Οσες επιφυλάξεις και αν διατηρεί κανείς για την »οικονομία της οικοδομής», για το κατ’ εξοχήν ελληνικό μοντέλο που κυριάρχησε στην οικονομία μας τις προηγούμενες δεκαετίες, δεν μπορεί να αγνοήσει την ανάγκη επανεκκίνησης ενός κλάδου ο οποίος δοκιμάστηκε στα πολλά χρόνια της οικονομικής κρίσης και παρά τα όποια σκιρτήματα των τελευταίων ετών παραμένει κατ’ ουσίαν παγωμένος.
Οσοι έχουν αίσθηση της ελληνικής αγοράς ακινήτων γνωρίζουν ότι από το 2008 και εντεύθεν η άλλοτε ακμαία και ευχερώς χρηματοδοτημένη εγχώρια αγορά ακινήτων μαράζωσε στην κυριολεξία.
Το τέλος των πιστώσεων άφησε πίσω του ημιτελή κτίρια, ανολοκλήρωτα διαμερίσματα, πάμπολλες πτωχεύσεις, μεγάλο όγκο μη εξυπηρετούμενων δανείων και βεβαίως ένα μεγάλο απόθεμα κατοικιών χωρίς αξία είτε στα χαρτοφυλάκια των Τραπεζών είτε στα χέρια υπερφορολογημένων πολιτών.
Η κυβέρνηση ακριβώς για να ξεπαγώσει αυτή την τόσο προβληματική αγορά, να διευκολύνει τις αγοραπωλησίες και να ενισχύσει τη θέση των Τραπεζών, έσπευσε να απαλλάξει από τον ΦΠΑ τις πωλήσεις των νεόδμητων και μη μεταβιβασμένων με οικοδομική άδεια από το 2006 ακινήτων.
Και τούτο για τον απλούστατο λόγο επειδή ο ΦΠΑ που επιβάλλεται στην πρώτη μεταβίβαση νεόδμητων ακινήτων ανέρχεται σε 24% και καθιστά σχεδόν απαγορευτικές τις πράξεις επ’ αυτών.
Ενα τέτοιο ακίνητο αξίας π.χ. 100.000 ευρώ λόγω της επιβολής του ΦΠΑ εκτινάσσεται αυτόματα σε 124.000 ευρώ.
Το αντικίνητρο είναι προφανές και επειδή μιλάμε για τέτοιου επιπέδου ποσά όλοι μπορούν να αντιληφθούν ότι είναι ικανό να εκτροχιάσει τον προγραμματισμό οποιουδήποτε νοικοκυριού, ιδιαιτέρως των νέων ζευγαριών , τα οποία έχουν ισχυρούς λόγους να αποκτήσουν ιδιόκτητη κατοικία.
Υπό αυτή την έννοια η ελευθέρωση των καινούργιων ακινήτων από το βάρος του ΦΠΑ είναι χρήσιμη και κρίσιμη.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι θα ευνοήσει τις αγοραπωλησίες, θα ενισχύσει τη ζήτηση ,θα ξαναζεστάνει την αγορά και θα βεβαίως θα διευκολύνει την εξυγίανση των Τραπεζών, οι οποίες πέρα από τις τις αξίες που θα λάβουν τα »πτωχευμένα» χαρτοφυλάκιά τους πιθανώς να αποκτήσουν και την ευκαιρία για ένα νέο υγιέστερο κύκλο χορήγησης στεγαστικών δανείων, υπό τον όρο βεβαίως ότι θα ελέγχουν τη φερεγγυότητα των πελατών τους.
Με άλλα λόγια είναι κρίμα μετά από τόσα χρόνια κρίσης να μένει αναξιοποίητο και ανενεργό ένα απόθεμα επενδύσεων σε κατοικίες. Η χώρα καλώς ή κακώς επένδυσε σημαντικούς πόρους σε σπίτια. Το απόθεμα αυτό δεν πρέπει να πάει χαμένο.
Η έστω ελεγχόμενη για την ώρα αύξηση της ζήτησης που προέκυψε από την ενίσχυση του τουριστικού ρεύματος επιτρέπει αξιοποίηση και προσφέρει την ευκαιρία αναγέννησης ενός χειμαζόμενου κλάδου.
Είναι καιρός η χώρα μας να αρχίσει σιγά – σιγά να μαζεύει τα σπασμένα κομμάτια της..
ΤΟ ΒΗΜΑ
