Το ΚΙΝΑΛ μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές αποδείχθηκε αδύναμο να συγκρατήσει άξια στελέχη του, αλλά και να πείσει την κοινωνία για την ικανότητά του να είναι κυρίαρχο στον χώρο αυτόν. Πικρή είναι η αλήθεια ότι το ΚΙΝΑΛ δεν κατάφερε να πείσει τους πολίτες ότι αποτελεί κίνημα αντίστοιχο του ΠαΣοΚ, και το σοκ που υπέστη, καθώς δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογικές αναμετρήσεις, δεν προκάλεσε μόνον αναταράξεις στον ίδιο του τον χώρο αλλά και στον ευρύτερο της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Η αντίδραση της προέδρου Φώφης Γεννηματά και των συμβούλων της στις δυσμενείς για την παράταξη συνθήκες ήταν η διοργάνωση ενός fast track συνεδρίου, χωρίς προσυνεδριακό διάλογο, ανίκανου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των 212.000 πολιτών που ίδρυσαν το ΚΙΝΑΛ. Στόχος του συνεδρίου ήταν ο συγχρονισμός του ΠαΣοΚ με το ΚΙΝΑΛ και η παραμονή της προέδρου έως το 2021. Ο στόχος επέτυχε, το εγχείρημα όμως αυτό εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους. Το ΠαΣοΚ ενσωματώνει μια κοινωνική πραγματικότητα και παραμένει η μοναδική σοσιαλιστική δύναμη στην Ελλάδα. Ο καθηγητής Δ. Κρεμαστινός σε άρθρο του τόνισε ότι ο κόσμος που στήριξε αυτό το Κίνημα γαλουχήθηκε από τον αρχηγό του, Ανδρέα Παπανδρέου, με τις αρχές ότι η Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη είναι συντηρητική, γι’ αυτό και το ΠαΣοΚ ονομάστηκε σοσιαλιστικό και όχι σοσιαλδημοκρατικό. Η οργανωμένη βάση στήριζε και έπαιρνε αποφάσεις με αντιπροσωπευτικά γνήσια συνέδρια.
Το πρόσφατο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ χαρακτήρισε «παρωδία» ο Π. Γερουλάνος, ενώ ο ευρωβουλευτής Ν. Ανδρουλάκης υποστήριξε ότι δεν αρμόζει στην ιστορία του ΠαΣοΚ. Το νέο «συγχρονισμένο» ΚΙΝΑΛ σήμερα δεν είναι ούτε ενωμένο ούτε δυνατό, όπως στο παρελθόν, κυρίως όμως είναι το πιο προδομένο και τιμωρημένο κόμμα, και τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα. Την ώρα που επρόκειτο να συζητηθεί η συνταγματική αναθεώρηση, το ΚΙΝΑΛ έδειξε την πόρτα εξόδου στον Ευ. Βενιζέλο, το προικισμένο και απαραίτητο για την εθνική πολιτική καταξιωμένο στέλεχός του. Εξάλλου, οι βουλευτές επικρατείας που το ΚΙΝΑΛ επέλεξε, δύσκολα θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν προσωπικότητες που επέλεξαν τα αντίπαλα κόμματα.
Το ΠαΣοΚ θα έπρεπε επιτέλους να συνειδητοποιήσει την αποτυχία ανάκαμψής του ως ΚΙΝΑΛ, να οργανώσει τη βάση του και να αναδιαρθρωθεί σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις της χώρας και τις προσδοκίες των πολιτών. Θα έπρεπε ως σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα να σταθεροποιήσει την πολιτική του, να αποβάλει την εσωστρέφεια, να παύσει να φοβάται άξια και ικανά στελέχη του, να ενδυναμώσει τους δεσμούς του με τη νέα γενιά επιλέγοντας νέους επιστήμονες ως συνεργάτες και να παύσει να είναι εκμεταλλεύσιμο από τους αντιπάλους του. Θα έπρεπε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του να διατυπώσει έναν σύγχρονο πρωτοποριακό πολιτικό λόγο ικανό να εμπνεύσει τους απογοητευμένους πολίτες από την «πρώτη φορά Αριστερά». Το εγχείρημα είναι αναμφίβολα δύσκολο, ιδιαίτερα μάλιστα σε μια περίοδο όπου η Δεξιά παντοδύναμη επιχειρεί να καταλάβει τον κεντρώο χώρο. Ουδείς όμως μπορεί να φανταστεί ότι το ιστορικό ΠαΣοΚ θα καταρρεύσει στελεχώνοντας τα αντίπαλα κόμματα με άξιες και αναγνωρισμένες προσωπικότητες που αναδείχθηκαν στον δικό του χώρο, τις οποίες, αντί να εκμεταλλευτεί, αναγκάζεται να… διαγράφει! Και ουδείς παράλληλα μπορεί να φανταστεί ότι με αλλοπρόσαλλες πρωτοβουλίες, έλλειψη κοινών στόχων και οραμάτων και με έναν απλό συγχρονισμό του με το ΚΙΝΑΛ, θα μπορέσει το σοσιαλιστικό αυτό κίνημα να ανακάμψει, να αποτελέσει αξιόπιστο πόλο και να κυριαρχήσει στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Το ΠαΣοΚ όφειλε να μην απογοητεύσει τους πιστούς ψηφοφόρους του και να σεβαστεί την ιστορία του.
Η καθυστέρηση ανασύστασης της προοδευτικής αυτής παράταξης δεν βλάπτει μόνον το ίδιο το κόμμα αλλά ανοίγει τον δρόμο για την «παγιοποίηση» μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας, και η παγιοποίηση αυτή δεν ωφελεί ούτε τη δημοκρατία ούτε και τη χώρα.
Η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ απαντώντας στις τεκμηριωμένες αντιρρήσεις των δύο καταξιωμένων στελεχών είπε χαρακτηριστικά: «Οποιος έχει θεμιτές φιλοδοξίες και θέλει να βάλει υποψηφιότητα, το συνέδριο θα γίνει το 2021, θα είμαι εκεί, θα τον περιμένω». Προκύπτει όμως το ερώτημα: ποιοι θα είναι το 2021 μαζί της για να κάνουν την «επανάσταση» του ΚΙΝΑΛ, μήπως θα είναι αργά για δάκρυα…
Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών.
