Ο Χοακίν Κορτές έχει αφήσει τη δική του σφραγίδα στην ιστορία του φλαμένκο. Είναι ένας πραγματικός σταρ που κατάφερε να συνδυάσει το φλαμένκο με άλλα ειδή χορού φτιάχνοντας τη δική του σχολή και συγχρόνως να γίνει μέρος της ποπ κουλτούρας πάντοτε κρατώντας τον δικό του χαρακτήρα.
Ένας καλλιτέχνης που γεννήθηκε στην Κόρδοβα από οικογένεια Τσιγγάνων και το πάθος του για τον χορό τον έφερε γρήγορα στην κορυφή.
Ο Χοακίν Κορτές βρίσκεται στην Αθήνα για να ανέβει το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Νοεμβρίου στη σκηνή του Christmas Theater και να παρουσιάσει το «Esencia».
Το in.gr βρέθηκε μαζί του λίγες ώρες πριν βάλει τα μαγικά του παπούτσια και με το πάθος που τον χαρακτηρίζει καταθέσει στη σκηνή την ψυχή του.
Επιστροφή στην Αθήνα. Πως νιώθεις που το ελληνικό κοινό δείχνει τόσο μεγάλη αγάπη στο πρόσωπό σου;
Η γνώμη μου για την Ελλάδα είναι πάρα πολύ καλή. Χαίρομαι πάρα πολύ όταν έρχομαι, κάθε φορά που έρχομαι, και αυτή τη φορά. Γιατί είναι μια φανταστική χώρα. Νιώθω πολύ καλά όταν είμαι στην Ελλάδα. Εγώ καταθέτω ψυχή και σώμα στη σκηνή και βλέπω ότι στην Ελλάδα αυτό το νιώθουν, το καταλαβαίνουν και αυτό είναι που με χαροποιεί πιο πολύ από όλα. Όταν νιώθεις τόσο καλά σε μια χώρα, θέλεις πάντα να ξαναγυρίζεις γιατί νιώθεις άνετα, νιώθεις ότι σε θαυμάζουν και ότι σε αγαπάνε. Ελπίζω και αυτή τη φορά να μην απογοητεύσω την πίστη τους σε μένα. Αν μη τι άλλο θα γίνει με αγάπη σε αυτούς και τη δουλειά μου.
Μίλησε μας για την Esencia
Η παράσταση τώρα ξεκινάει να φεύγει από την Ισπανία. «Esencia» σημαίνει ουσία. Θέλω να δώσω στον κόσμο τι δική μου εσωτερική κατάσταση, αυτό που έχω αποκομίσει τόσο χρόνια και θέλω να το βγάλω έξω στον κόσμο.
Είναι η πιο προσωπική δουλειά σου;
Είναι από τα πιο προσωπικά μου δημιουργήματα. Τώρα που έχω εμπειρία, είμαι πια 50 ετών, με τις γνώσεις και την εμπειρία που έχω, όλο αυτό που έσερνα τόσα χρόνια πίσω μου και που μάζευα μέσα μου μπορώ με μεγαλύτερη εμπειρία να το δώσω πιο σωστά και όπως θέλω στον κόσμο.
Είχες πει ότι το φλαμένκο δεν μαθαίνεται εύκολα πρέπει να έχεις γεννηθεί με αυτό το χάρισμα.
Μπορεί να το μάθεις αλλά είναι όπως όλες τις δουλειές. Όπως και στη δουλειά που πάει κάποιος και απλώς χτυπάει κάρτα και λέει «είναι μια δουλειά» και δεν την κάνει ασφαλώς καλά και ένας άλλος την κάνει και τρελαίνεται και την κάνει δική του, αυτό συμβαίνει και με το χορό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γεννηθεί μέσα στην κουλούρα του φλαμένκο όπως εγώ, στην περιοχή του, και υπάρχουν άνθρωποι που είναι απ’ έξώ. Αυτή είναι μια ειδοποιός διαφορά. Όταν είναι στην κουλτούρα σου είναι τελείως διαφορετικό. Αυτός που το αγαπάει θα το μάθει, αλλά δεν μπορεί να είναι χόμπι, πρέπει να παραδοθείς σε αυτό το χορό, σε αυτήν την κουλτούρα.
Τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο ξεχωριστό ανάμεσα σε χιλιάδες χορευτές στον κόσμο;
Εγώ έχω γεννηθεί σε αυτή την κουλτούρα, αυτό είναι η βάση των πάντων. Έμαθα κλασικό χορό, μοντέρνο, διάφορα άλλα είδη και τα ενσωμάτωσα. Με βοήθησε αυτό να κάνω μια μίξη από όλα, ίσως αυτό. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο.
Έχεις εμφανιστεί δίπλα σε μεγάλους σταρ και σε δεκάδες σκηνές. Δίπλα στην Μαντόνα, την Λόπεζ, την Αλίσια Κις, στα Όσκαρ, στο Μουντιάλ. Υπάρχει κάποια στιγμή που είναι για σένα ξεχωριστή;
Έχω κάνει πολλά πράγματα, αυτό που θυμάμαι είναι όταν ήμουν στα Brit Awards στο Μόντε Κάρλο και χόρευα την ώρα που τραγουδούσε ο Μάικλ Τζάκσον. Μετά την συναυλία ήρθε στο καμαρίνι μου ο Μάικλ Τζάκσον και μου ζήτησε να του δείξω τα βήματα του φλαμένκο. Τέτοιες ιστορίες μπορώ να σου πω πάρα πολλές. Με τεράστιους καλλιτέχνες που χόρεψα μαζί τους και ήταν μεγάλοι θαυμαστές μου. Και η Λόπεζ ήταν τρελή θαυμάστρια μου και ήθελε πολύ να χορέψουμε μαζί. Έτσι ανοίξαμε μαζί το σόου της. Ακόμα και ο θρύλος Στίβι Γουόντερ, όταν τον συνάντησα ήξερε για εμένα. Και ο Στινγκ που είμαστε προσωπικοί φίλοι και μετά από μια συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό στο Λονδίνο, είχα δώσει μια μπότα μου για να δημοπρατηθεί και η γυναίκα του Στινκγκ έδωσε μια περιουσία για την αποκτήσει.
