30 χρόνια συμπληρώνονται στις 9 Νοεμβρίου από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Η ετήσια έκθεση της γερμανικής κυβέρνησης για την πρόοδο της επανένωσης σημειώνει ότι ενώ ανατολική και δυτική Γερμανία συγκλίνουν οικονομικά, το χάσμα μεταξύ τους διευρύνεται σε πολιτικό καθώς και οι εκατέρωθεν προκαταλήψεις. Έτσι το 57% των Ανατολικογερμανών θεωρούν τον εαυτό τους πολίτες δεύτερης κατηγορίες και περίπου το 50% εμφανίζεται δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία στη χώρα.
Ο ανατολικογερμανός ψυχοθεραπευτής Χανς Γιόαχιμ Ματς θεωρεί ότι οι Ανατολικογερμανοί έχουν αποστασιοποιημένη σχέση με το κράτος λόγω των πολυετών εμπειριών τους με ένα δικτατορικό καθεστώς: «Οι ανατολικογερμανοί είναι στο σύνολό τους πιο επικριτικοί έναντι του καπιταλισμού, της εξουσίας και των μέσων ενημέρωσης. Για το λόγο αυτό υπάρχει κίνημα διαμαρτυρίας κατά της γερμανικής πολιτικής που μονοπωλείται από δυτικογερμανούς».
Ελλείμματα εκδημοκρατισμού στην ανατολική Γερμανία
Εμφανές γίνεται το χάσμα μεταξύ ανατολικής και δυτικής Γερμανίας, 30 περίπου χρόνια μετά την επανένωση από τα ποσοστά του λαϊκιστικού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία στις περιφερειακές εκλογές. Ενώ στα ανατολικογερμανικά κρατίδια το AfD παίρνει ποσοστά γύρω στο 25%, στα δυτικογερμανικά περιορίζεται συνήθως στο 10%.
Η δυτικογερμανίδα κοινωνική ψυχολόγος Μπεάτε Κίπερ θεωρεί ότι ούτε η Δυτική Γερμανία έγινε αυτόματα δημοκρατική μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1945 αλλά ούτε και η Ανατολική Γερμανία μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989: «Και οι δύο πλευρές της Γερμανίας θα πρέπει να περάσουν συνολικά από μια διαδικασία εκδημοκρατισμού. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι τμήματα της ανατολικής Γερμανία παρουσιάζουν μεγαλύτερα ελλείμματα. Σε τελική ανάλυση η πρώην Ανατολική Γερμανία δεν είχε τόσο χρόνο στη διάθεσή της όσο η Δυτική Γερμανία».
Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος
