Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ για τα 70 χρόνια Βορειοατλαντικής Συμμαχίας αναφέρεται ο γερμανικός τύπος εστιάζοντας στη διαμάχη Μακρόν-Τραμπ. Και η απειλή αμερικανικών δασμών σε γαλλικά προϊόντα στα σχόλια.
Σαν «μαύρα σύννεφα πάνω από την επετειακή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο» για τα 70 χρόνια Βορειοατλαντικού Συμφώνου φαντάζουν οι διατυπώσεις ηγετών αλλά και οι απειλές αναφορικά με το μέλλον της Συμμαχίας, γράφει σε σχόλιό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Εστιάζει στις αντιδράσεις που ήταν αναμενόμενο να προκαλέσει, όπως παρατηρεί η γερμανική εφημερίδα, η δήλωση του Γάλλου προέδρου Μακρόν ότι το ΝΑΤΟ είναι πλέον «εγκεφαλικά νεκρό» και σημειώνει:
«Ο αμερικανός πρόεδρος ανταπέδωσε τα πυρά: Οι διατυπώσεις Μακρόν είναι χωρίς σεβασμό, είναι προσβλητικές και κακές, είπε ο Τραμπ, ο οποίος ξαφνικά ανακάλυψε την αγάπη του για τη Συμμαχία, αφού στο παρελθόν την είχε χαρακτηρίσει ξεπερασμένη και είχε κάνει λόγο για έξοδο των ΗΠΑ από αυτή. (…) Αλλά ακόμη κι ο Ερντογάν δεν έμεινε αδιάφορος δηλώνοντας ότι o Μακρόν είναι εγκεφαλικά νεκρός και ότι η κατανόησή του για την τρομοκρατία είναι επιφανειακή. Αυτό ήταν αναίδεια». Όπως παρατηρεί η FAZ γεγονός είναι ότι σήμερα στους κόλπους του ΝΑΤΟ «ποικίλουν οι αναλύσεις για τις απειλές και οι διαφορές ως προς τα συμφέροντα είναι μεγάλες. Δεν μπορούν τόσο εύκολα να εναρμονιστούν.» Εστιάζοντας τέλος στη στάση των ΗΠΑ, η FAZ σχολιάζει: «Ο Τραμπ πιστεύει (για οποιονδήποτε λόγο) ότι η Γαλλία χρειάζεται το ΝΑΤΟ περισσότερο και οι ΗΠΑ λιγότερο. Αλλά αυτή η άποψη είναι λάθος. Κατανοεί λανθασμένα τη φύση μιας συμμαχίας βασισμένης στην κοινή ασφάλεια και αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της. Και αγνοεί λανθασμένα τα διδάγματα της Ιστορίας τριάντα χρόνια μετά από την πτώση του Τείχους».
Ο νέος εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ – Γαλλίας
Εκτός όμως τη διαμάχη Μακρόν-Τραμπ γύρω από το ρόλο του ΝΑΤΟ, ο γερμανικός τύπος σχολιάζει εκτενώς και το νέο «μέτωπο» ΗΠΑ – Γαλλίας μετά την απόφαση της δεύτερης για φορολόγηση αμερικανικών κολοσσών του ψηφιακού εμπορίου και των νέων τεχνολογιών. Ως απάντηση ο Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεση των ΗΠΑ για «αντίποινα», δηλαδή επιπρόσθετους δασμούς σε εισαγόμενα γαλλικά προϊόντα. Η Frankfurter Rundschau σχολιάζει ότι «θα πρέπει τώρα οι Ευρωπαίοι να αποφασίσουν πώς θα τοποθετηθούν απέναντι στο θέμα αυτό. Οι Γάλλοι από μόνοι τους δεν είναι αρκετά ισχυροί, ώστε να ταχθούν απέναντι από τις ΗΠΑ. Το ίδιο ισχύει για την Αυστρία ή την Ιταλία που σχεδιάζουν έναν παρόμοιο φόρο όπως η Γαλλία. Μόνο εάν οι Ευρωπαίοι παραμείνουν ενωμένοι μπορούν να διασφαλίσουν ότι και η ψηφιοποίηση υπόκειται σε δίκαιη φορολόγηση. Σωστά λοιπόν η Κομισιόν εγγυάται απόλυτη υποστήριξη στο Παρίσι».
Για το ίδιο θέμα η Tageszeitung του Βερολίνου σημειώνει: «Το ό,τι η Γαλλία επιβάλει φόρους (σσ: στους αμερικανικούς κολοσσούς) είναι σημαντικό και καλό. Κι έτσι η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να μην έχει αυτή την δόξα. Ο υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς (SPD) αποφεύγει τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης με το σκεπτικό ότι θα πρέπει να υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή πλεύση. Χρειάστηκε λοιπόν ένας πολιτικός όπως ο Μακρόν για να σφίξει το χαλινάρι στη Silicon Valley. Eπιτέλους.»
Η περίπτωση της Μάλτας και τα διδάγματα για την ΕΕ
Πολλά τα δημοσιεύματα στον γερμανικό τύπο και αναφορικά με την πολιτική κρίση στη Μάλτα και την ανακοίνωση παραίτησης του πρωθυπουργού Τζόζεφ Μούσκατ μετά τις κατηγορίες ότι παρεμποδίζει τις έρευνες για τη δολοφονία της δημοσιογράφου Καρουάνα Γκαλίτσια. Η Süddeutsche Zeitung παρατηρεί: «Το ό,τι αξίζει να επιμένουμε στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη δεν είναι το μόνο πράγμα που διδάσκει η υπόθεση της Ντάφνι Καρουάνα Γκαλίτσια στη Μάλτα. Το ό,τι δημοσιογράφοι και ακτιβιστές είναι άβολοι για τους δυνατούς, φιμώνονται ακόμη και θανατώνονται, συνήθως είναι κάτι που συνδέεται με τη θλιβερή πραγματικότητα μακρινών απολυταρχικών καθεστώτων ή τουλάχιστον αδύναμων δημοκρατιών. Εκεί όπου οι ισχυροί και οι διεφθαρμένες ελίτ επιτρέπουν τα πάντα ή πολλά, στην Κίνα, το Μεξικό, τη Ρωσία και την Τουρκία. Η περίπτωση της Μάλτας όμως δείχνει ότι και στην πολιτισμένη ΕΕ πρέπει να υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία και την αλήθεια και όχι μόνο στο μικρό νησί της Μεσογείου». Αντίστοιχες περιπτώσεις δημοσιογράφων που ζουν υπό αστυνομική προστασία ή έχουν δολοφονηθεί υπάρχουν στην Ιταλία ή τη Σλοβακία. Για τη Μάλτα, η SZ κλείνοντας παρατηρεί ότι «ο Μούσκατ έγινε ήδη σκιά αλλά κυρίως έριξε την χώρα του σε μια βαθιά κρίση, πολιτική και ηθική. Και η χώρα για να ξεπεράσει αυτή την κρίση θα χρειαστεί τη στήριξη της Ευρώπης».
Δήμητρα Κυρανούδη
