Εδώ και εφτά εβδομάδες χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους του Λιβάνου διαμαρτυρόμενοι για τη διαφθορά που επικρατεί στη χώρα. Παράλληλα με τις ταραχές όμως αυξάνονται και τα οικονομικά προβλήματα στο Λίβανο.
Όλο και λιγότεροι τουρίστες επισκέπτονται το Λίβανο, όλο και λιγότερο συνάλλαγμα μπαίνει στη χώρα. Εργαζόμενοι απολύονται, επιχειρήσεις περικόπτουν τους μισθούς. Στην αρχή το μαζικό αυτό κίνημα διαμαρτυρίας βρήκε μεγάλη ανταπόκριση. Όσο περνάει όμως ο χρόνος ο ενθουσιασμός υποχωρεί.
«Στην αρχή ήμασταν πολύ ικανοποιημένοι με τις διαδηλώσεις. Αργότερα όμως ακολούθησαν πολύ άσχημα πράγματα. Καταστροφές και το εισόδημά μας μειώθηκε. Στην αρχή ήμασταν με την επανάσταση» λέει ο Μοχάμεντ.
Πολλοί Λιβανέζοι δυσανασχετούν με το γεγονός ότι η κυβέρνησή τους δεν παραιτείται τελικά για να ανοίξει ο δρόμος για μεταρρυθμίσεις. Άλλοι πάλι διαμαρτύρονται για τις διαδηλώσεις ισχτριζόμενοι ότι τους καταστρέφουν τις δουλειές, όπως ο Μοχάμεντ:
«Είχα μια θέση σε μια εταιρεία ηλεκτρικών ειδών με κανονικό μισθό. Επίσης το βράδυ δούλευα γκαρσόνι σε ένα εστιατόριο με μισό μισθό. Τώρα το εστιατόριο έκλεισε και στην εταιρεία που δούλευα έχω μόνο μισή θέση».
Χάνονται δουλειές και συνάλλαγμα
Μόνο στη Βυρηττό έκλεισαν 250 εστιατόρια από το τέλος Οκτωβρίου. Ο λόγος είναι ότι όλο και λιγότεροι Λιβανέζοι ξοδεύουν χρήματα για εξόδους. Η αξία της λιβανέζικης λίρας έχει κατρακυλήσει κάτι που θα μπορούσε να προσελκύσει τουρίστες αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα:
«Εμάς μας χτυπάει η κρίση πάρα πολύ. Όπως όλα τα ξενοδοχεία εδώ και εβδομάδες, έτσι κι εμείς είμαστε άδειοι. Έχουμε μόνο το 10% με 15% των επισκεπτών που είχαμε», λέει ο Ζαν Μαρκ Πανοσιάν, διευθυντής ξενοδοχείου.
Οι τουρίστες φοβούνται πως οι ειρηνικές διαδηλώσεις πολύ γρήγορα μπορεί να πάρουν άλλη τροπή. Εκτός αυτού οι απεργίες παραλύουν τα πάντα: τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, βενζινάδικα. Η κατάσταση αυτή δεν φοβίζει μόνο τους τουρίστες αλλά και πολλούς επιχειρηματίες. Όσο πέφτει η λιβανέζικη λίρα τόσο ανεβαίνει το δολάριο, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα σε πολλές επιχειρήσεις, αν σκεφθεί μάλιστα κανείς πως στο Λίβανο εισάγονται πάρα πολλά προϊόντα. Το κράτος δαπάνησε πέρυσι 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια για την εισαγωγή πετρελαίου από ένα δημόσιο προϋπολογισμό 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο κόσμος φοβάται πως όλη αυτή συσσωρευμένη δυσαρέσκεια θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν εμφύλιο και τότε πια η κατάσταση θα ξέφευγε από κάθε έλεγχο.
Μπιορν Μπλάσκε
Επιμέλεια: Μαρία Ρηγούτσου
