Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε το αδιανόητο, να δώσει βήμα στις ακραίες νεοφιλελεύθερες φωνές, οι οποίες με αφορμή το μη φιλικό προς τις επενδύσεις κλίμα της κυβέρνησης, έβαλαν στην ατζέντα και πέτυχαν τη διάλυση εργασιακών δικαιωμάτων, τα οποία κατοχυρώθηκαν μέσα από αγώνες πολλών δεκαετιών.
Η Νέα Δημοκρατία εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το μένος του κόσμου για την προηγούμενη κυβέρνηση και, με πρόφαση τις επενδύσεις και την ανάπτυξη, οδηγεί τη χώρα σε πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Πριν λίγες ημέρες, μεγάλο τραπεζικό ίδρυμα απέλυσε αναίτια 24 υπαλλήλους του, με την πρόφαση ότι «έγιναν επανειλημμένες προσπάθειες για εξεύρεση λύσης… όμως οι προσπάθειες αυτές απορρίφθηκαν στο σύνολό τους από τους ίδιους, χωρίς ευθύνη της τράπεζας», κάτι που οι απολυμένοι αρνούνται.
Όμως, η ίδια η τράπεζα, αναφέροντας σε ανακοίνωσή της ότι οι εργαζόμενοι «έχουν αποδεχθεί στα χρόνια της κρίσης μειώσεις μισθών και μεταβολές εργασιακών συνθηκών…», ομολογεί μια πρακτική την οποία έχει ακολουθήσει απέναντί τους, επί ποινή απολύσεως για όσους δεν συμμορφώνονται, η οποία δεν επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό περί αδιάλλακτων εργαζομένων.
Με τις ευλογίες της νέας κυβέρνησης, η τακτική αυτή ακολουθείται σχεδόν σε ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα, με μισθούς στα όρια του «χαρτζιλικιού», με ανύπαρκτα ωράρια και μια άνευ προηγουμένου τρομοκρατία υπακοής ή απόλυσης.
Και κάπως έτσι, το μήνα Οκτώβριο, είχαμε το πλέον αρνητικό ισοζύγιο απολύσεων-προσλήψεων την τελευταία 18ετία. Εξάλλου, από τις λίγες προσλήψεις που πραγματοποιήθηκαν, μόνο το 37% ήταν πλήρους απασχόλησης. Οι υπόλοιποι δουλεύουν εκ περιτροπής ή part time, τουλάχιστον στα χαρτιά…
Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε τη μαζική εθελούσια αποχώρηση τραπεζικών υπαλλήλων σε άλλο τραπεζικό ίδρυμα που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή, αντιλαμβανόμαστε ότι τους επόμενους μήνες θα προκύψει ένα κύμα ανέργων, σε μεγάλο ποσοστό πτυχιούχων σε παραγωγική ηλικία και με σημαντική προϋπηρεσία, οι οποίοι θα μάχονται για μια θέση εργασίας.
Και, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν συζητάμε καν για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας ή της οικονομικής ασφάλειας, παρά μόνο για την επιστροφή στην, αυτονόητη κάποτε, αξιοπρέπεια του εργατικού δυναμικού της χώρας.
Είναι προκλητικό για την αξιοπρέπεια των εργαζομένων να βλέπουν από τη μια πόρτα να απολύονται σωρηδόν στον ιδιωτικό τομέα ή να εργάζονται υπό καθεστώς φόβου και χαμηλής μισθοδοσίας και από την άλλη να εισέρχονται «γαλάζιοι άριστοι» σε διάφορες διοικητικές θέσεις του δημοσίου.
Αν δεν παρέμβει άμεσα η κυβέρνηση, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου στις εργασιακές σχέσεις, με άγνωστες συνέπειες. Εκτός και αν αυτό νοείται ως κανονικότητα για τη Νέα Δημοκρατία, των επενδύσεων και της ανάπτυξης.
Ο κ. Μιχάλης Κατρίνης είναι βουλευτής Ηλείας του ΚΙΝΑΛ.