Η Φρόσω Στυλιανού είναι μια ήρεμη δύναμη στο χώρο της μουσικής. Ολοκληρωμένη μουσικός, συνθέτει, ενορχηστρώνει, ερμηνεύει έχει αποκτήσει το δικό της ύφος και το δικό της κοινό.
Δύο χρόνια μετά την πρώτη της δισκογραφική δουλειά η Φρόσω συνεχίζει να παρουσιάζει ολοκληρωμένα πρότζετ σε μουσικά στέκια της Αθήνας αλλά και να γράφει τα δικά της τραγούδια.
Ένα από αυτά το «Αστέρια στην άμμο» κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες και ντύνει μουσικά την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά.
Αυτό μαζί με άλλα δικά της κομμάτια αλλά και προσωπικές της επιλογές θα ερμηνεύσει το βράδυ της Παρασκευής στο Νεοκλασικό του Κόμη στα Πατήσια.
Ας τη γνωρίσουμε καλύτερα…
Το πιάνο πριν από όλα
Ήμουν το παιδάκι που ήταν συνέχεια στο πιάνο. Το πιάνο προηγήθηκε του τραγουδιού. Είχα γονείς που είχαν την παιδεία και την καλλιέργεια να καταλάβουν πόσο σπουδαίο πράγμα είναι η μουσική και πόσο σημαντικό είναι το παιδί τους αν έχει μια τέτοια αγάπη να την ενισχύσουν.
Στην Κύπρο δίνουν μεγάλη βάση σε αυτό. Αν ένα παιδί έχει κλίση στη μουσική θα το στηρίξουν οι γονείς με τις ανάλογες σπουδές. Έτσι νομίζω είναι και στην Ελλάδα. Όπου κι να είσαι αν αγαπάς κάτι πάρα πολύ και οι γονείς μπορούν να το αφουγκραστούν αυτό δεν υπάρχει περίπτώση να μην σε στηρίξουν και να μην σε βοηθήσουν να το πας παραπέρα.
Μουσική ή κλασικές σπουδές
Κάποια στιγμή βρέθηκα σε ένα δίλημμα γιατί όντας καλή μαθήτρια ήμουν καλή και σε άλλα πράγματα. Δεν ήταν μονόδρομος η μουσική για μένα υπήρχαν και άλλα πράγματα που μου άρεσαν. Παιδεύτηκα για αρκετά χρόνια με αυτό το δίλημμα στα σχολικά μου χρόνια.
Μου αρέσει πολύ το γράψιμο. Ήμουν το παιδί που του άρεσε πολύ να γράφει. Που έγραφε ωραίες εκθέσεις, που σκεφτόταν πάρα πολύ να σπουδάσει φιλοσοφία, ψυχολογία. Είναι ακόμα μια πολύ μεγάλη αγάπη που έχω παραμελήσει γιατί έδωσα όλο το βάρος στην μουσική. Στην τρίτη λυκείου στο τσακ πήρα την απόφαση. Άρχισε να μεγαλώνει τόσο πολύ η μουσική μέσα μου που τελικά υπερίσχυσε και είπα θα σπουδάσω μουσική.
Τραγούδαγα παράλληλα, πάντα μου άρεσε αυτό και ένιωθα ότι θα το κάνω στη ζωή μου, αλλά ήταν και η άλλη αγάπη πάρα πολύ ισχυρή. Αλλά πήρα μια απόφαση καρδιάς να ασχοληθώ με το πιο αφηρημένο που είναι η μουσική.
Μαγικό όργανο η φωνή
Πήγα στην Αγγλία, στο Cambridge, για να σπουδάσω μουσική. Εκεί λάτρεψα και την ενορχήστρωση. Στο πλαίσιο του πτυχίου μου ήταν και η σύνθεση και η ενορχήστρωση που μου άνοιξαν πάρα πολύ το μυαλό, τον τρόπο που έβλεπα τη μουσική και τους ορίζοντές μου. Με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι η μουσική και το τραγούδι είναι μια ολότητα δεν είναι κάτι μεμονωμένο. Τελειώνοντας από εκεί άρχισα πια να γράφω και τις δικές μου μουσικές. Ήρθα πολύ πιο κοντά με την τέχνη του τραγουδιού γιατί στο πλαίσιο των σπουδών ήταν να διαλέξεις και ένα μουσικό όργανο και εγώ διάλεξα τη φωνή. Οπότε το ένα έφερε το άλλο και η ζωή αποφάσισε από μόνη της.
Κλασικό ή σύγχρονο
Στην αρχή επειδή ασχολιόμουν πιο πολύ με το κλασικό τραγούδι δεν φανταζόμουν τη ζωή μου σε μουσικές σκηνές αλλά σε θέατρα να τραγουδάω κλασικά έργα. Το σύγχρονο ήρθε αργότερα κυρίως λόγω της ανάγκης μου να γράφω τα δικά μου τραγούδια και να τα τραγουδάω.
Μετά τις σπουδές μου και αφού ερωτεύτηκα όλους τους κλασικούς άρχισα να ανακαλύπτω τους Έλληνες ποιητές και τους συνθέτες και είδα ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος εκεί εξίσου γοητευτικός. Λόγω της αγάπης μου είχα για τη γλώσσα μας είπα ας βάλουμε ένα φρένο στο κλασικό τραγούδι.
Ήθελα να τραγουδήσω στη γλώσσα μου πράγματα που με αφορούν σαν νέο κορίτσι. Δεν μπορούσα να προσπεράσω τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι. Είναι θέμα χαρακτήρα. Αυτές οι επιλογές έρχονται μαζί με το πώς ωριμάζεις ως προσωπικότητα.
Η μετάβαση από το κλασικό στην κλασική ξένη μουσική έγινε πολύ εύκολα και λόγω τεχνικής και τοποθέτησης και μετά προσπάθησα να φέρω και τον τρόπο μου στο σύγχρονο τραγούδι. Το στοίχημα είναι να μπορώ να τραγουδάω ελληνικό στίχο όπως όπως του αξίζει.
«Άλλες μέρες»
Το πρώτο μου άλμπουμ «Άλλες μέρες» κυκλοφόρησε το 2017 σε στίχους, μουσική και ενορχήστρωση δική μου. Στο τέλος θυμήθηκα ότι έπρεπε και να τραγουδήσω (γέλια).
Είναι η πρώτη μου σύσταση και ήθελα να είναι ένας ολοκληρωμένος δίσκος για να μπορέσω να πω αυτό που θέλω να πω σε αυτή τη φάση της ζωής μου. Να κάνω μια σούμα του κόσμου μου μέχρι εκείνη τη στιγμή. Το έκανα όλο μόνη μου και πήρα και την ευθύνη των λαθών μου. Νιώθω ότι είναι κάτι που με αντιπροσωπεύει και είμαι περήφανη για αυτό.
Πάντα θα υπάρχουν παρατηρήσεις και λάθη που βρίσκω και περιμένω την επόμενη δουλειά μου για να μάθω και να εξελιχθώ περισσότερο αλλά σίγουρα είμαι περήφανη γιατί το έκανα με πολύ αγάπη. Δεν είχα κανένα πρόβλημα να πάρω αυτό το ρίσκο.
Αύριο, μεθαύριο μπορεί να τραγουδήσει τη δουλειά κάποιου άλλου. Να λειτουργήσω σαν ερμηνεύτρια σε κάποιου άλλου την ιστορία.
Τραγουδώντας πράγματα άλλων πρέπει να δεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτά. Έχει μια άλλη μαγεία αυτό. Είναι σαν να ανοίγεις μια άλλη πόρτα και να βλέπεις μια ωραία ιστορία. Να θαυμάζεις ένα καταπληκτικό έργο και να αναρωτιέσαι αν μπορείς να το ακουμπήσεις, να βάλεις μια δική σου πινελιά, έστω και προσωρινά. Είναι μια περιπέτεια.
Αστέρια στην άμμο
Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ένα τραγούδι που έχω γράψει για μια τηλεοπτική σειρά. Λέγεται «Αστέρια στην άμμο» και η σειρά και το τραγούδι.
Στη σειρά το τραγούδι των τίτλων το έχει γράψει ο Ανδρέας Αποστόλου και στους στίχους η Σάννυ Μπαλτζή και το τραγουδάει με τη φωνάρα του ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Λέγεται «Αποτσίγαρα» και έχει ήδη αγαπηθεί πολύ.
Μέσα στη σειρά ακούγονται πρωτότυπες μουσικές του Ανδρέα Αποστόλου, τραγούδια του Βασίλη από τον τελευταία του δίσκο «Μπλέξαμε» και τραγούδια από τον πρώτο μου δίσκο.
Εκτός από αυτά μου ζητήθηκε να γράψω και ένα κομμάτι πιο συγκεκριμένο που να αφορά πιο πολύ στο σενάριο της σειράς και έτσι προέκυψε το «Αστέρια στην άμμο».
Ζωντανές εμφανίσεις
Υπάρχει ένα τρίο καταπληκτικό με τον Ανδρέα Αποστόλου, τον Γιώτη Κιουρτσόγλου και τον Στέφανο Δημητρίου με το οποίο ξεκινήσαμε από πέρυσι και έχουμε κάνει ήδη κάποιες εμφανίσεις. Είναι τρομεροί μουσικοί και εξελίσσομαι και εγώ μαζί τους. Παίζουμε δικά μου τραγούδια και κάποιες επανεκτελέσεις έτσι όπως αντιλαμβανόμαστε εμείς τις ιστορίες των άλλων. Αργότερα μέσα στη σεζόν θα ξεκινήσει ξανά αυτό το σχήμα.
Έχουμε και ένα πιο ακουστικό πρότζεκ, πιάνο-φωνή με τον Ανδρέα Αποστόλου, στο οποίο λέμε τραγούδια δικά μου και πράγματα που έχει γράψει ο Ανδρέας με τον δικό μας τρόπο. Λέμε Χατζιδάκι και Σαββόπουλου, προσεγγίζουμε το παλιό ρεμπέτικο και λέω τραγούδια από τον τόπο μου.
Περνάμε από όλα τα μονοπάτια που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα με αυτό που κάνουμε. Το σημαντικό είναι να υπάρχει συντονισμός μεταξύ υμών και του κόσμου που έρχεται να μας ακούσει.
Επόμενη προσωπική δουλειά
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας δίσκος που είναι σε εξέλιξη, της Νάτιας Έλινα. Έχει γράψει εκείνη τις μουσικές, υπάρχουν ενορχηστρωτικά μέρη και τραγούδια, τα οποία τα ερμηνεύω εγώ. Τις ενορχηστρώσεις τις έχει κάνει ο Σταύρος Λάντσιας και είμαστε σε διαδικασία ηχογραφήσεων. Είναι μια λυρική και ρομαντική δουλειά που μου ταιριάζει πολύ.
Παράλληλα γράφω πάντα τραγούδια και έχω ήδη έτοιμα κάποια σε πρωτόλεια μορφή. Υπάρχουν 2-3 τέτοια κομμάτια που ετοιμάζονται σιγά σιγά και θα βγουν. Δεν σταματάει ποτέ αυτή η διαδικασία.
