Την ανάγκη αντιμετώπισης του προβλήματος των κόκκινων δανείων με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, υπογράμμισε ο Τάσος Πανούσης, πρόεδρος της Ένωσης Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια & Πιστώσεις, μιλώντας την Πέμπτη στο συνέδριο NPL SUMMIT 2019.
Όπως είπε σχετικά, «οι τράπεζες επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, και το εφαρμόζουν, ότι κανέναν δεν συμφέρει πχ η διενέργεια πλειστηριασμών σε σπίτια ανθρώπων που έχουν πραγματική οικονομική αδυναμία ή αντιμετωπίζουν άλλα σοβαρά ζητήματα, (π.χ. προβλήματα υγείας)».
Και πρόσθεσε πως «ούτε οι τράπεζες, αλλά ούτε και οι Εταιρίες Διαχείρισης θα προβούν σε τέτοιους πλειστηριασμούς δημιουργώντας ή οξύνοντας ένα κοινωνικό πρόβλημα. Ωστόσο, μείζον θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης είναι η αντιμετώπιση των στρατηγικών κακοπληρωτών που εκμεταλλεύονται το νομικό καθεστώς και τις ελλείψεις του παλαιότερου νομικού πλαισίου, ενεργώντας τελικά εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, εις βάρος των κοινωνικά αδύναμων».
Ο κ. Πανούσης υποστήριξε ότι οι τράπεζες ήδη είναι ιδιαίτερα αποφασιστικές σε περιπτώσεις στρατηγικών κακοπληρωτών, κάτι που ισχύει και για τις Εταιρείες Διαχείρισης και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό.
«Ειδικά το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα εργαλεία που έχουμε στη διαθεσή μας για την ανάδειξη των στρατηγικών κακοπληρωτών και αναφέρομαι ειδικά στις νέες δυνατότητες του Ν.3869 για άρση τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου που θα βοηθήσει στην ανάδειξη τέτοιων υποθέσεων» σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο ρόλος των διαχειριστών
Αναφερόμενος στη νέα αγορά που δημιουργείται, τόνισε ότι σήμερα υπάρχουν σήμερα 21 αδειοδοτημένοι και εποπτευόμενοι από την ΤτΕ servicers, οι οποίοι διαχειρίζονται περί τα 60 δισ. ευρώ. δάνεια.
Από αυτά τα μισά έχουν προέλθει από τις συναλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί τους προηγούμενους μήνες και τα υπόλοιπα, τους έχουν ανατεθεί από τις τράπεζες.
«Ακούμε συχνά τον αντίλογο, γιατί δεν μπορούν οι τράπεζες να διαχειριστούν αποδοτικά τα δάνεια αυτά και μπορούν οι servicers» υπογράμμισε ο κ. Πανούσης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η απάντηση είναι απλή:
1) Γιατί οι τράπεζες διέπονται από ένα πολύ αυστηρό εποπτικό πλαίσιο τα περίφημα EBA rules που ορίζει η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών.
2) Γιατί οι τράπεζες είναι εξειδικευμένες να χρηματοδοτούν την οικονομία και να δέχονται καταθέσεις και όχι να κυνηγούν τα κόκκινα δάνεια. Αντίθετα οι Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων Δανείων, έχουν συγκεκριμένη εξειδίκευση, Τεχνογνωσία και εργαλεία για να μεγιστοποιήσουν το αποτέλεσμα, ενώ κουβαλούν Ευρωπαϊκή και Διεθνή εμπειρία σε αυτό τον τομέα.
3) Παράλληλα οι τράπεζες θα έχουν πάντα να διαχειριστούν τον ηθικό κίνδυνο ( moral hazard ) και τον κίνδυνο να μολυνθεί το ενήμερο χαρτοφυλάκιο, σε εκτεταμένη εφαρμογή λύσεων με αφέσεις χρέους.
4) Και για να πω μια μεγάλη αλήθεια που όλοι γνωρίζουμε μα δύσκολα εκφράζεται, οι εταιρείες διαχείρισης εκ της σύστασής τους αλλά και εκ του αντικειμένου τους, δεν έχουν δεσμεύσεις στην ελληνική επιχειρηματική αγορά, γεγονός που καθιστά τη δραστηριότητά τους λιγότερη ευάλωτη σε κάθε είδους παρεμβάσεις.
«Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι θέμα προθέσεων. Θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα που αφορά στον επιχειρηματικό τομέα. Πόσες επιχειρήσεις ξέρουμε, υπερχρεωμένες «καταδικασμένες» που συνεχίζουν να λειτουργούν κατ’ όνομα, κρατώντας δέσμιες τις τράπεζες, τους εργαζόμενους σε ομηρεία, έχουν φτάσει στα όρια τους ή και έχουν καταστρέψει προμηθευτές και συνεργάτες τους, νοθεύουν τον ανταγωνισμό και παρασιτούν εις βάρος άλλων βιώσιμων επιχειρήσεων;» αναρωτήθηκε ο κ. Πανούσης.
Και συμπλήρωσε πως «η απάντηση είναι πάρα πολλές. Και δεν μιλώ μόνο για μερικές πολύ μεγάλες που γνωρίζει όλος ο κόσμος. Είναι πάρα πολλές και είναι όλων των κατηγοριών. Δεν πρέπει κάποτε, η επιχειρηματική αγορά να εξυγιανθεί; Να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι; Για τις εταιρείες διαχείρισης, η αρχή αυτή αποτελεί προϋπόθεση και βασικό παράγοντα από τον οποίο θα κριθεί η αποτελεσματικότητά τους. Εδώ πρέπει να παντρέψουμε την τραπεζική γνώση και εμπειρία των πελατών μας (που φέρνουν οι τράπεζες) με την ευελιξία, την τεχνολογία και τα κίνητρα που δίνουν οι servicers».
