταυτόχρονα ελάφρυνε την αγορά των ακινήτων με την αναστολή της επιβολής ΦΠΑ κατά τη μεταβίβασή τους, άνοιξε παράθυρο απομείωσης των φόρων σε ξεχωριστές ομάδες του πληθυσμού και μαζί υποσχέθηκε δυναμικότερες προσαρμογές στο μέλλον.

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το παρόν φορολογικό καθεστώς δεν αντέχει στον χρόνο, λόγω των πολλαπλών επιβαρύνσεων και των στρεβλώσεων που προκαλεί στην οικονομία.

Η παρούσα μετά την κρίση περίοδος δεν μπορεί να συντονιστεί με τα φορολογικά βάρη του παρελθόντος.

Οφείλει να είναι δυναμικά αναπτυξιακή, να οδηγεί στη δημιουργία νέου πλούτου και να κατατείνει σε καθεστώς χαμηλότερων φορολογικών επιβαρύνσεων.

Ωστόσο όλοι μπορούν να αντιληφθούν την αξία της δημοσιονομικής σταθερότητας και τη συμβολή που θα συνεχίσουν να έχουν τα φορολογικά έσοδα στη διατήρησή της.

Εχει λοιπόν εξαιρετική σημασία η αναπτυξιακή προσπάθεια να συνοδευτεί από μέτρα και πολιτικές που θα διευρύνουν τη φορολογική βάση και θα εξασφαλίζουν την ισόρροπη συμμετοχή όλων στις φορολογικές υποχρεώσεις.

Η διεύρυνση των ηλεκτρονικών συναλλαγών, όπως και η ψηφιοποίηση των φορολογικών υποχρεώσεων, τιμολογίων και άλλων παραστατικών, δίνουν  δυνατότητες διασταύρωσης στη φορολογική διοίκηση, ενισχύουν συνολικά τις φορολογικές αρχές στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν και να αποκαλύψουν τόσο τα διαφεύγοντα εισοδήματα όσο και τις πολλές εστίες λαθρεμπορίου.

Και οι καταναλωτές επίσης με τη στάση και τη συμπεριφορά τους έχουν λόγο και ρόλο στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

Κοινώς, το στοίχημα της μείωσης των φόρων μάς αφορά όλους.

 

 ΤΟ ΒΗΜΑ