Θεωρητικά υπάρχει μία παραδοξότητα στην καθημερινή άσκηση κριτικής στην αντιπολίτευση. Δεν κυβερνά, δεν λαμβάνει εκτελεστικές αποφάσεις, έχει και η ίδια ρόλο ελέγχοντος την κυβέρνηση.
Παρά ταύτα, υπάρχει μία παρανόηση. Ο ρόλος του ελέγχοντος δεν συνιστά προστατευτικό τείχος για την εκάστοτε αντιπολίτευση. Για τα θεσμικά της καθήκοντα και τον τρόπο με τον οποίο τα ασκεί κρίνεται και εκείνη.
Υπό αυτήν την έννοια, όταν ο αρχηγός της αντιπολίτευσης παραχωρεί μία συνέντευξη, θα κριθεί για τα όσα λέει και για το πώς τα λέει: Αν ο λόγος του είναι στοιχειοθετημένος, αν τα επιχειρήματά του ευσταθούν, αν η κριτική του είναι εποικοδομητική, μηδενιστική ή πρόχειρη, αν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής και της συγκυρίας και αν απαντά στις ερωτήσεις που δέχεται ή προτιμά να μιλά περί ανέμων και υδάτων.
Στην τελευταία του συνέντευξη στο OPEN ο κ. Τσίπρας δεν φάνηκε να είναι ούτε καλά προετοιμασμένος, ούτε και σε θέση να αντεπεξέλθει στην πίεση, η οποία του ασκήθηκε με τρόπο επαγγελματικό και άψογο και δίχως τους περιορισμούς ενός φιλικού μέσου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διακρίθηκε για μία ακόμη φορά σε αυτά που γνωρίζει καλά. Στις παρελκυστικές απαντήσεις, στις φθηνές δικαιολογίες, στις αόριστες θεωρίες συνωμοσίας, στην κριτική για τα ΜΜΕ, στις ανυπόστατες πολιτικές και άλλες κατηγορίες.
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά στιγμιότυπα της συνέντευξης ήταν ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησε να απαντήσει στα ερωτήματα για την Novartis και τους χειρισμούς της κυβέρνησής του ή το κατά πόσον επρόκειτο για σκευωρία ή όχι.
Και σε αυτό το πλαίσιο είπε μεταξύ των άλλων ότι ο Δ. Τζανακόπουλος είχε σπεύσει στον Αρειο Πάγο, προκειμένου να πληροφορηθεί για την υπόθεση μόλις είχε διαβιβαστεί η σχετική δικογραφία. «Εμείς πήγαμε σαν αρσακειάδες, με το Σταυρό στο χέρι. Ο Τζανακόπουλος γιατί πήγε στον Άρειο Πάγο; Αν ήταν σκευωρία και ήξερε το θέμα και το είχε στήσει, θα είχε λόγο να πάει εκεί; Πήγε, γιατί δεν είχαμε ιδέα τι μας γίνεται. Ιδέα δεν είχαμε!».
Λες και όλα αυτά προβλέπονται. Λες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ή οποιοσδήποτε άλλος έχει δικαιοδοσία να ζητεί τέτοιου είδους ενημέρωση.
Ήταν αυτό και πολλά άλλα που φάνηκαν στην συνέντευξη αυτή, κάποια χαρακτηριστικά δείγματα της νοοτροπίας που διαπνέει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, τους συνεργάτες του και πιθανώς και κάποιους από τους οπαδούς του.
Και μέσα σε όλα αυτά, το κυριότερο τρικ του, κάπως φτηνό, είναι πάντα η επίκληση της αγαθότητας, της αφέλειας, της ελλιπούς εμπειρίας.
Κάποτε είχε αποδώσει στις «αυταπάτες» την παρ’ ολίγον διάλυση της χώρας το 2015. Για τις οποίες είχε όμως προειδοποιηθεί εγκαίρως και αρμοδίως.
Σήμερα θέλει να εμφανίζεται ως «αρσακειάδα».
Προφανώς θεωρεί ότι όλα αυτά τον κολακεύουν. Και ότι όλοι οι άλλοι τρώνε κουτόχορτο.
Αυτό κι αν είναι αυταπάτη μίας αρσακειάδας…
