Την περασμένη Πέμπτη ο πρωθυπουργός κάλεσε στο Μέγαρο Μαξίμιου τους επικεφαλής των Τραπεζών προκειμένου να συζητήσει μαζί τους το ζήτημα της επιβολής υπερβολικών προμηθειών ακόμη και στις απλούστερες των ηλεκτρονικών συναλλαγών.
Είχαν προηγηθεί έντονες διαμαρτυρίες από την πλευρά των συναλλασσομένων, οι οποίοι είχαν διαπιστώσει ότι οι Τράπεζες απαιτούσαν αμοιβή – προμήθεια ακόμη και για την ηλεκτρονική ενημέρωση του υπολοίπου των λογαριασμών τους.
Στη συνάντηση, όπως επισήμως μεταδόθηκε, ο πρωθυπουργός άκουσε τα επιχειρήματα των τραπεζιτών , ενημερώθηκε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, για το βάρος που το ίδιο το κράτος προκαλεί με τις απλήρωτες καταπτώσεις εγγυήσεων και άλλα πολλά, αλλά δεν επείσθη και απαίτησε την επενεξέταση του υπέρμετρου βάρους των προμηθειών ακόμη και στους αιματοδότες, έτσι κι αλλιώς, πελάτες τους.
Σύμφωνα με όσα επισήμως ανακοινώθιηκαν οι τραπεζίτες υποσχέθηκαν να επανεξετάσουν το ύψος των προμηθεών και να επανέλθουν.
Κυβερνητικά στελέχη μάλιστα, παρ’ ότι γνώριζαν ότι η συνάντηση δεν εξελίχθηκε ανέφελα, μετέδιδαν τη βεβαιότητά τους ότι η διαφορά θα διευθετηθεί και οι υπερβολικές προμήθειες θα μετριασθούν.
Μια εβδομάδα αργότερα τίποτε απ’ όλα αυτά δεν επιβεβαιώθηκε, ούτε οι υποσχέσεις τηρήθηκαν.
Οι Τράπεζες επιμένουν στο σχεδιασμό τους και από την 1η Νοεμβρίου θα εφαρμόζουν αυξημένες προμήθειες και μόνο για συναλλαγές σε δυσπρόσιτες περιοχές, όπου δεν διατηρούν καταστήματα ή ΑΤΜ, θα επιστρέφουν τις προμήθειες στους λογαριασμούς των πελατών τους.
Πράγμα που σημαίνει ότι στο Μέγαρο Μαξίμου συναντήθηκαν δύο απολύτως ασύμβατοι μεταξύ τους μικρόκοσμοι, ένας της πολιτικής και ένας του χρήματος.
Κοινώς η συνάντηση, παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα, απεδείχθη αντιπαραγωγική και κατά τα φαινόμενα οι Τράπεζες θα συνεχίσουν απτόητες τις υπερβολικές χρεώσεις τους.
Κατά μια εκδοχή μάλιστα θα επεκτείνουν το μέτρο στο σύνολο των πράξεων και των ενημερώσεων της πελατείας τους.
Το ερώτημα που εγείρεται είναι τι θα πράξει ο πρωθυπουργός; Θα αντιδράσει ή θα παραμείνει αμήχανος θεατής;
Ας είναι βέβαιος πάντως πως αν επιλέξει τη δεύτερη εκδοχή των πραγμάτων θα ακολουθήσουν κι άλλες πρακτικές ευκολίας και αυθαιρεσίας από τους τεχνικούς του χρήματος, σε θέματα και προβλήματα πιο κρίσιμα και πιο μεγάλα.
Η πληγή των κόκκινων δανείων παραμένει χαίνουσα, η βαρβαρότητα των πλειστηριασμών και η βαναυσότητα των εισπρακτικών είναι προ των πυλών.
Οι σύγχρονοι Σάιλοκ δεν είναι Σαιξπηρικοί. Είναι πραγματικοί και είναι εδώ έτοιμοι να απαιτήσουν μια λίμπρα από το κορμί του κάθε υπερχρεωμένου δανειολήπτη.
Αν δεν ελεγχθεί το πάθος και ο κυνισμός τους η χώρα θα ανατιναχθεί και μαζί της θα καεί και ο … καλοσυνάτος πρωθυπουργός μας.
