«Είναι πλέον επίσημο. Το ΝΑΤΟ θεωρεί την Κίνα ως μια χώρα, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια των 29 χωρών-μελών της Συμμαχίας» αναφέρει σε σχόλιό της αναφορικά με την Σύνοδο για τα 70 χρόνια του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt.
«Για «ευκαιρίες και προκλήσεις» κάνει λόγο το ΝΑΤΟ εκτιμώντας ότι αυτές είναι απόρροια της «μεγαλύτερης επιρροής» και της «διεθνούς πολιτικής» της Κίνας. Αυτό σημαίνει επίσης ότι η Συμμαχία δεν επιδιώκει μια ανοιχτή αντιπαράθεση με το Πεκίνο και κάνοντας λόγο για «ευκαιρίες» εκφράζει την προθυμία να ξεκινήσει διάλογο με την Κίνα».
Όπως παρατηρεί η Handelsblatt «εδώ και καιρό η Κίνα θεωρείται νέα απειλή στο ραντάρ του ΝΑΤΟ», τόσο στον κυβερνοχώρο όσο και στο διάστημα και βέβαια στη γη. «Σε ό,τι αφορά τον πλανήτη γη, η Συμμαχία θέλει να προετοιμαστεί για το ότι η Κίνα θα θελήσει να ελέγξει με την πρωτοβουλία του Νέου Δρόμου του Μεταξιού τις θαλάσσιες και εμπορικές οδούς. H Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει ήδη εισχωρήσει στην Ευρώπη και την Αφρική. Το Πεκίνο κατασκευάζει οδικά και σιδηροδρομικά δίκτυα στην Ανατολική Ευρώπη, συμμετέχει σε μεγάλα λιμάνια, όπως το λιμάνι του Πειραιά στην Ελλάδα (…) Παντού στη Δύση κυριαρχεί η δικαιολογημένη ανησυχία ότι μέσω του παρόχου Ηuawei το κινεζικό κράτος θα μπορούσε να είναι σε θέση να ελέγξει τις τηλεπικοινωνίες στην Ευρώπη». H οικονομική εφημερίδα σχολιάζει επίσης σε άλλο σημείο: «Η μεγάλη δύναμη του ΝΑΤΟ ήταν και είναι η αποτροπή, βασισμένη στην αμοιβαία υπόσχεση για κοινούς αγώνες έναντι επίθεσης σε κάποιο από τα μέλη του. Το σαφές μήνυμα προς την Κίνα για παρακολούθηση των κινήσεών της θα πρέπει να λειτουργήσει ανασταλτικά απέναντι στην ανάγκη της να επεκταθεί».
Επτά δεκαετίες μετά η ειρήνη δεν είναι δεδομένη
Από την πλευρά της η Kölner Stadt Αnzeiger σε σχόλιό της σημειώνει αναφορικά με τη θέση της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη Γερμανία θα ήταν να διαρραγεί αυτή η Συμμαχία. Χωρίς την ΕΕ θα ήμασταν οικονομικά χαμένοι και χωρίς το ΝΑΤΟ ένα ανυπεράσπιστο κράτος εν μέσω υπερδυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα. Αυτή η συνειδητοποίηση, μετά από επτά δεκαετίες ειρήνης, δεν είναι δεδομένη σε όλους». Όπως παρατηρεί η εφημερίδα της Κολωνίας, «με τις ορμές του Ντόναλντ Τραμπ, το επικείμενο Brexit, τις εντάσεις γύρω από την Τουρκία και τέλος τις δηλώσεις Μακρόν, η Συμμαχία οδεύει ολοένα περισσότερο στην άβυσσο. Αλλά χρειάζονται αυτές οι στιγμές για να αφυπνιστεί κανείς και να αναλογιστεί: Ευτυχώς ακόμη τα πηγαίνουμε μεταξύ μας μια χαρά. Αξίζει να εργαστούμε, έτσι ώστε η Συμμαχία να παραμείνει ως έχει».
Δήμητρα Κυρανούδη
