Κατατριβόμενοι σε άγονες έριδες, αντιπαρερχόμενοι τα μείζονα και ουσιώδη με όπλο τον εντυπωσιασμό, εθελοτυφλούντες προ των δεινών που μας απειλούν και επαναπαυόμενοι στις βολικές δήθεν διεθνείς συνωμοσίες που μας απαλλάσσουν από την ευθύνη για τις συνέπειες, αφήσαμε να γιγαντωθεί η απειλή του δημογραφικού προβλήματος της χώρας μας.
Οι γεννήσεις είναι από καιρό λιγότερες από τους θανάτους και το 2015 για πρώτη φορά ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώθηκε από 11,1 εκατομμύρια το 2011 σε 10,5 εκατομμύρια.
Ταυτόχρονα αυξήθηκε το προσδόκιμο επιβίωσης με αποτέλεσμα τη δραματική γήρανση του πληθυσμού. Το 1961 μόλις το 8,3% του πληθυσμού ήταν ηλικίας άνω των 65 ετών, ενώ το 26,2% ήταν ηλικίας κάτω των 14.
Το 2014 το ποσοστό άνω των 65 ετών αυξήθηκε σε 20,5% και μόλις το 14,7% ήταν κάτω των 14. Τα στοιχεία αυτής της έρευνας, που πραγματοποίησε η διαΝΕΟσις, αποκαλύπτουν ότι η Ελλάδα εξελίσσεται ραγδαία σε χώρα γερόντων. Εως το 2050 ο πληθυσμός της προβλέπεται να μειωθεί περαιτέρω κατά 2,5 εκατομμύρια και να υποχωρήσει στα 8,3 εκατομμύρια.
Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε δραματικά κατά την τελευταία τετραετία, καθώς η παραμέληση των επενδύσεων και η εξαθλίωση της αγοράς εργασίας ώθησαν σε μετανάστευση 500.000 κυρίως νέους, σε παραγωγική ηλικία και κατά κανόνα υψηλής μόρφωσης και προσόντων.
Ετσι ο εν δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (όσοι πολίτες ηλικίας 20 έως 69 ετών θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκατομμύρια το 2015 σε 4,5-5,5 εκατομμύρια το 2050. Ο γηρασκόμενος πληθυσμός με παράλληλη συνεχή μείωση των νέων γενεών, εκτός από τον απώτερο αφανισμό του ελληνικού έθνους, συνεπάγεται ταυτόχρονα μειωμένα δημόσια έσοδα και αυξημένες δαπάνες κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης. Συνεπακόλουθο, η συνεχής περαιτέρω περικοπή των συντάξεων λόγω αύξησης του πληθυσμού των γερόντων και ελάττωσης των νεότερων παραγωγικών ηλικιών. Χωρίς πολυάριθμες παραγωγικές ηλικίες οι γηράσκοντες βαθμιαία θα μείνουν χωρίς σύνταξη και περίθαλψη.
Τα προαναφερθέντα υπαγορεύουν εθνική αφύπνιση και ένα σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος σε μακροπρόθεσμη βάση. Δυστυχώς οι έως πρόσφατα κυβερνήσεις επέδειξαν πλήρη αδιαφορία. Σχετική ευαισθησία εκδήλωσε η νέα κυβέρνηση με την επαγγελία προικοδότησης κάθε γεννώμενου τέκνου με 2.000 ευρώ. Ομως τα ημίμετρα δεν αρκούν. Καθώς δεν μπορείς να υποχρεώνεις τις νέες γενιές σε αυξημένη παραγωγή τέκνων, μόνο ισχυρά κίνητρα προς την κατεύθυνση αυτή θα μπορούσαν να συντελέσουν σε αλλαγή συμπεριφοράς. Ενα σχετικό πρόγραμμα θα έπρεπε ως αφετηρία να έχει την κήρυξη συναγερμού επιβίωσης του γένους, με ταυτόχρονη θέσπιση πλήθους σχετικών κινήτρων. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν η μείωση έως κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των τελών αυτοκινήτου για πολύτεκνους (με τρία και περισσότερα τέκνα), η απαλλαγή των αρρένων από τη στρατιωτική θητεία κ.ο.κ. Δηλαδή θα έπρεπε να θεσπιστεί πλέγμα κινήτρων που να καθιστούν ιδιαίτερα συμφέρουσα οικονομικά την πολυτεκνία. Μόνο αν τους συμφέρει θα γίνουν πολύτεκνα τα νέα ζευγάρια. Επίσης η απορρόφηση και νέας ηλικίας αλλοδαπών προσφύγων με ελεγχόμενη ελληνοποίηση μπορεί να συμβάλει στην συγκράτηση της γήρανσης του πληθυσμού. Ενα επείγον σχέδιο αντιμετώπισης του δημογραφικού, με κοινή, ει δυνατόν, συναίνεση είναι υπερεπείγουσα προτεραιότητα.
