Οι φωτογραφίες είναι αδιάψευστες.
Και δείχνουν αστυνομικούς των ΜΑΤ σχεδόν να ξεγυμνώνουν διαδηλωτές κατά τη διαδικασία της προσαγωγής.
Ας μην προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι όλα έγιναν κατά λάθος.
Μια χαρά μπορεί ένας αστυνομικός να πιάσει κάποιον χωρίς να του κατεβάσει το παντελόνι και χωρίς να του ή της βγάλει την μπλούζα.
Όταν το κάνει ξέρει γιατί το κάνει: γιατί θέλει να εξευτελίσει τον άλλο και να τον κάνει να νιώσει, γυμνός και αβοήθητος.
Και έχουν υπάρξει και άλλα πρόσφατα παραδείγματα που έχουν αναφερθεί.
Όμως, υπάρχει ένα ερώτημα: είναι αυτό δουλειά της αστυνομίας;
Έχει να κάνει αυτό με «τήρηση της τάξης»;
Με ποιο τρόπο συνδέεται με την ανάγκη τήρησης της νομιμότητας;
Ή μήπως δείχνει ότι υπάρχει και αστυνομική «ανομία»;
Το έχω ξαναπεί: έχει κυριαρχήσει μια επικίνδυνη και πολεμική αντίληψη για τα Εξάρχεια και συνολικά την αντιμετώπιση διαδηλώσεων και αντίστοιχων καταστάσεων.
Τα είδαμε και στο Πολυτεχνείο: μια μεγάλη και ειρηνική διαδήλωση, ελάχιστα επεισόδια και στο τέλος επιθέσεις της αστυνομίας χωρίς λόγο και κατά ανθρώπων που δεν είχαν σχέση.
Το ίδιο και τώρα: έγιναν οι διαδηλώσεις, ήταν μαζικές, δεν έγιναν μεγάλα επεισόδια και στο τέλος όμως η αστυνομία επιδόθηκε σε μια επίδειξη δύναμης στα Εξάρχεια.
Με αποτέλεσμα τις εικόνες που είδαμε.
Μόνο που ο εξευτελισμός προσαχθέντων δεν μπορεί να αποτελεί τμήμα της πρακτικής της αστυνομίας.
Ακόμη και εάν υπάρχει πολιτική επιλογή «μηδενική ανοχής».
Γιατί όταν και η αστυνομία επιδεικνύει «ανομική» συμπεριφορά, τότε το μήνυμα προς την κοινωνία είναι πολύ επικίνδυνο.
Γιατί όσο πυκνώνουν τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας, τόσο θα αυξάνει η πιθανότητα αυτό να προκαλέσει το αντίθετο αποτέλεσμα: αντί για να εμπεδώσει το φόβο, να αυξήσει την οργή και να πυροδοτήσει κοινωνικές εκρήξεις.
Και τότε όσες επιτροπές για την αστυνομική αυθαιρεσία και εάν θεσπιστούν, τα πράγματα θα είναι πλέον εκτός ελέγχου.
