Τι πραγματικά συνέβη με την περίπτωση του οκτάχρονου με διφθερίτιδα

Η είδηση ότι ένα οκτάχρονο αγόρι κατέληξε στο Νοσοκομείο Παίδων «Π&Α Κυριακού» φέροντας το βακτήριο της διφθερίτιδας προκάλεσε – και δικαιολογημένα – μεγάλο θόρυβο, καθώς μιλούμε για μια νόσο η οποία εθεωρείτο εκριζωμένη εδώ και περισσότερα από τριάντα χρόνια στην Ελλάδα.

Εχουν ακουστεί μέχρι στιγμής και έχουν γραφτεί πολλά, όπως ότι οι γονείς του παιδιού ήταν οπαδοί του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Ωστόσο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Βήματος, η κατάσταση έχει ως εξής:

Η εμβολιαστική κάλυψη

Το οκτάχρονο αγόρι το οποίο εμφάνιζε σοβαρά συνοδά προβλήματα υγείας (σύνδρομο Down καθώς και καρδιολογικό πρόβλημα) μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Παίδων «Π&Α Κυριακού» από ιδιωτική κλινική στην οποία είχε καταφύγει προηγουμένως η μητέρα του καθώς εμφάνιζε σοβαρή λαρυγγίτιδα και αναπνευστική δυσχέρεια. Δεδομένου ότι δεν διέθετε ιδιωτική ασφάλεια και δεν μπορούσε να νοσηλευθεί στην ιδιωτική κλινική έγινε άμεσα η μεταφορά του στο Νοσοκομείο Παίδων.

Σύμφωνα με το ανακοινωθέν του Νοσοκομείου Παίδων «ο ασθενής Δ.Α, ηλικίας 8 ετών, προσήλθε με εικόνα οξείας λαρυγγίτιδας και βαριάς αναπνευστικής δυσχέρειας. Κρίθηκε απαραίτητη η εισαγωγή του ασθενούς στη ΜΕΘ όπου διασωληνώθηκε και τέθηκε σε μηχανικό αερισμό. Ο ασθενής κατέληξε στις 26/11/2019 με πιθανή αιτία θανάτου οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού, πνευμονική υπέρταση και πνευμονικό οίδημα. Εστάλη για νεκροτομή. Από την καλλιέργεια εισαγωγής του βρογχικού εκκρίματος απομονώθηκε στις 27/11/2019 κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας (Corinebacterium dipheriae)».

Μετά την απομόνωση του βακτηρίου της διφθερίτιδας, έγινε πολύς λόγος για σύνδεση της μητέρας του αγοριού με το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Ωστόσο, η ανάδοχη μητέρα του -το παιδί το οποίο ήταν ορφανό, μέχρι πριν από περίπου τρία χρόνια, οπότε και το πήρε η ανάδοχη μητέρα, ζούσε σε ιδρύματα, αρχικώς στο Ιδρυμα «Μητέρα» και ακολούθως στο ΠΙΚΠΑ Βούλας – δεν φαίνεται να είχε καμία σχέση με το αντιεμβολιαστικό κίνημα.

Προσκόμισε μάλιστα στους γιατρούς του νοσοκομείου την καρτέλα υγείας του από το Ιδρυμα «Μητέρα» στην οποία αναγραφόταν ότι το αγοράκι είχε λάβει τρεις δόσεις του τριπλού εμβολίου διφθερίτιδας, τετάνου, κοκκύτη μέσα στο πρώτο έτος ζωής του, όπως έπρεπε. Ωστόσο σημειώνεται ότι τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν άλλες δύο δόσεις του εμβολίου σε ηλικία 18 μηνών και 5 ετών καθώς και άλλη μία στα 11 με 12 έτη. Μετά από αυτήν την ηλικία, το εμβόλιο πρέπει να επαναλαμβάνεται ανά δεκαετία στην ενήλικη ζωή.

Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, υπάρχει καρτέλα του παιδιού και από το ΠΙΚΠΑ Βούλας στην οποία αναγράφεται ότι έχει λάβει και τις δύο επιπλέον δόσεις του εμβολίου (όσες δηλαδή θα έπρεπε με βάση την ηλικία του). Θα αναρωτιόταν κάποιος πώς είναι δυνατόν, αφού το παιδί ήταν πλήρως εμβολιασμένο, να εμφανίσει τελικώς διφθερίτιδα. Εγκριτοι λοιμωξιολόγοι (τα στοιχεία τους βρίσκονται στη διάθεση του «Βήματος») ανέφεραν ότι μπορεί να πρόκειται για μια πολύ σπάνια περίπτωση, στην οποία εξαιτίας του συνδρόμου Down, ο μικρός δεν εμφάνισε καλή αντισωματική απόκριση στον εμβολιασμό. Προσέθεσαν επίσης ότι υπάρχει και η περίπτωση οι εμβολιασμοί να μην έγιναν με τη σωστή χρονική αλληλουχία με αποτέλεσμα τελικώς να μην επιτευχθεί σωστή ανοσοποίηση.

Βήμα-βήμα η μάχη των γιατρών

Οριστικές απαντήσεις αναμένεται να δοθούν από εργαστήριο της Βρετανίας στο οποίο αναμένεται να αποσταλεί δείγμα με βιολογικό υλικό που ελήφθη από το άτυχο παιδί (το δείγμα ως το μεσημέρι της Πέμπτης δεν είχε αποσταλεί ακόμη) και θα παρέλθουν μερικές ημέρες έως ότου εξαχθούν τα αποτελέσματα.

Από την εξέταση του δείγματος θα προκύψει αν το αγόρι προσεβλήθη από το στέλεχος του κορυνοβακτηρίου της διφθερίτιδας (Corinebacterium dipheriae) το οποίο είναι τοξινογόνο ή από το στέλεχος που δεν παράγει τοξίνη και δεν προκαλεί σοβαρή νόσηση. Πάντως, σύμφωνα με τις πηγές του «Βήματος», η κλινική εικόνα του παιδιού και οι βασικές μικροβιολογικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στο νοσοκομείο Παίδων συνάδουν προς την εικόνα σοβαρής διφθερίτιδας.

Το παιδί μεταφέρθηκε στα Επείγοντα του νοσοκομείου με εικόνα πολύ σοβαρής λαρυγγίτιδας. Οι γιατροί αρχικώς του χορήγησαν θεραπεία για λαρυγγίτιδα χωρίς να βελτιώνεται η κλινική του εικόνα και στη συνέχεια προχώρησαν σε χορήγηση αντιβιοτικών έως ότου ολοκληρωθεί η καλλιέργεια. Οι λαρυγγολόγοι που ανέλαβαν δράση εντόπισαν στον λάρυγγα του παιδιού την ύπαρξη μιας χαρακτηριστικής μεμβράνης που συνδέεται με διφθερίτιδα. Το παιδί διασωληνώθηκε καθώς η κατάστασή του επιδεινωνόταν και τελικώς, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες των γιατρών κατέληξε.

Αναμένοντας τα αποτελέσματα που θα δείξουν τι τελικώς συνέβη, γεγονός παραμένει ότι, όπως έδειξε η καλλιέργεια του βρογχικού εκκρίματος, εντοπίστηκε, μετά από τόσα έτη το βακτήριο της διφθερίτιδας. Γεγονός που με τη σειρά του σημαίνει ότι το βακτήριο το έφερε κάποιος στην κοινότητα, πιθανώς χωρίς να νοσεί, με συνέπεια να μολυνθεί το παιδί.

Κάτι τέτοιο αποτελεί σημαντικό κώδωνα κινδύνου για την ανάδυση «ξεχασμένων ασθενειών», μια ανάδυση που συνδέεται τόσο με το αντιεμβολιαστικό κίνημα (σύμφωνα με τους ειδικούς σήμερα το 10% των Ελληνόπουλων είναι ανεμβολίαστα), όσο και με την αμελή τακτική των ενηλίκων οι οποίοι δεν πραγματοποιούν τους επαναληπτικούς εμβολιασμούς, ως οφείλουν. Πόσοι από εμάς άραγε κάνουμε το επαναληπτικό εμβόλιο για τη διφθερίτιδα ανά 10ετία; Η απάντηση στον καθένα μας.