Σπίτι μου, στον κήπο , έχω μια μικρή αποθήκη , που γέμισε και έπρεπε να κάνω χώρο, για να βάλω κάτι καινούργιο. Αυτό που αποφάσισα να διώξω ήταν ένα πλυντήριο ρούχων, παλιό μεν, αλλά λειτουργικό. Επίσης ένα καλό μονό στρώμα των παιδιών μου.
Το συζητήσαμε με τη γυναίκα μου και είπαμε να έχουμε το νου μας, για να σταματήσουμε κάποιον παλιατζή, που πότε – πότε περνά από το δρόμο μας.
Πράγματι την επομένη το μεσημέρι, ακούσαμε μια φωνή : Ο παλιατζής !!!!
Βγήκα λοιπόν στο μπαλκόνι ,τον σταμάτησα και τον ρώτησα , αν θα ήθελε αυτά που είχα ; Αυτός απάντησε καταφατικά και τότε του είπα να έρθει την άλλη μέρα στις 9 το πρωί, που θα τα είχα βγάλει σε βολικό μέρος , για να τα πάρει.
Την επόμενη, 9 παρά δέκα αυτός ήταν έξω από το σπίτι με το αγροτικό του αυτοκίνητο. Ήταν ένας νέος άνθρωπος, όχι μαυριδερός και σωστά ντυμένος. Μαζί του βγήκε κι η νεαρή γυναίκα του, που επίσης ήταν νορμάλ στην εμφάνιση. Το αυτοκίνητο το πάρκαρε απέναντι από την πόρτα μου, που όμως κι οι δυο σειρές του δρόμου είχαν σταθμευμένα αυτοκίνητα.
Την ώρα που μπήκε στον κήπο, επειδή ήταν σωστός στην εμφάνιση, και τη δουλειά αυτή την κάνουν συνήθως οι Ρομά, τον ρώτησα : Είσαι Ρομά ; Αυτός απάντησε με υπερηφάνεια : ΝΑΙ.
Μόλις όμως πήγαν να βγάλουν με τη γυναίκα του έξω το πλυντήριο, εμφανίσθηκε ένα μικρό σχολικό αυτοκίνητο, το οποίο δυσκολευόταν να περάσει. Τότε βγήκα κι εγώ στο δρόμο και έκανα κουμάντο στο λεωφορειάκι για να διέλθει τσίμα – τσίμα. Όταν λοιπόν αυτό προχώρησε σιγά – σιγά, τα παιδιά που ήταν μέσα ήρθαν στα παράθυρα και παρακολουθούσαν την μανούβρα. Όλα ήταν μεταξύ 6 και 8 ετών.
Όμως στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου του παλιατζή, ήταν τρία μικρά χαριτωμένα παιδάκια της ίδιας ηλικίας του σχολικού λεωφορείου, τα οποία είχαν κολλήσει τα προσωπάκια τους στο τζάμι της πόρτας του οδηγού και παρακολουθούσαν τη μανούβρα του αυτοκινήτου.
Όταν είδα τα πιτσιρίκια του Ρομά στο παράθυρο, η καρδιά μου «ράγισε». Οπότε είπα στον πατέρα :
Γιατί έχεις τα παιδιά μαζί σου ; Τώρα αυτά θα έπρεπε να πηγαίνουν στο σχολείο. Κι αυτός απάντησε :
Τα παιδιά των γύφτων δε χρειάζονται τα γράμματα !!!!!!
Οι Ρομά
Πρότινος είχα δημοσιεύσει στην ίδια ιστοσελίδα ένα εκτεταμένο άρθρο γι’ αυτούς τους ανθρώπους, για τους οποίους το κράτος αδιαφορεί παντελώς με αποτέλεσμα να είναι οι παρίες της ελληνικής κοινωνίας.
Ως φαίνεται τόσο το υπουργείο παιδείας όσο κι οι άνθρωποι της κυβέρνησης κωφεύουν παντελώς.
Οι Ρομά είναι Έλληνες υπήκοοι, πηγαίνουν στον ελληνικό στρατό, ψηφίζουν κανονικά στις όποιες εκλογές και αριθμούν γύρω στις 500 χιλιάδες ανθρώπους.
Είναι αγράμματοι και ασχολούνται είτε με ψευτοεμπόριο είτε με παράνομες δραστηριότητες. Κι όλ’ αυτά γιατί δεν πηγαίνουν τα παιδιά τους κανονικά στο σχολείο, για να τελειώσουν τουλάχιστον τη βασική εκπαίδευση, την οποία επιβάλλει το Σύνταγμα κι οι νόμοι του ελληνικού κράτους.
Επειδή είναι ντροπή να κυκλοφορούν στη ελληνορθόδοξη ανθρωπιστική κοινωνία συνάνθρωποί μας σ’ αυτήν την κατάσταση, ποιώ έκκληση στην κυβέρνηση , το υπουργείο παιδείας και την Ορθόδοξη ελληνική εκκλησία, όπως δουν το θέμα των Ρομά με ιδιαίτερη προσοχή, για να αντιμετωπιστεί δεόντως και σωστά. Ειδάλλως, το ζήτημα αυτών των ανθρώπων θα αποτελεί όνειδος για την ελληνική κοινωνία.
Στο δημοσιευμένο άρθρό μου, αναφέρω τρόπους αντιμετώπισης. Ας διαβαστεί με τη δέουσα προσοχή.
