Ενώ τα σπίτια μας καίγονται, εμείς τραγουδάμε, λέει το σκωπτικό επίγραμμα του τίτλου, στο σημερινό μου σημείωμα.
Το ίδιο αυτό επίγραμμα πέφτει… γάντι στους πιο περίεργους, έως ανόητους και αλλόφρονες ξεσηκωμούς, αρμοδίων με ανάρμοστους χειρισμούς, στο πιο καυτό κοινωνικο-πολιτικό πρόβλημα των ημερών μας για τη χώρα μας: Στο προσφυγο-μεταναστευτικό.
Ένας βορειοελλαδίτης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αντικρούει την ανοιχτή πρόσκληση ενός τοπικού συλλόγου για την οργάνωση γλεντιού με χοιρινά σουβλάκια και μπόλικο κρασί πλάι στα χοτ-σποτ των μουσουλμάνων προσφύγων. Με ποιο άραγε a contrario, αντίθετο επιχείρημα; Με την απαγόρευση στην ίδια περιοχή του μπάρμπεκιου με χοιρινά και αλκοόλ! “Πάρτε μυαλά να σοβατίστε τοίχους”, που έλεγε πίσω από το άσπρο πανί ο Σπαθάρης!
Στην ίδια αυτή περίοδο της εξέγερσης ξενοφοβικών στοιχείων, αλλά και της μετατροπής της ελληνικής επικράτειας στη μοναδική ευρωπαϊκή αποθήκη κυνηγημένων, από τυράννους και τρομοκράτες ψυχών, στις ίδιες αυτές τραγικές ώρες, ο υποτίθεται διεθνιστής-υπερπροστάτης των καταφρονεμένων και ξεσπιτωμένων προσφύγων, (ποιος άλλος;) ο Αλέξης Τσίπρας, οργανώνει μεταμεσονύχτιες “μπαρότσαρκες” στα ξενυχτάδικα του Ψυρρή με καλεσμένους όλη την κοινοβουλευτική ομάδα του σκόρπιου κομματικού του παζλ!
Άραγε με ποιο στόχο αυτή η παννυχίδα; Γιατί αυτό το ξενύχτι; Για νεοπλατωνικό συμπόσιο, με θέμα το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας; Ή μήπως για την επιβεβαίωση ενός άλλου επιγράμματος, που συμπυκνώνεται στο λαϊκό γνωμικό “Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η ημέρα και γελάει”;
Ώρα για γενική αφύπνιση
Πέρα όμως από τις θλιβερές έως διασκεδαστικές παρα-πολιτικές ακρότητες, υπάρχει και το άλλο στρατόπεδο της σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής πρακτικής.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (διαγεγραμμένος με τη συνάδελφό του επί του Πολιτισμού Μενδώνη, από τη δύναμη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ*), ανατάραξε το τέλμα του φιλοτομαρικού εφησυχασμού των υπόλοιπων 27 κρατών-μελών της ΕΕ αναφορικά με την πλημμυρίδα των προσφυγικών ροών. Μια πλημμυρίδα που κυριολεκτικά πνίγει τη μοναδική χώρα υποδοχής τους. Την Ελλάδα.
Ο ίδιος ζητάει επιμερισμό της ευθύνης για την προστασία των χιλιάδων εκπατρισμένων συνανθρώπων μας, σε όλους τους ευρωπαίους εταίρους μας.
Και ξεκίνησε ζητώντας ο επιμερισμός αυτός ν’ αρχίσει με την προώθηση των 4.000 ασυνόδευτων προσφυγόπουλων στις 28 χώρες-μέλη της Ε.Ε. Και τι εισέπραξε από την πρότασή του αυτή; Μόνον τη θετική απάντηση μιας μόνον χώρας. Εύγε στην Ευρώπη των πολλαπλών ολιγαρχικών αντιδημοκρατικών ταχυτήτων!
Ο πρωτοφανής αυτός εμπαιγμός των καλοβολεμένων 27 εταίρων μας της Ε.Ε. και μπορεί και επιβάλλεται ν’ ανατραπεί με:
– Διακομματική δυναμική αντίδραση στους κόλπους του Ευρωκοινοβουλίου. Οι 21 Έλληνες ευρωβουλευτές, ας αφήσουν στη γωνία τα εξωτικά φιλο-μαδουριανά ή αντι-μαδουριανά μέτωπα και ν’ αναλογιστούν τις ευθύνες τους έναντι του ελληνικού λαού, που τον εκπροσωπούν αμειβόμενοι και από τη φορολογία του. Δεξιοί-κεντροδεξιοί-σοσιαλιστές-κομμουνιστές και βάλε, να μιμηθούν την υποδειγματική ενότητα των κυπριακών πολιτικών δυνάμεων σε ανάλογες εθνικές δοκιμασίες!
– Καθιστική διαμαρτυρία διαρκείας, εκπροσώπων από όλα τα ελληνικά κοινοβουλευτικά κόμματα, στην είσοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στην έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε καθιστική διαμαρτυρία διαρκείας, στους ίδιους τόπους, από σύσσωμο το κυβερνών ελληνικό υπουργικό συμβούλιο!
Θα το τολμήσουν, ή θα διαιωνίζεται η αυτο-απομόνωσή μας;
Καλλιέργεια του σαδισμού
Η άμετρη ραδιο-τηλεοπτική προβολή, αναποτελεσματικών και φθηνής έμπνευσης πολιτικών καυγάδων, συνήθως μεταξύ αναρμοδίων και άσχετων περί τα σοβαρά πολιτικά θέματα αντιπάλων, όχι μόνον κατεβάζει το επίπεδο και τη σοβαρότητα του πολιτικού λόγου, αλλά και αναδεικνύει τις ασημαντότητες σε κυρίαρχες προσωπικότητες. Με αποτέλεσμα να μη μας παίρνουν στα σοβαρά οι εταίροι μας της Ε.Ε. και να ρίπτονται στις καλένδες τα ζωτικά μας προβλήματα.
Και επιτέλους, ας παραμεριστεί η νοσηρή αντίληψη, ότι οι ξέφρενοι καυγάδες και οι χυδαιότητες, ανεβάζουν την ακροαματικότητα και την τηλεθέαση. Απεναντίας, από τη μια καλλιεργούν το μίσος και τον σαδισμό και από την άλλη την αποστροφή και τα απανωτά ζάπινγκ, από το απροστάτευτο ραδιοτηλεοπτικό κοινό.
—————–
*Θυμίζω με την ευκαιρία αυτή ότι ο Φρανσουά Μιτεράν ως Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας είχε χρίσει υπουργούς στο κυβερνητικό του σχήμα 4 γνωστά στελέχη του Γαλλικού ΚΚ. Και αυτό χωρίς καμιά διαγραφή τους από τον Γενικό Γραμματέα του Κόμματος Ζορζ Μαρσαί αλλά με την απολύτως σύμφωνη γνώμη του.
