Χρειάστηκαν έξι μήνες συζητήσεων ανάμεσα στην κυβέρνηση (του ΣΥΡΙΖΑ), τους υπουργούς, την Τράπεζα της Ελλάδος, τους θεσμούς, τους τραπεζίτες, τους τεχνοκράτες, τους οικονομέτρες, τους συμβολαιογράφους, τους δικαστικούς και τόσους άλλους για να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας για όλους όσοι οφείλουν στις τράπεζες έως 130.000 ευρώ και κινδυνεύουν να χάσουν το (υποθηκευμένο) σπίτι τους επειδή βρίσκονται σε οικονομική αδυναμία. Από τους ενδιαφερομένους, τους δικηγόρους, πολιτικούς και μικρά κόμματα, έγιναν παραστάσεις, διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, επεισόδια μέχρις ότου το πλαίσιο που διαδέχθηκε τον νόμο Κατσέλη να γίνει νόμος του κράτους και οι 200.000 δανειολήπτες που (θεωρητικά) βρίσκονται σε δύσκολη θέση να έχουν μια ασφαλή διέξοδο, να τακτοποιήσουν το δάνειό τους και να πληρώνουν τη δόση τους, την οποία μάλιστα θα επιδοτούσε κατά 40% το κράτος.Η ρύθμιση έγινε νόμος, ήρθαν οι εκλογές, η κυβέρνηση άλλαξε, πέρασαν και τρεις μήνες από την ημέρα που λειτούργησε η ηλεκτρονική πλατφόρμα στη «γενική γραμματεία διαχείρισης ιδιωτικού χρέους». Και το αποτέλεσμα, μόλις προχθές από το υπουργείο Οικονομικών το οποίο ανακοίνωσε τα εξής:
«Την περασμένη Τρίτη εγκρίθηκε η πρώτη Κρατική Επιδότηση δόσης στεγαστικού δανείου σε οφειλέτη ο οποίος ρύθμισε τις οφειλές του μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για την προστασία της Κύριας Κατοικίας (Ν. 4605/2019). Η επιδότηση αφορά το 40% της μηνιαίας δόσης για δάνειο 80.000 € με υποθήκη την κύρια κατοικία. Ο δανειολήπτης που πληρούσε όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις είχε υποβάλει τον Ιούλιο αίτηση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, η οποία κατέληξε σε ρύθμιση δόσεων για διάστημα 24 ετών.Μέχρι και σήμερα 140 αιτήσεις έχουν υποβληθεί και διαβιβαστεί στις τράπεζες ενώ 17 προτάσεις ρύθμισης δανείων έχουν ήδη δοθεί από τις τράπεζες προς τους δανειολήπτες».
Οποιος δεν θέλει να κλείσει τα μάτια – και την πολιτική σκοπιμότητα που έκρυβε αυτό το πανηγύρι – αντιλαμβάνεται ότι βρισκόμαστε μπροστά στο «μεγάλο φιάσκο» για το οποίο μάλιστα είχαν εγγραφεί στον προϋπολογισμό 150 εκατομμύρια ευρώ που θα δίνονταν εφέτος σε αναξιοπαθούντες δανειολήπτες και προέρχονται – φυσικά – από τη βαριά φορολογία που πληρώσαμε.