Ένα γνωμικό λέει «αμαρτία λεγομένη, η μισή συγχωρεμένη» . Αυτό το απόφθεγμα χρησιμοποιούν σήμερα τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που διαφέντευσαν τις τύχες του ελληνικού λαού για 4,5 χρόνια.
Οι γκάφες της ηγεσίας, του δήθεν αριστερού κόμματος, είναι αμέτρητες.
Η πρώτη αφορά την υπουργοποίηση του κ. Βερουφάκη, ως υπουργού οικονομικών , για τον οποίον ο πρωθυπουργός, μετά την αλλαγή του, τον Ιούλιο του 2015, είπε, συγγνώμη δεν τον ήξερα.
Κατά τη διάρκεια του 2014 ο κ. Βαρουφάκης βρισκόταν σε εκπαιδευτική άδεια, και αν δεν κάνω λάθος, στην Αμερική, απ’ όπου έκανε δηλώσεις για την εν γένει πολιτική κατάσταση της Ελλάδας. Μια παρέα πανεπιστημιακών, που τον άκουγε και τον διάβαζε, έλεγε «τι μπαρούφες είναι αυτές». Τόσο χοντρά και εξωπραγματικά τα έλεγε. Βέβαια, δημοκρατία έχουμε κι ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει την όποια κριτική θεωρεί πρέπουσα. Το πράγμα όμως είναι ότι ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Ελλάδας τον θαύμαζε και γι’ αυτό του ανέθεσε το υπουργείο οικονομικών.
Όλοι οι Έλληνες θα θυμούνται σίγουρα τις πομπώδεις δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη, ως υπουργού οικονομικών, ότι θα εκβίαζε τους Ευρωπαίους εταίρους, για να μειώσουν για δεύτερη φορά το χρέος της Ελλάδας. Ακόμη άφηνε να εννοηθεί ότι , αν οι Ευρωπαίοι δεν ενέδιδαν, θα πηγαίναμε στη δραχμή. Αυτή ήταν η φοβέρα του κ. Βαρουφάκη προς τους εταίρους μας.
Ως προς την επιστημονική κατάρτιση και επάρκεια του κ. Βαρουφάκη δεν υπάρχει καμιά αμφισβήτηση, αλλά είναι απορίας άξιο πώς ένας σοβαρός επιστήμονας της οικονομίας έλεγε τέτοια πράγματά, όταν ήταν γνωστό πως από το 2001 υπήρχε η περίπτωση της χρεωμένης Αργεντινής. Μιας χώρας 40 εκατομμυρίων κατοίκων με έκταση 2,5 εκατομμύρια τ.χ., η οποία για χρόνια πολλά ήταν πρωτοπόρος στις εξαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων. Αυτή η χώρα, «γονάτισε» με ένα εξωτερικό χρέος μόνο 100 δις δολαρίων ή 92,25 δις Ευρώ, κι η οποία μαστίζεται ακόμη σήμερα από ανεργία και όλα τα κακά της λιτότητας και της φτώχειας.
Στην περίοδο του 2014/15 η Ελλάδα είχε χρέος πάνω από 300 δις Ευρώ, ενώ το 2012 οι εταίροι είχαν ήδη κουρέψει από το χρέος μας 110 δις Ευρώ.
Ακόμη θα πρέπει να πούμε ότι έτερος υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε τότε , να μπουκάρουν στο Νομισματοκοπείο του Χολαργού, για να εξασφαλίσουν μερικά Ευρώ, προκειμένου να γίνουν οι αναγκαίες δημόσιες πληρωμές, έως ότου θα κυκλοφορούσε η δραχμή.
Ευτυχώς το υπουργικό συμβούλιο απέρριψε αυτήν την πρόταση και έτσι η Ελλάδα δεν έγινε «ρεζίλι των σκυλιών».
Αλλά το παραμύθι της εκβίασης των Ευρωπαίων συνεχίστηκε με το δημοψήφισμα. Ειπώθηκε, ότι αν ο λαός ψήφιζε «ΟΧΙ» στις εντολές της Ευρώπης, τότε οι εταίροι θα δεχόταν να συμφωνήσουν με τις προτάσεις μας, για να ξανακουρέψουν κάποια χρέη μας.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν το επιθυμητό της κυβέρνησης, δηλαδή υπερίσχυσε το ΟΧΙ, αλλά οι εταίροι απείλησαν την Ελλάδα με Grexit , ώστε η κυβέρνηση μετά από τρεις μέρες εφάρμοσε το ΝΑΙ του δημοψηφίσματος.
Η ζημιά απ’ αυτές τις παλινωδίες της κυβέρνησης κόστισε 100 δις Ευρώ, οπότε για να μην κηρύξουμε χρεοκοπία και πτώχευση οι εταίροι μας δάνεισαν άλλα 80 δις Ευρώ.
Για να επιτευχθεί δε αυτή η λύση, στη βουλή ψήφισε θετικά κι η αντιπολίτευση.
Αυτές τις μέρες ο πρώην πρόεδρος της βουλής κ. Βούτσης δήλωσε ότι «όταν αναλάβαμε την κυβέρνηση το 2015, δεν είχαμε πείρα». Δηλαδή , ανέλαβαν με τη σκέψη ότι θα «μάθαιναν στο κεφάλι του κασίδη».
Σήμερα, 16 Οκτωβρίου 2019, η εφημερίδα «Καθημερινή», γράφει στη σελίδα 4, πως ο κ. Τσίπρας μιλώντας χτες σε τηλεοπτικό κανάλι της Αχαΐας, είπε : « Ίσως κάποια στιγμή και ο βασικός πρωταγωνιστής αυτής της πολλή σημαντικής περιόδου, για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου, δηλαδή, εγώ, να αισθανθώ την ανάγκη να τοποθετηθώ με ονόματα και διευθύνσεις πάνω στα πραγματικά γεγονότα».
Αυτές τις μέρες μάλιστα τρέχει στους κινηματογράφους η ταινία του Κ. Γαβρά, «Ενήλικοι στην αίθουσα», σενάριο του κ. Γιάννη Βαρουφάκη, που αναφέρεται στο ταραχώδες πρώτο εξάμηνο της υπουργίας του, το 2015.
Για το περιεχόμενο του έργου ο κ. Τσίπρας είπε : «ένα τρίτο ανταποκρίνεται στα πραγματικά γεγονότα, ένα τρίτο δεν ανταποκρίνεται και το τελευταίο μέρος είναι φαντασία». Αν κι η ταινία δέχθηκε σφοδρή αρνητική κριτική, εμένα προσωπικά μου άρεσε ιδιαίτερα, γιατί εκεί γίνεται η προσπάθεια, να διατυπωθούν οι επιθυμίες κι οι ανάγκες του ελληνικού λαού. Μακάρι να είχε χειριστεί τότε ο κ. Βαρουφάκης έτσι τα θέματα , που βασάνιζαν τον ελληνικό λαό.
Η συμμετοχή των ψηφοφόρων
Στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανέβηκε ούτε με πραξικόπημα ούτε με ρεσάλτο. Ανέλαβε τη διακυβέρνηση με την ψήφο του ελληνικού λαού. Αυτό το γεγονός δείχνει για μια ακόμη φορά πόσο ανώριμοι είμαστε, ως λαός. Αγόμαστε και φερόμαστε απ’ τα λόγια είτε λαοπλάνων αγορητών είτε από εξωπραγματικές υποσχέσεις.
Προσωπικά θεωρώ, ως πρώτο υπεύθυνο για τις γκάφες των πολιτικών μας, εμάς τους ιδίους. Δηλαδή, τον λαό που ψηφίζει τους διάφορους τυχάσπαρτους, που τάζουν «λαγούς με πετραχήλια».Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε για δεύτερη φορά, προκειμένου να σώσει την Ελλάδα
Κάποιος ξένος είπε, πως ο κάθε λαός αξίζει τους πολιτικούς που εκλέγει, Γιατί αν είναι ώριμος δεν μπορεί να επαναλαμβάνει διαρκώς το ίδιο λάθος.
