Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως λέει το ρεπορτάζ, κατά τη διάρκεια της παρέμβασής του στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φιλοξενούμενος, κι όχι μέλος του ΕΣΚ πρέπει να θυμίσουμε) αναφέρθηκε στην Τουρκία.

Είπε μεταξύ άλλων απευθυνόμενος στους άλλους… Σοσιαλιστές της Ευρώπης ότι πρέπει να εφαρμοστούν οι κυρώσεις που είχαν συμφωνηθεί κατά της Τουρκίας με αφορμή την παράνομη τουρκική δραστηριότητα στην κυπριακή ΑΟΖ

Παράλληλα, υπογράμμισε ότι πρέπει να υπάρξει συμφωνία για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.

Ζήτησε με λίγα λόγια να σταματήσουν να πουλάνε στον Ερντογάν όπλα με τα οποία σκοτώνει τους Κούρδους στη Συρία.

Μπράβο του και μια χαρά του κ. Τσίπρα, κάθε ηγέτης δημοκρατικού κόμματος, που σέβεται την ανθρώπινη ζωή, που βλέπει ότι τα κανόνια σκοτώνουν αθώους οφείλει να κάνει τέτοιες προτάσεις.

Μακάρι να εισακουστεί ο πρώην πρωθυπουργός και να σταματήσουν Αμερικανοί, Ρώσοι, Γερμανοί, Γάλλοι κ.λπ. να πουλάνε όπλα στον Σουλτάνο. Να τον καθιστούν δηλαδή παντοδύναμο στρατιωτικά και μετά να κλαίνε πάνω από τα νεκρά παιδιά και τις γυναίκες των Κούρδων.

Αν και κομματάκι δύσκολο το βρίσκουμε να γίνει ένα τέτοιο εμπάργκο. Είναι πολλά τα λεφτά… του Ταγίπ, και οι ανθρώπινες ζωές μετατρέπονται σε βούτυρο μπροστά στα τουρκικά κανόνια.

Σιγά μην νοιάζονται οι βιομηχανίες όπλων για 100 ή 1.000 νεκρούς, κι όχι στρατιώτες στο πεδίο της μάχης, αλλά αμάχους.

Μια ιστορία με… Σαουδάραβες

Όμως, θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν ο κ. Τσίπρας μπορούσε να μας υπενθυμίσει τη στάση που κράτησε όταν ήταν πρωθυπουργός και ο συνέταιρός του στην κυβέρνηση και υπουργός Αμυνας, Πάνος Καμμένος, είχε κάνει deal για να πουλήσει πολεμικό υλικό στη Σαουδική Αραβία.

Αλλωστε, μια τέτοια συμφωνία για την πώληση εκατοντάδων χιλιάδων σφαιρών ή όλμων δεν μπορούσε να περάσει χωρίς την έγκριση του πρωθυπουργού.

Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι ο κ. Καμμένος ως υπουργός Αμυνας δεν έκανε του κεφαλιού του.

Δεν πήγε να πουλήσει όπλα στους Σαουδάραβες χωρίς να το ξέρει το Μέγαρο Μαξίμου.

Όμως, εδώ έχουμε μια μικρή λεπτομέρεια. Μικρή αλλά ιδιαίτερα… δολοφονική. Το πολεμικό υλικό που θα έπαιρναν οι Σαουδάραβες από την Ελλάδα θα το χρησιμοποιούσαν για να σκοτώσουν ανθρώπους στη φτωχή Υεμένη.

Δηλαδή η Ελλάδα θα έδινε στους Σαουδάραβες όλμους που θα είχαν ως θύματα άμαχο πληθυσμό.
Μήπως θυμάστε άραγε τι είχε γίνει όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο αυτό;

Μήπως θυμάστε την κάλυψη που παρείχαν στον Πάνο Καμμένο και ο πρωθυπουργός τότε αλλά και πολλά άλλα μέλη της κυβέρνησης και βουλευτές;

Αλλά να θυμίσουμε και την αντίδραση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτή την ξεφτίλα; Η Ελλάδα που έχει χιλιάδες νεκρούς σε πολέμους να πουλά όπλα σε μια χώρα που σκοτώνει αθώους;

Ο Νίκος Φίλης τότε είχε ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας λέγοντας: «Αυτό θέλω να ακούσω από την κυβέρνησή μου εγώ. Το λιγότερο, είναι να ακυρωθεί για λόγους που έχουν να κάνουν και με την Αριστερά και με τη διεθνή υποχρέωση της χώρας να μην πουλά όπλα σε χώρα που πλήττει αμάχους.

Ο Υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, είχε δηλώσει: «Προφανώς κάθε χώρα έχει δικαίωμα να αξιοποιεί τον πλεονάζοντα εξοπλισμό της, ωστόσο θα έπρεπε να είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί σε τέτοιου είδους κινήσεις, καθώς δεν μπορεί μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδας να πουλάει οπλισμό αδιαφορώντας για το πώς θα χρησιμοποιηθεί αυτός», ενώ ο κ. Ξυδάκης, είχε πει μεταξύ άλλων: «Διαχρονικά η Ελλάδα δεν είχε ευθεία εμπλοκή με τις ένοπλες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Ίσως καλύτερα που ματαιώθηκε αυτή η πώληση».

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι αυτή η συμφωνία δεν υλοποιήθηκε ποτέ απλά και μόνο γιατί πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη. Ουδόλως ενδιαφέρθηκε κανείς για το που θα χρησιμοποιούταν το πολεμικό υλικό.

Κυνικοί προστάτες του υπουργού

Ο δε Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ τότε, Κ. Ζαχαριάδης είχε δικαιολογήσει την πώληση όπλων με το επιχείρημα ότι ούτως ή άλλως ο πόλεμος της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη θα συνεχιστεί, είτε η Ελλάδα πουλήσει πυρομαχικά είτε όχι».

Με λίγα λόγια «δε βαριέσαι βρε αδερφέ; Εχουμε πλεονάζον πολεμικό υλικό, ας το πουλήσουμε κι ας κλείσουμε τα μάτια αν θα σκοτωθούν και μερικά παιδιά. Εμείς θα τερματίσουμε τον πόλεμο, αυτοί έτσι κι αλλιώς θα είναι νεκροί».

Πολύ καλό επιχείρημα για να γίνει μια χώρα όπως η Ελλάδα έμπορος όπλων. Αλλά κι επίσης πολύ καλό επιχείρημα για να αναδειχθεί η βαθιά υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα σε τέτοιες υποθέσεις.

Από τη μια προτείνεις, και καλά κάνεις, εμπάργκο όπλων στην Τουρκία –γιατί είναι πολύ… mainstream να τα βάζεις με τους Τούρκους- κι από την άλλη έχεις πάθει αμνησία σχετικά με τα πεπραγμένα σου ως πρωθυπουργός.

Να θυμίσουμε ότι ο Καμμένος είχε δικαιολογήσει τη συμφωνία εκείνη λέγοντας ότι η Σαουδική Αραβία δε σκοτώνει άμαχο πληθυσμό αλλά τρομοκράτες στην Υεμένη. Φοβερό επιχείρημα.

Και να θυμίσουμε ότι ο κ. Τσίπρας τότε τον είχε καλύψει πλήρως τον υπουργό του παρά το γεγονός ότι «μύριζε» καραμπινάτο σκάνδαλο, πέραν της ανθρωπιστικής πλευράς σε ό,τι αφορά τη γενοκτονία που συντελείται στην Υεμένη;

Δεν μπορεί επομένως από τη μια να συμφωνείς για την πώληση όπλων και να καλύπτεις τον υπουργό σου όταν «σκάει» το σκάνδαλο, κι από την άλλη να εμφανίζεις την… αριστερή, ανθρωπιστική σου πλευρά ζητώντας εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.

Εκτός κι αν τα παιδιά της Υεμένης είναι ενός κατώτερου θεού και δεν μας νοιάζει αν θα δολοφονούνταν με σφαίρες… μπουμ μπουμ που στην ούγια θα έγραφε «Ελλάς».

Ενώ τα παιδιά του Κουρδιστάν πρέπει να σωθούν και ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται ως υπερασπιστής τους. Ή θα είσαι απέναντι από τη φρίκη του πολέμου ή θα είσαι η ίδια η φρίκη.

Ασπρο και μαύρο με τη δολοφονία αμάχων δεν υπάρχει. Ο κ. Τσίπρας αν δεν ήξερε ότι ο Καμμένος θα πουλούσε οβίδες στους Σαουδάραβες δεν θα έπρεπε να είναι πρωθυπουργός.

Αν το ήξερε είναι συνένοχος, έστω κι αν τελικά η πώληση δεν έγινε.

Και σε κάθε περίπτωση θα έπρεπε να τον έχει αποπέμψει κι όχι να τον καλύψει.

Τώρα, με το να κάνει προτάσεις για εμπάργκο όπλων απλά υποτιμά τη νοημοσύνη μας. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ δε γίνεται. Πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο.

Εκτός κι αν η στάση ενός νέου, αριστερού πολιτικού που γέννησε ελπίδες στη χώρα και θέλει να ξαναφτιάξει το αφήγημα της κεντροαριστεράς από την αρχή, είναι αυτό που λέμε «όπου φυσάει ο άνεμος».

Κι αν ο κ. Τσίπρας δεν έσκισε τα μνημόνια όπως έλεγε, αυτό μπορεί να μην είναι τόσο κακό.

Αλλά όταν μιλάμε για πολέμους, οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί και κυρίως να έχουμε διάφανη και σταθερή άποψη. Πάντα, κι όχι ad hoc.