«Eμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία» καλεί με ανακοίνωσή της η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ μετά το… αντιστασιακό χάπενινγκ με αντικυβερνητικά συνθήματα σε τρόλεϊ και λεωφορεία στα πρότυπα του Νοέμβρη του ’73. Τα παιδιά δικαιούνται να παίζουν και να εκτονώνονται παριστάνοντας τους αγωνιστές. Αλλά, δόξα τω Λένιν, υπάρχουν αρκετοί στο κόμμα τους που έζησαν πραγματικά την καταπίεση της χούντας και την εξέγερση των φοιτητών για να τους εξηγήσουν τι σημαίνει να μάχεσαι ένα δικτατορικό καθεστώς και τη διαφορά με τα αγαθά της δημοκρατίας που απολαμβάνουν σήμερα.
Είναι γεγονός ότι πολλοί από αυτούς που σήμερα παριστάνουν τους αγωνιστές διαπαιδαγωγήθηκαν μέσα στον άκρατο λαϊκισμό της κρίσης, με κορόνες του τύπου «η χούντα δεν τελείωσε το ’73»… Αλλά αν υπάρχει κάποιος εχέφρων στην Αριστερά, ας τους εξηγήσει ότι οι όποιες ακρότητες των ΜΑΤ ουδεμία σχέση έχουν με τη βαρβαρότητα της δικτατορίας. Αλλωστε και επί αριστερής διακυβέρνησης την ίδια δουλειά έκαναν, όσο και να προσπαθούν ορισμένοι να το ξεχάσουν. Και επιτέλους ας αντιληφθούν ορισμένοι ότι δεν μπορούμε να παίζουμε με τη δημοκρατία για να κάνουμε φτηνή αντιπολίτευση…
Οπως κάποιοι πρέπει επιτέλους να αποφασίσουν ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά λουκέτα στα πανεπιστήμια. Η Αριστερά έχει τεράστιες ευθύνες για την ανοχή που επέδειξε και επιδεικνύει σε κάθε λογής τραμπούκους και επαναστάτες των μολότοφ και της τυφλής βίας. Είναι παραλογισμός και η σύγκλητος ενός ΑΕΙ να το κλείνει από φόβο και, από την άλλη, μικρές μειοψηφίες να αποφασίζουν επετειακές δήθεν καταλήψεις σε κάθε ευκαιρία. Στο Πολυτεχνείο και στη Νομική κάποιοι ρισκάρισαν την ελευθερία τους ή και τη ζωή τους ακόμα απέναντι στη χούντα.
Δεν το έπαιζαν μάγκες εκ του ασφαλούς, δεν πουλούσαν ψευδεπίγραφα συνθήματα, διεκδικούσαν και απαιτούσαν ένα πραγματικό άσυλο ελευθερίας και δημοκρατίας, με προσωπικό κόστος και με ορατή την απειλή να βρεθούν στα μπουντρούμια. Ας διαβάσουν το βιβλίο του Γιάννη Σεργόπουλου που μόλις κυκλοφόρησε για να δουν τι σημαίνει να αγωνίζεσαι πραγματικά.
Το ξεπερασμένο και άνευ ουσίας παιχνίδι με το άσυλο που συντηρούν σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είναι απλώς το όχημα για μια καρικατούρα αντιπολίτευσης, για να συντηρούν σε κατάσταση επαναστατικής γυμναστικής όσους εξακολουθούν να τρέφονται με αντιδημοκρατικές αντισυστημικές ψευδαισθήσεις.
Δημοκρατία και νέα Πολυτεχνεία είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Κι αν κάποιοι νέοι και νέες δεν το αντιλαμβάνονται, είναι ευθύνη των καθοδηγητών τους να τους το εξηγήσουν. Τουλάχιστον από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, που φιλοδοξεί να ξαναβρεθεί στην εξουσία.
