Αν υπάρχει μια περιοχή στην Ελλάδα που ονειρεύομαι να ξαναβρεθώ το συντομότερο, αυτή είναι η Κρήτη. Για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως γιατί στην Κρήτη έχει τον καλύτερο καιρό -ακόμη και αυτήν την περίοδο που διανύουμε οι θερμοκρασίες είναι καλοκαιρινές-, έχει το πιο ωραίο φαγητό της χώρας και η ομορφιά της είναι ασύγκριτη.

Ξέρω ότι μπορεί να μου πείτε ότι το τάδε νησί ή το δείνα ορεινό βουνό είναι η μαγεία η ίδια και τι σας λέω τώρα για την Κρήτη. Δε θα τα χαλάσουμε. Ιδιαίτερες πατρίδες σας είναι, τις αγαπάτε, σας καταλαβαίνω. Όμως εδώ μιλάμε για ένα σύνολο εμπειριών, που παρόμοιο δε θα βρείτε πουθενά. Ακούστε με, αδράξτε την πρώτη ευκαιρία να βρεθείτε στην Κρήτη και δε θα χάσετε.

Είναι ένα ταξίδι που θα απολαύσετε με πολλούς τρόπους και κυρίως μπορείτε να το οργανώσετε εύκολα και οικονομικά, ειδικά αν διαθέτετε κάρτα Alpha Bank και αξιοποιείτε το Πρόγραμμα Bonus Πόντους.

Προσωπικά, βρέθηκα πρόσφατα στην Κρήτη για περίπου μια εβδομάδα και φυσικά δεν πρόλαβα να την γυρίσω ολόκληρη, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλα. Την ερωτεύτηκα βαθιά όμως. Για την ομορφιά της και την κουλτούρα της, για τους φιλόξενους, ντόμπρους και έξω καρδιά Κρητικούς, για τις νοστιμιές της κουζίνας της. Και ήξερα από την πρώτη στιγμή ότι θα είναι μια σχέση που θα κρατήσει για πάντα.

Η πρώτη μου κίνηση ήταν να ανοίξω την εύχρηστη εφαρμογή Bonus App της Alpha Bank από το κινητό μου για να εξετάσω τις επιλογές μου.  Αν και στην Κρήτη μπορεί κανείς να φθάσει με μια από τις αλλεπάλληλες καθημερινές πτήσεις της Aegean από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο «Νίκος Καζαντζάκης» σε περίπου 50 λεπτά και να «γράψει» στο ενεργητικό του λογαριασμού του δεκάδες Bonus πόντους, εγώ προτίμησα το ταξίδι διά θαλάσσης.

Έκλεισα εξωτερική καμπίνα στο Φαιστός Παλλάς με Minoan Lines και μάλιστα με έκπτωση 20% αξιοποιώντας τους Bonus πόντους μου. Έφυγα από το λιμάνι του Πειραιά στις 21:00 το βράδυ, έφαγα, ήπια, είδα μια ταινία, κοιμήθηκα -σαν στο σπίτι μου δηλαδή- και έφθασα στο λιμάνι του Ηρακλείου στις 06:00 το πρωί, φρέσκια και έτοιμη για… περιπέτειες.

Κι επειδή είμαι «τέρας» οργάνωσης, το ταξί μου από την Taxiplon με περίμενε ήδη στην είσοδο του λιμανιού για να με μεταφέρει στα γραφεία της Hertz στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου.  «Έγραψα» μερικούς Bonus πόντους -και συγκεκριμένα δύο για κάθε ευρώ που πλήρωσα- και σύντομα βρέθηκα να οδηγώ ένα υπέροχο convertible που νοίκιασα με έκπτωση 15% εξαργυρώνοντας 2.500 πόντους.

Η Hertz -όπως και η Aegean- έχει προνομιακή συνεργασία με το πρόγραμμα Bonus που σημαίνει ότι για κάθε ευρώ που ξόδευα κέρδιζα 4 πόντους. Αν σε αυτή τη «συμμαχία» προσθέσετε και την BP, στην οποία επί 7 ημέρες «έγραφα» 4 πόντους ανά ευρώ και κέρδιζα 24% ή όλο το ΦΠΑ σε κάθε γέμισμα βενζίνης, τότε μπορείτε να καταλάβετε με πόσο ευνοϊκούς όρους διέτρεξα την μισή -τουλάχιστον- Κρήτη.

Το Ηράκλειο

Η πρωτεύουσα της Κρήτης σφύζει από ζωή. Είναι μια πόλη αυθεντική και αρμονική σε όλα της. Συνδυάζει το χθες με το σήμερα. Το ενετικό λιμάνι και τα τείχη του χθες με τους σημερινούς πεζόδρομους και τις πλατείες. Δεκάδες τα ρακάδικα, ουζερί και τα εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών για να μυηθεί κανείς στον γαστρονομικό χαρακτήρα της.

Το Ηράκλειο είναι μια πόλη θαλασσινή. Στην είσοδο του ενετικού λιμανιού του Ηρακλείου ξεχωρίζει ο Κούλες, που τον αποκαλούσαν Castello del Molo ή Rocca al Mare. Απέναντι από το λιμάνι τα εντυπωσιακά ενετικά νεώρια. Δεν έχασα την ευκαιρία να περπατήσω πάνω στα τείχη για να δω την πόλη από ψηλά. Αν και δεν ξέρω πολλά από οχυρώσεις και πολεμικά σχέδια, λένε ότι το Ηράκλειο ήταν η καλύτερα οχυρωμένη πόλη της Μεσογείου κάποτε.

Ήπια έναν μυρωδάτο ελληνικό καφέ στη χόβολη για να θαυμάσω το σιντριβάνι των λιονταριών στο κέντρο του Ηρακλείου και έτρεξα να χωθώ στο Αρχαιολογικό Μουσείο. Δεν ξέρω αν συμπαθείτε τα μουσεία, εγώ τα λατρεύω. Ειδικά εκείνα που φυλάσσουν τους θησαυρούς του πολιτισμού μας. Ήθελα, λοιπόν, να δω από κοντά τις τοιχογραφίες της Μινωϊκής εποχής: τα «Ταυροκαθάψια», τον «Δίσκο της Φαιστού», τον «Πρίγκιπα με τα κρίνα», τις «Κροκοσυλλέκτριες», το «Γαλάζιο πουλί».

Αλλωστε η επόμενη στάση μου θα ήταν ο αρχαιολογικός χώρος της Κνωσού. Για να θαυμάσω το Ανάκτορο, την αίθουσα του Θρόνου, τις τοιχογραφίες, τον «Πρίγκιπα με τα κρίνα», τα «Δελφίνια», o «Διπλούς Πέλεκυς». Όλη αυτήν την αρχαία μεγαλοπρέπεια και τα υπέροχα έντονα χρώματα. Ευρήματα τόσο διαφορετικά από της κλασσικής αρχαιότητας, όπου κυριαρχεί το λευκό μάρμαρο…

Για το διαχρονικό μεγαλείο του αρχαίου μινωικού πολιτισμού τα έχει γράψει ο μεγάλος Νίκος Καζαντζάκης στο «Αναφορά στον Γκρέκο». Στην επιστροφή μου, στο Ηράκλειο, σταμάτησα στη Μυρτιά, δεκαπέντε χιλιόμετρα έξω από την πόλη όπου βρίσκεται η έδρα του Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη. Ένα αξιοθαύμαστο έργο έχει γίνει για να συγκεντρωθεί όλο αυτό το αρχειακό υλικό. Επιστολές, χειρόγραφα έργα, προσωπικά αντικείμενα, φωτογραφίες, ηχητικά ντοκουμέντα. Τεκμήρια σπάνια για τον μεγάλο μας λογοτέχνη, αυτήν την οικουμενική προσωπικότητα, έχουν συγκεντρωθεί με τη βοήθεια μικρών και μεγάλων δωρεών.

Τα Χανιά

Ζητώντας μια συγγνώμη από το Ρέθυμνο, πρέπει να ομολογήσω ότι τα Χανιά είναι η ομορφότερη πόλη της Κρήτης. Πιθανότατα και της Ελλάδας ολόκληρης.

Το ενετικό λιμάνι με το σήμα – κατατεθέν τον Αιγυπτακό Φάρο του μοιάζει σαν πίνακας ζωγραφικής. Επισκέψιμος όμως! Από τη βάση του Φάρου μπορεί κανείς να δει το Τέμενος Κιουτσούκ Χασάν (ή Γιαλί Τζαμισί) του 17ου αιώνα, με τους χαρακτηριστικούς τρούλους του, καθώς και τον λόφο Καστέλλι, εκεί όπου πρωτοδημιουργήθηκε η πόλη της Κυδωνίας κατά τους μινωικούς χρόνους και τα βυζαντινά τείχη αργότερα. Έπιασα ένα τραπεζάκι έξω για να βυθιστώ σε αυτήν την ασύλληπτης ομορφιάς θέα.

Η Παλιά Πόλη των Χανίων είναι απόλυτα γοητευτική. Βενετσιάνικα αρχοντικά, οθωμανικά λουτρά, αλλά και ευρωπαϊκά στοιχεία που προστέθηκαν τους επόμενους αιώνες, όπως η εβραϊκή συνοικία, δίνουν μοναδικό χρώμα σε αυτήν την πόλη. «Χάθηκα» στα στενά της. Δύσκολα λες αντίο στην Παλιά Πόλη, ειδικά μια μέρα με λιακάδα. Αλλά από την άλλη, δεν θα έβλεπα παραλία ποτέ έτσι!

Πήρα το αυτοκίνητο της Hertz, ξαναφούλαρα στην BP χρησιμοποιώντας την κάρτα της Alpha Bank και το πρόγραμμα Bonus και έφυγα για Φαλάσαρνα και Μπάλο. Σε λιγότερο από μία ώρα απ’ τα Χανιά, στη δυτική ακτή, αντίκρισα μια από τις πιο όμορφες παραλίες της Κρήτης. Άγριο και παρθένο τοπίο– παρά τις ομπρέλες, τα καφέ και beach bars σε αυτήν την ατελείωτη αμμουδιά.

Κι ακόμη πιο εξωτική η λιμνοθάλασσα του Μπάλου . Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται μόλις 52 χλμ. χιλιόμετρα απ’ τα Χανιά, το σκηνικό είναι από άλλον… πλανήτη. Ένα ονειρικό τοπίο ανταμείβει για το χωματόδρομο που πρέπει κανείς να διαβεί. Απέναντι το νησάκι της Ήμερης Γραμβούσας, όπου δεσπόζει το κάστρο της Γραμβούσας.

Στα Χανιά η ομορφιά δεν τελειώνει. Η επίσκεψη στο Ελαφονήσι είναι κάτι που κανείς δεν πρέπει να παραλείψει. Είναι κάτι σαν προσκύνημα. Όταν έχεις δει φωτογραφίες, ξέρεις. Και δεν μπορεί παρά να τρέξεις για να ζήσεις αυτήν την εμπειρία από κοντά. Σχεδόν διάφανα τιρκουάζ νερά και ροζ άμμος. Ένας επίγειος παράδεισος, αλλά… στην κυριολεξία. Πως να μην λαχταρίσω να μείνω εκεί, σε αυτό ακριβώς το σημείο, για πάντα;

Ποια εμπειρία μπορεί να συγκριθεί με το Ελαφονήσι; Ίσως αν διασχίσετε το Φαράγγι της Σαμαριάς, όπως εγώ. Είναι μάλλον η πιο απαιτητική δοκιμασία που έχω βιώσει. Το Φαράγγι της Σαμαριάς, στα Λευκά Όρη, περίπου 40 χλμ. απ’ τα Χανιά, είναι από τα μεγαλύτερα και τα διασημότερα της Ευρώπης. Για τα 13 χιλιόμετρα διαδρομής του χρειάστηκα περίπου 8 ώρες. Είναι μια διαδρομή μέσα στα πεύκα και τα κυπαρίσσια, δίπλα σε ρυάκια, σε στενά μονοπάτια και βράχια. Δεν κατάφερα να δω κρι – κρι όπως περίμενα, αλλά τα μάτια μου και το μυαλό μου γέμισαν με την άγρια ομορφιά του. Ακόμη τρία χιλιόμετρα μετά την έξοδο του φαραγγιού -που δεν τα είχα υπολογίσει- και τελικά κατάκοπη αλλά ευτυχισμένη έφθασα στην παραλία της Αγίας Ρούμελης.

Το Ρέθυμνο

Η Παλιά Πόλη του Ρεθύμνου είναι μαγική. Είναι ένας λαβύρινθος γεμάτος εκπλήξεις. Από την Φορτέτσα και το ενετικό λιμάνι μέχρι τα τζαμιά με τους μιναρέδες και τα βενετσιάνικα αρχοντικά. Πρόκειται για έναν από τους πιο πολυτελείς προορισμούς στην Ελλάδα. Φιλοξενία υψηλών προδιαγραφών και γαστρονομικά ταξίδια χαρακτήρισαν τη διαμονή μου στο Ρέθυμνο.

Χρησιμοποίησα την εφαρμογή Bonus App για να «βρω τον δρόμο μου» ανάμεσα στα δεκάδες εστιατόρια, καφέ και καταστήματα της πόλης. Γιατί το Bonus δεν είναι απλό πρόγραμμα. Είναι εμπειρία!

Στην Φορτέτσα, το φρουριακό συγκρότημα του 16ου αιώνα, περιηγήθηκα στο αναστηλωμένο σπίτι του Ενετού διοικητή, το τέμενος του Σουλτάνου Ιμπραήμ Χαν, το Επισκοπικό Μέγαρο, τις παλιές πυριτιδαποθήκες. Μετά, από την οδό Νεάρχου βρέθηκα μπροστά στο βενετσιάνικο λιμάνι με τον αναστηλωμένο φάρο. Πίσω από το λιμανάκι είναι η ενετική Λότζια. Δεν θα την έχανα με τίποτα.

Ένα άλλο απόγευμα περπάτησα το περίφημο Μακρύ Στενό (Νικηφόρου Φωκά), που οδηγεί από τον Δημοτικό Κήπο στη Φορτέτσα. Είναι ένα από τα ωραιότερα σοκάκια του Ρεθύμνου γεμάτο βενετσιάνικα σπίτια και πέτρινες κρήνες.

Η μεγαλύτερη παραλία του νησιού με μήκος που ξεπερνάει τα 12 χιλιόμετρα απλώνεται στα ανατολικά της πόλης του Ρεθύμνου μέχρι τη Σκαλέτα. Ομολογώ ότι πήγα μια βόλτα, αλλά στα πεταχτά. Η επιστροφή μου στην Κρήτη θα έχει περισσότερο Ρέθυμνο, υπόσχομαι!

Η κρητική κουζίνα

Έπρεπε όμως να δω κι άλλα, όσα προλάβαινα. Και κυρίως να γευτώ. Αυθεντική κρητική κουζίνα. Ρακί και αχινοσαλάτα. Ρακί και χοχλιούς μπουμπουριστούς. Καλιτσούνια και πιτάκια. Σταμναγκάθι τσιγαριστό και στάκα. Αντικριστό και απάκι. Γεύσεις που δεν ξεχνιούνται με τίποτα.

Η κρητική κουζίνα συνδυάζει γεύσεις απαλές και ελαφριές με άλλες γεμάτες και στιβαρές. Χρησιμοποιεί το ελαιόλαδο, το κρασί, τα βότανα και τα φρέσκα κηπευτικά. Δώρα της φύσης και της κρητικής γης. Το φαγητό στην Κρήτη δεν χρειάζεται φτιασίδωμα. Είναι απλό και τέλειο ταυτόχρονα.

Έστω και αυτή η μικρή απόδραση με ξεκούρασε ψυχικά και με ανανέωσε. Τα τοπία, η απέραντη θάλασσα, η ιστορία του νησιού που με μετέφερε στιγμιαία στο παρελθόν, οι γεύσεις που με γέμισαν συναισθήματα, όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι που κάνουν την Κρήτη μοναδική. Σας προτείνω να τη βάλετε σύντομα στο πρόγραμμά σας και να αφήσετε την αύρα της να σας παρασύρει.