Όπως συμβαίνει συνήθως και διαπιστώνεται εκ των υστέρων, η ζωή τα λύνει όλα.
Επί μία ολόκληρη εβδομάδα δημιουργήθηκε μείζον πολιτικό θέμα, επειδή κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δραματοποίησε μία ανόητη «πρωτοβουλία» κάποιας ομάδας να διοργανώσει μπάρμπεκιου διαμαρτυρίας κοντά σε δομές φιλοξενίας μεταναστών και κάποιοι βουλευτές της ΝΔ το «ξεχείλωσαν», με αναρτήσεις και σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα και τα ΜΜΕ.
Οι περισσότεροι δεν ήξεραν ποιο ακριβώς είναι το θέμα, νόμιζαν ότι ήταν τα σουβλάκια και οι μπύρες, ή οι θρησκευτικές ελευθερίες. Δεν ήταν αυτό το θέμα. Περισσότερο από όλα αναδείχθηκε το ζήτημα της ανεπάρκειας της χώρας να σταθεί σοβαρά απέναντι σε ένα πρόβλημα που την υπερβαίνει.
Όπως εν τέλει αποδείχθηκε, έγινε πολλή φασαρία για το τίποτε. Στο περιβόητο μπάρμπεκιου – οι διοργανωτές του οποίου δύσκολα θα μπορούσαν να ονειρευτούν τέτοια διαφήμιση – μαζεύτηκαν καμιά 50αριά άτομα, για να θαυμάσουν τον Ψωμιάδη να καταβροχθίζει και να κερνάει σουβλάκια. Περί αυτού επρόκειτο και γι’ αυτό αναστατώθηκε μία ολόκληρη χώρα επί μία εβδομάδα.
Συνεπώς και οι «ανησυχίες» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν άκυρες και ο πατριωτισμός του χοιρινού από κάποιους της ΝΔ άνευ αντικρίσματος.
Επειτα από αυτήν την διαπίστωση, καλό θα ήταν κάποιοι να αναστοχαστούν.
Σε ό,τι αφορά τους άτακτους της ΝΔ, υπήρξε κεντρική παρέμβαση και αποδοκιμασία και θα φανεί στην πορεία ποιοι θα συμμορφωθούν και τι θα συμβεί αν δεν το κάνουν.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ καλό θα ήταν να αντιληφθούν η ηγεσία και τα στελέχη του, ότι στην παρούσα συγκυρία τους παρουσιάζεται μία τεράστια ευκαιρία.
Ειδικώς σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό, δεν προσφέρουν τίποτε και σε κανέναν όσο επιλέγουν μία άνευ ουσίας και περιεχομένου τυφλή σύγκρουση με την κυβέρνηση. Δεν κερδίζουν ούτε ψήφους ούτε πολιτική συμπάθεια από μία τέτοια στάση και ειδικώς σε ό,τι αφορά το μεταναστευτικό.
Αντιθέτως, θα πετύχαιναν πολλά περισσότερα μέσω μίας θετικής στάσης. Είτε καταθέτοντας προτάσεις, είτε δηλώνοντας προθυμία να συμβάλλουν με κάθε τρόπο που έχουν στην διάθεσή τους στην διαχείριση του προβλήματος.
Θα μπορούσε να γίνει αυτό και σε επίπεδο κορυφής, αν ο κ. Τσίπρας έχει πραγματικά διάθεση να παίξει έναν εποικοδομητικό ρόλο. Θα μπορούσε να χαράξει μία δική του γραμμή συμβολής στην διαχείριση του μεταναστευτικού και να την υπηρετήσει.
Θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να συμβάλλει και σε τοπικό επίπεδο και σε συνεννόηση με τις αρχές και την κεντρική κυβέρνηση, σε όσες δράσεις και ενέργειες απαιτούνται και έχουν σχεδιαστεί.
Θα είχε πολλά περισσότερα να κερδίσει και να προσφέρει με κάτι τέτοιο, παρά με τις κραυγές περί ακροδεξιάς, που όπως αποδείχθηκε και στο μπάρμπεκιου στα Διαβατά, δεν είναι και τόσο δικαιολογημένες.
Είναι όλα αυτά υποθετικά και συνθέτουν βέβαια ένα μείζον ερώτημα: ακόμη και αν ήθελε, μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τα κάνει όλα αυτά ή έστω μερικά;
Την απάντηση μπορεί να την δώσει μόνο ο ίδιος και να διαψεύσει την εντύπωση που σχηματίζεται από την μέχρι στιγμής στάση του.
