Αυτό που συνειδητοποιεί κανείς όταν συναντά από κοντά τον Αλκιβιάδη Στεφανή είναι η αίσθηση πειθαρχίας που εκπέμπει. Επειτα από τέσσερις δεκαετίες στο στράτευμα, ο πρώην Α/ΓΕΣ «υλοποιεί την αποστολή του από άλλη θέση», πλην όμως «δεν υπάρχει καμία διαφορά για μένα» είπε στο «Βήμα» όταν τον συναντήσαμε στο γραφείο του. «Νιώθω κομμάτι των Ενόπλων Δυνάμεων και είναι τιμή να υπηρετείς την πατρίδα από οποιαδήποτε θέση. Παρά την οικονομική κρίση, οι Ενοπλες Δυνάμεις διατηρήθηκαν ως πυλώνας Εθνικής Ισχύος ικανός να εγγυηθεί την αποτροπή όλων των πιθανών προκλήσεων και την επιτυχή αντιμετώπιση όλων των δυνητικών απειλών» προσθέτει ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, εξηγώντας ότι για τον ίδιο αποτελεί τιμή να επιλέγεται από τον Πρωθυπουργό στον ρόλο του συντονιστή για το Μεταναστευτικό. Σε αυτό το πλαίσιο, εξηγεί χωρίς περιστροφές: «Η κατάσταση έχει αλλάξει. Υπάρχει σοβαρό σχέδιο και προχωρούμε στην υλοποίησή του. Το μήνυμα αυτό πρέπει να δοθεί προς κάθε κατεύθυνση».
Η Τουρκία και ο ελληνικός «ζωτικός χώρος»
Από το γραφείο του κ. Στεφανή περνούν πολλά κρίσιμα ζητήματα. Τον ρωτάμε πόσο τον απασχολεί η τουρκική κινητικότητα και αν η χώρα έχει τα εφόδια για να την αντιμετωπίσει. «Η γνωστή επιθετική ρητορική της Αγκυρας δεν μας φοβίζει. Η πολιτική μας εδράζεται σε μια ισχυρή αποτρεπτική στρατηγική, χωρίς φοβικά σύνδρομα, στηριζόμενη στην ψυχραιμία, την αποφασιστικότητα, την υψηλή ετοιμότητα και την εθνική ομοψυχία. Δεν εξετάζουμε τις προθέσεις της Τουρκίας, αλλά τις επιχειρησιακές δυνατότητές της, αξιολογώντας τις δικές μας μέσω πολεμικών παιγνίων όπου αξιολογούνται πληθώρα σεναρίων. Πρώτιστο μέλημα παραμένει η βελτιστοποίηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και της μαχητικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων σε όλους τους τομείς, επαναξιολογώντας τη στρατηγική σχεδίαση, την εκπαίδευση, τις διαδικασίες και τους εξοπλισμούς. Στόχος μας η χώρα να ανακτήσει το διεθνές κύρος που της αναλογεί και να καθιερωθεί διεθνώς ως μια ισχυρή, αξιόπιστη και σύγχρονη δύναμη περιφερειακής ασφάλειας και σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αυτός είναι άλλωστε ο ζωτικός μας χώρος».
Το τελευταίο διάστημα διεξάγεται μια μεγάλη συζήτηση για το κατά πόσο η προμήθεια νέων συστημάτων μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία ώστε να ανέβει επίπεδο η ελληνική αμυντική βιομηχανία μέσα από συνεργασίες με χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή το Ισραήλ, όπου η άμυνα είναι αναπτυξιακός πυλώνας. «Με πρώτη κυβερνητική στρατηγική επιλογή την ανάπτυξη, έχει τεθεί ως άμεση κυβερνητική προτεραιότητα του ΥΠΕΘΑ η εξασφάλιση επάρκειας του αμυντικού εξοπλισμού μέσω της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας».
Για τον κ. Στεφανή η Ελλάδα είναι σε θέση να αποτελέσει κόμβο παροχής επιχειρησιακής εκπαίδευσης και συντήρησης οπλικών συστημάτων και μέσων για τις χώρες της περιοχής. Καθιστά σαφές επίσης ότι «δεν πρέπει να ταυτίζουμε την ελληνική αμυντική βιομηχανία με τα ΕΑΣ, την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ. Υπάρχουν περίπου άλλες 150 υγιείς εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα. Για την παραγωγή του γερμανικού άρματος σχεδόν 450 ελληνικές εταιρείες συνέβαλαν στην κατασκευή του και «έντυσαν» τον γερμανικό κινητήρα. Αυτό θέλουμε να επαναληφθεί».
Με αναμφίβολη τη γεωστρατηγική υπεροχή της χώρας και του γεγονότος ότι είμαστε πλήρες μέλος όλων των διεθνών και περιφερειακών οργανισμών ασφαλείας, «διεκδικούμε να γίνουμε πόλος έλξης των γειτόνων μας, οι όποιοι, εκτιμώντας τη σταθερότητά μας και το υψηλό επιχειρησιακό επίπεδο των Ενόπλων Δυνάμεων», σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη ελληνική γεωγραφία, «που συνδυάζει μεγάλο υψόμετρο, πεδιάδα, θάλασσα και θαλάσσιους ορεινούς όγκους, μας καθιστούν εκπαιδευτικά μοναδικούς. Διαθέτουμε επίσης πολύ καλές υποδομές και πιλότους εξαιρετικών ικανοτήτων. Θα θέλαμε να κάνουμε αυτή την προσφορά ελκυστική και εμπορική. Το σύνθημα είναι: «Ελάτε να εκπαιδευτείτε με τους καλύτερους»».
Νέα Δομή Δυνάμεων και καλύτερη στελέχωση
Το ΥΠΕΘΑ σχεδιάζει να ολοκληρώσει εντός του 2020 τη νέα Δομή Δυνάμεων που θα ισχύσει για τη 15ετία 2020-2035. «Μελετούμε μια σύγχρονη, αποτελεσματική και ευέλικτη Δομή Δυνάμεων, με ταχείς διαδικασίες λήψης απόφασης, χωρίς να παρεμβάλλονται περιττά ενδιάμεσα επίπεδα διοίκησης. Σαφώς υπάρχουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες που επιδρούν επί της Δομής Δυνάμεων. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι αφενός οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι δυναμικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας και αφετέρου ότι κάθε έλληνας πολίτης συνδέεται με πολλούς τρόπους με τις ΕΔ». Η νέα Δομή θα πρέπει να εξετάσει «την ενοποίηση δυνατοτήτων και λειτουργιών που θα οδηγήσει και σε πιθανό κλείσιμο μονάδων». Αυτό θα συμβάλει στην αύξηση της στελέχωσης μονάδων κομβικής σημασίας.
Ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας υποστηρίζει ότι «το Μεταναστευτικό ως πρόβλημα ήρθε για να μείνει. Απαιτείται η διαχείρισή του, αλλά και ο σχεδιασμός για το μέλλον. Οι εκτιμήσεις λένε ότι σε 15 χρόνια ο πληθυσμός της Αφρικής θα φθάσει τα 2 δισεκατομμύρια. Η ελπίδα αυτών των ανθρώπων ότι μπορούν να φθάσουν στην Ευρώπη δεν φυλακίζεται. Και ο δρόμος αυτός περνάει – και γεωγραφικά – από την Ελλάδα» προσθέτει. Ενώ επισημαίνει: «Η επιτυχής διαχείριση του Μεταναστευτικού είναι μονόδρομος. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Με ρωτούν γιατί ενεπλάκην. Είναι τιμή που μου ανατέθηκε το επιπλέον έργο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέραν της επιτυχίας».
«Να δείξουμε ότι σεβόμαστε τους έλληνες πολίτες»
Ο κ. Στεφανής εκτιμά ότι η χώρα έχει αλλάξει σελίδα στο Μεταναστευτικό. «Δεν είναι μόνο τα κλειστά κέντρα» μας εξηγεί. «Αλλαξε ο νόμος. Προσλαμβάνονται συνοριοφύλακες για τον Εβρο και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Προσλαμβάνονται 500 άτομα για την επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου. Ελέγχονται οι ΜΚΟ και δηλώνονται υποχρεωτικά στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Δημιουργείται Ενιαίος Φορέας Επιτήρησης των Συνόρων. Το προηγούμενο σύστημα δοκιμάστηκε και έφθασε στα όριά του. Επιπλέον πρέπει να δείξουμε ότι σεβόμαστε τους έλληνες πολίτες».
Ρωτάμε μήπως η Τουρκία χρησιμοποιεί το Μεταναστευτικό ως «υβριδικό όπλο». «Δεν πρέπει να εξετάζουμε τι κάνει η Τουρκία. Εμείς επηρεαζόμαστε από τα συνεχή κύματα μεταναστών. Αρα εκ των πραγμάτων έχουμε πρόβλημα. Και φυσικά δεν είναι απλά διμερές ζήτημα. Η όλη διαχείριση της συνεχώς αυξανόμενης μεταναστευτικής ροής προς τον δυτικό κόσμο υπερβαίνει τους παραδοσιακούς μηχανισμούς άμυνας και δράσης, καθώς και την αρχιτεκτονική τους και αναδιαμορφώνει τα διλήμματα ασφαλείας απαιτώντας συλλογική, περιφερειακή, ευρωπαϊκή και διεθνή αντιμετώπιση. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η Τουρκία είναι προς την Ευρωπαϊκή Ενωση».
