Οι Κούρδοι είναι λαός Ινδοευρωπαϊκής καταγωγής και μιλούν μια ιρανική γλώσσα γνωστή ως κουρδική. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι Μουσουλμάνοι (Σουνίτες) αλλά υπάρχουν και άλλες θρησκείες, όπως ο Χριστιανισμός, ο Γιαρσανισμός, οι Αλεβίτες και άλλοι.
Σε μια προσπάθεια αρκούντως κουτοπόνηρη οι Τούρκοι, προκειμένου να αγνοήσουν την ύπαρξή τους ως εθνικής οντότητας, τους βάφτισαν τους Κούρδους «ορεσίβιους Τούρκους», ενώ οι λέξεις Κούρδος, Κουρδιστάν (χώρα των Κούρδων) καθώς και το επίθετο κουρδικός απαγορεύθηκαν αυστηρώς από την Τουρκική κυβέρνηση. Οσοι μιλούσαν ή δημοσίευαν ή ακόμα και τραγουδούσαν στην κουρδική γλώσσα συλλαμβάνονταν και φυλακίζονταν.
Αλλά ο όρος «Κουρδιστάν» επικαθορίζεται ως μια γεο-πολιτισμική περιοχή όπου οι Κούρδοι συναποτελούν τον κατεξοχήν κουρδικό πληθυσμό της με την γλώσσα, τον πολιτισμό και την εθνική ταυτότητα που είναι όλα ιστορικά τεκμηριωμένα.
Ανέκαθεν όμως υπήρξαν κάρφος εις τον οφθαλμόν των Τούρκων- και όχι μόνον- Ουκ ολίγες φορές μάλιστα χρειάσθηκε να αναγκασθούν να περάσουν από τα καβδιανά δίκρανα, υφιστάμενοι μύριες ταπεινώσεις ακόμα και γενοκτονίες.
Από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου έως τον Πόλεμο του Κόλπου, το 1990,- οι Κούρδοι διεσπαρμένοι σε Τουρκία, Ιράν, Ιράκ και Συρία διεξήγαγαν ξεχωριστούς ανταρτοπόλεμους για να κερδίσουν την αυτονομία τους, αλλά όλοι αυτοί οι αγώνες τους κατεστάλησαν βίαια. Και οι Κούρδοι παρέμειναν ως κάτοχοι οικοπέδου στο οποίο δεν μπορούσαν να χτίσουν το σπίτι τους, μια χώρα χωρίς αναγνωρισμένο κράτος.
Η εκστρατεία Ανφάλ: μια αληθινή γενοκτονία.
Η «εκστρατεία Ανφάλ» (η λέξη σημαίνει ‘λαφυρα’) άρχισε το 1986 και κράτησε έως το 1989. Επικεφαλής της ήταν ο εξάδελφος του Σαντάμ Χουσεΐν, Αλί Χασάν αλ Μαγίντ ο και χαϊδευτικά αποκαλούμενος «Χημικός Αλί» λόγω του ανελέητου χημικού πολέμου που εξαπέλυσε ενάντια στους Κούρδους του Ιράκ. Εκτός αυτού ο αλ Μαγίντ διεξήγαγε χερσαίες και αεροπορικές επιθέσεις προκάλεσε επίσης συστηματική καταστροφή εγκαταστάσεων, καταυλισμών, καθώς και μαζικές διώξεις ιρακινών Κούρδων.
Η εκστρατεία χαρακτηρίστηκε ως γενοκτονική, αφού σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περίπου 180 χιλιάδες Κούρδοι έχασαν τη ζωή τους. Ο απολογισμός του Παρατηρητηρίου είναι τραγικός:
α) Σφαγιάστηκαν 50 έως 100 χιλιάδες μη μάχιμοι (κυρίως γυναικόπαιδα). β) Καταστράφηκαν περί τις 4 χιλιάδες χωριά στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Από τον Απρίλιο 1987 έως τον Αύγουστο 1988, 250 πόλεις και χωριά υπέστησαν επιθέσεις με χημικά όπλα
γ) Καταστράφηκαν 1754 σχολεία, 270 νοσοκομεία 2450 τεμένη και 27 εκκλησίες
δ) Εξολοθρεύθηκαν περί τα 90% των κουρδικών χωριών σε στοχοποιημένες περιοχές.
Επί προεδρίας του Ρόναλντ Ρέιγκαν εξακολούθησε η αποστολή βοήθειας στο Ιράκ για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των Κούρδων ανταρτών, παρότι είχε γίνει παγκοίνως γνωστή η χρήση αερίων από τον ιρακινό στρατό κατά των αμάχων Κούρδων.
Προς τιμήν τους τα Κοινοβούλια των κάτωθι χωρών αναγνώρισαν την πράξη του Ιράκ ως γενοκτονία: α) Ηνωμένο Βασίλειο. β) Σουηδία. γ) Νορβηγία και δ) Νότια Κορέα.
Προδίδοντας τους καλύτερούς του φίλους
«Δεν έχουμε φίλους εκτός από τα βουνά», λένε με πικρία οι Κούρδοι. Σε αυτά βρίσκουν καταφύγιο όταν τους κυνηγούν. Αισθάνονται ιδιαίτερα προδομένοι από τον Τραμπ ο οποίος σε μια από τις πολλές αψυχολόγητες αποφάσεις του έκρινε ότι η παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων στην Μέση Ανατολή ήταν ασύμφορη για τις ΗΠΑ διότι « δεν ήταν στα σύνορά μας» και άλλωστε «οι Κούρδοι δεν ήταν άγγελοι και μάλιστα «δεν συμπολέμησαν με τον αμερικανικό στρατό στην … απόβαση στη Νορμανδία».
Σίγουρα δεν έλαβαν μέρος στην πολύνεκρη απόβαση στη Νορμανδία αλλά σαφώς συμμετείχαν ενεργά στον πόλεμο κατά του ISIS, όπου με μεγάλες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό κατάφεραν να εξουδετερώσουν τους τρομοκράτες αγωνιζόμενοι με αυτοθυσία. Από διώκτες τους έγιναν κατόπιν δεσμοφύλακές τους κρατώντας τους σε στρατόπεδα, αφού τους είχαν συλλάβει. Τώρα με την αποχώρηση των Αμερικανών θα είναι ανίκανοι να τους φρουρήσουν αποτελεσματικά και οι δυνάμεις του ISIS θα είναι πάλι σε λίγο ελεύθερες και ασύδοτες έτοιμες να ξαναρχίσουν το αιματηρό τρομοκρατικό τους έργο.
Υπάρχουν κερδισμένοι και χαμένοι από όλη αυτή τη θλιβερή Ιστορία. Πρώτοι κερδισμένοι είναι οι Τούρκοι. Οι «συνομιλίες» Ερντογάν – Τραμπ έπεισαν τον δεύτερο να πάρει την μοιραία απόφαση της απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων ώστε να παράσχουν μια λαμπρή ευκαιρία στον Ερντογάν για εθνοκάθαρση-εξόντωση των Κούρδων. Επίσης του δίνεται η δυνατότητα να εδραιώσει τη θέση του στη Συρία, όπου θα αδράξει την ευκαιρία να επιβάλει το δικό του παιχνίδι σε ένα κράτος που τελεί υπό διάλυση με το διεφθαρμένο και αυταρχικό καθεστώς Ασαντ.
Άλλος κερδισμένος είναι ο Βλάντιμιρ Πούτιν που παρουσιάζεται ως ο νέος και ισχυρός παίχτης στο άθλιο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι που παίζεται στη Μέση Ανατολή για τα πετρέλαια και τα αέρια, φυσικά.
Το σύνηθες θύμα είναι οι ανέστιοι Κούρδοι που βάλλονται πανταχόθεν με μια μικρή υποστήριξη μόνον από το Ισραήλ ενώ η Διεθνής Κοινότητα ελάχιστη σημασία δίνει στην τραγωδία που βιώνουν .
« Μας εμπιστεύθηκαν και εμείς καταχραστήκαμε την εμπιστοσύνη τους. Αποτελούν στίγμα στην αμερικανική συνείδηση», αυτή είναι η ομολογία ανώτατου Αμερικανού αξιωματικού που συνεργάσθηκε με τους Κούρδους σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης».
Ο Τραμπ έδωσε το πράσινο φως στον Ερντογάν να εισβάλει στη Βόρεια Συρία προκειμένου να πράξει αυτό που οι ίδιοι οι υποστηρικτές του Τράμπ (Γερουσιαστής Λίντσι Γκρέιαμ) χαρακτηρίζουν «Εθνοκάθαρση των Κούρδων».
Οι αστοχίες του Τραμπ και η παρορμητικότητά του έχουν καταφέρει βαρύ πλήγμα στην αξιοπιστία και το κύρος των ΗΠΑ, ως της ισχυρότερης δύναμης του κόσμου.
Η μόνη πολύ αμυδρά ελπίδα είναι αυτή της παραπομπής του για να απαλλαγεί ολόκληρη η ανθρωπότητα από έναν δεδηλωμένο και πολύ επικίνδυνο εχθρό της παγκόσμιας ειρήνης. Ενός ανθρώπου που χωρίς καμιά στρατηγική ενεργεί ανεγκέφαλα χωρίς να σκεφτεί από πριν τις μοιραίες συνέπειες που μπορεί να συνεπιφέρουν οι ανεύθυνες ενέργειές του.
Ο κ. Θάνος Κακουριώτης είναι Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ
