Στο «Νίκος Γκάλης» περιμέναμε να δούμε αγώνα και τελικά βρεθήκαμε σ’ ένα τρελό πάρτι. Ο Παναθηναϊκός… μέθυσε τον κόσμο του, ακόμα κι αν δεν πρόσφερε το Gik Blue, το μοναδικό μπλε κρασί του κόσμου, που παράγεται από οινοπαραγωγούς στη Βασκονία.
Όπως είπαν, χρησιμοποίησαν παραδοσιακές τεχνικές, αλλά πρόσθεσαν -έτσι για πλάκα- χρωστικές ουσίες, αβλαβείς για τον ανθρώπινο οργανισμό κι έτσι προέκυψε μπλε οίνος. Ε κι ο Παναθηναϊκός πλάκα έκανε.
Το λάθος της παρέας του Περάσοβιτς είναι πως πίστεψε ότι μπορεί να αντιπαραθέσει ταλέντο στο ταλέντο και να πάρει το ματς από την επίθεση. Απλά έστρωσαν… βούτυρο στο ψωμί των γηπεδούχων, που είπαν «ευχαριστώ» κι άρχισαν να βομβαρδίζουν. Κι όταν μιλάμε για… «τρίποντες βόμβες», καλώς ορίσατε στον κόσμο του Τζίμερ Φριντέτ, ο οποίος ένιωσε σαν να ήταν στο πρώτο εφηβικό του πάρτι. Για τους Βάσκους, δεν μπορώ να πω με σιγουριά πώς ένιωθαν, όταν τον έβλεπαν να σκοράρει από παντού.
Στο πρώτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να χάνει με νταμπλ σκορ (5-10), αλλά με σερί 7-0 οι «πράσινοι» έβαλαν το τρένο στις ράγες κι αν δεν ήταν τα τρίποντα του Στάουσκας, η… πλάκα θα είχε ξεκινήσει νωρίτερα. Οι φιλοξενούμενοι άντεξαν για μια περίοδο, αλλά μετά άρχισε η κατηφόρα.
Παρότι ισοφάρισαν με τον… ζεστό Στάουσκας, δέχθηκαν σερί 7-2, στο ημίχρονο η διαφορά έγινε διψήφια (46-36) και στην Τρίτη περίοδο έγινε η… έκρηξη. Τρελός ρυθμός, που βόλευε τον Παναθηναϊκό, λάθη που τα τιμωρούσε με τον πιο αυστηρό τρόπο και Φριντέτ με άδεια να… εκτελεί. Μπήκαν στο κόλπο κι ο Ράις με τον Τζόνσον, έβαλε κι ο Τόμας που… πάντα βάζει, ο Καλάθης σιγά που θα έχανε το πάρτι, γενικώς… μην είδατε τον Παναθηναϊκό.
Ο κόσμος στις εξέδρες μπήκε στον ρυθμό, είδε την ομάδα του να προσφέρει υψηλού επιπέδου θέαμα και δεν σταμάτησε να τραγουδά. Άναψαν και 2-3 καπνογόνα, αλλά μάλλον κανείς δεν σκέφτηκε να τηλεφωνήσει στο 1142, σ’ ένα πάρτι όλα (ή σχεδόν όλα) επιτρέπονται. Και βέβαια, δεν έλειψε (τέσσερα λεπτά πριν τη λήξη) η αποθέωση του τιμώμενου προσώπου της βραδιάς.
Ο Ρικ Πιτίνο γνώρισε την αποθέωση. Είναι μάλλον υπερβολή να πούμε ότι μέσα στις λίγες μέρες που είναι στην Αθήνα άλλαξε την εικόνα, έτσι κι αλλιώς ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε διαφορετικός κι επί Βόβορα, όμως ο Αμερικανός μοιάζει να έχει το άγγιγμα του Μίδα. Σε τέτοιες στιγμές, απόλυτης και δικαιολογημένης ευφορίας, δεν αφήνεις μικρές λεπτομέρειες να σε απασχολήσουν, απλά… διασκεδάζεις. Είναι αλήθεια πως ο Παναθηναϊκός ήταν απολαυστικός και το ματς διασκεδαστικό.
Τα δεκάλεπτα: 20-17, 46-36, 72-51
