Στριμωγμένος διεθνώς, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παίζει έντονα το χαρτί του εθνικισμού στο εσωτερικό της Τουρκίας. Τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης στηρίζουν την επιχείρηση στη Συρία, Τούρκοι που κρατούν σημαίες αποθεώνουν κοντά στα σύνορα τους στρατιώτες που πηγαίνουν στη μάχη και ο Τύπος αναπαράγει και επαυξάνει την γραμμή του τούρκου προέδρου με τίτλους όπως «Όλοι εσείς μαζί δεν μπορείτε να κάνετε μια Τουρκία» πάνω από μια φωτογραφία της Αραβικής Λίγκας στην οποία επιτέθηκε με δηλώσεις του ο Ερντογάν επειδή καταδίκασε την τουρκική εισβολή στη Συρία.
Η άνοδος του εθνικισμού στη γειτονική χώρα, όταν υπάρχουν τόσα μέτωπα ανοιχτά με την Ελλάδα (γεωτρήσεις, προσφυγικό κλπ) κάθε άλλο παρά ευνοεί την συναινετικότητα της Άγκυρας.
Το τουρκικό καθεστώς καταπνίγει τις αντίθετες φωνές, με κυριότερο παράδειγμα τον τουρκοκύπριο πρόεδρο Μουσταφά Ακιντζί, που ζήτησε «διάλογο και διπλωματία» ξεσηκώνοντας την οργή του Ερντογάν και άλλων τούρκων πολιτικών που απαιτούν την απομάκρυνσή του. Οι διανοούμενοι, που κάποτε έβγαιναν μπροστά ρίχνοντας γέφυρες με άλλους λαούς, σήμερα σιωπούν από τον φόβο αντιποίνων. Διασημότητες από διάφορους χώρους δηλώνουν ότι υποστηρίζουν την στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία και στον αγώνα Γαλλία – Τουρκία στο Παρίσι, οι τούρκοι ποδοσφαιριστές και οπαδοί χαιρέτησαν στρατιωτικά ως κίνηση υποστήριξης προς τον στρατό.
Την τουρκική επιχείρηση στη Συρία εκθειάζουν οι ιμάμηδες στα περίπου 90.000 τζαμιά της Τουρκίας. Ο Ερντογάν έχει με το μέρος του και το στρατιωτικό κατεστημένο της χώρας _ που κάποτε πολεμούσε ως «βαθύ κράτος» επειδή στεκόταν ενάντια στα σχέδιά του _ καθώς οι στρατιωτικοί μοιράζονται απολύτως τον στόχο του προέδρου να εκκαθαρίσει τους κούρδους μαχητές από τη βόρεια Συρία και να εγκαθιδρύσει μια νεκρή ζώνη κατά μήκος των συροτουρκικών συνόρων όπου σκοπεύει να στείλει εκατομμύρια άραβες πρόσφυγες που ζουν στην Τουρκία.
Ακόμη και την αντιπολίτευση, που είχε ενωθεί εναντίον του, κατάφερε να διασπάσει. Στην πρόσφατη ψηφοφορία για την επιχείρηση στη Συρία στην τουρκική Βουλή, το κεμαλικό CHP και το εθνικιστικό Καλό Κόμμα ψήφισαν υπέρ ενώ το φιλοκουρδικό HDP κατά. Ο πιο σίγουρος τρόπος για να διασπάσει την αντιπολίτευση ο Ερντογάν είναι να καλλιεργήσει τον εθνικισμό.
Ο τούρκος πρόεδρος εμφανίζεται απόλυτα πεπεισμένος για το δίκιο του και ντοπάρει εθνικιστικά τον τουρκικό λαό. Μοιάζει αποφασισμένος να παρασύρει την Τουρκία στα βράχια, διακινδυνεύοντας ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα στην οικονομία της.
Οι κυρώσεις του Ντόναλντ Τραμπ προς τούρκους αξιωματούχους, που είναι «πολύ λίγες, πολύ αργά» σύμφωνα με τους Δημοκρατικούς και για «τα μάτια του κόσμου» σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο, και η προσεκτικά διατυπωμένη πρόθεση των κρατών-μελών της ΕΕ να περιορίσουν τις εξαγωγές όπλων προς την Τουρκία αφήνουν αδιάφορο τον Ερντογάν.
«Γράφουμε μια νέα σελίδα της Ιστορίας απέναντι και ενάντια σε όλο τον κόσμο», ανέφερε η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Sabah. «Φέραμε την Ρωσία με το μέρος μας, δέσαμε τα χέρια των Ευρωπαίων με τους πρόσφυγες και, τέλος, καταφέραμε να επιβάλουμε την απόσυρση των ΗΠΑ από τη βορειοανατολική Συρία».
Στην πραγματικότητα, η στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία έχει απομονώσει διεθνώς την Τουρκία. Οι μόνες χώρες που την υποστηρίζουν είναι το Πακιστάν, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν, η Βενεζουέλα και η Ουγγαρία. Οι εταίροι της Τουρκίας στη «Διαδικασία της Άστανα» για την ειρήνευση στη Συρία, η Ρωσία και το Ιράν, δεν υποστηρίζουν τον Ερντογάν _ η Τεχεράνη καταδίκασε την τουρκική επέμβαση και η Μόσχα έδωσε το πράσινο φως για να βοηθήσει τις κουρδικές δυνάμεις ο συριακός στρατός του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στη Συρία είναι «τόσο ζωτικής σημασίας» όσο εκείνη στην Κύπρο το 1974, δήλωσε ο Ερντογάν. «Η Τουρκία δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε τέτοιον διπλωματικό μαρασμό εκτός ίσως από το 1974, όταν ο στρατός της επενέβη στην Κύπρο», σχολίασε ο Monde.
Ένα μέρος των Τούρκων όμως, που έχει πληγεί από την μείωση της αγοραστικής του δύναμης, δεν απασχολείται με την Συρία. Αλλά και για αυτούς έχει σχέδια ο Ερντογάν. Στη νεκρή ζώνη στη βόρεια Συρία όπου θα μεταφέρει εκατομμύρια άραβες σύριους πρόσφυγες, έχει υποσχεθεί ότι θα χτίσει κτίρια για να τους στεγάσει. Τα συμβόλαια λέγεται ότι θα τα δώσει στο οικογενειακό του περιβάλλον αλλά ευελπιστεί ότι ο οικοδομικός οργασμός θα τονώσει την τουρκική οικονομία.
