«Θα υπάρξει ανάπτυξη και με ποιους ρυθμούς;». Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που κυριαρχούν στο οικονομικό σύστημα της χώρας, καθώς μόνο με επενδύσεις θα απορροφηθεί η ανεργία και θα ελαφρυνθεί το βάρος από το συσσωρευμένο χρέος.
Το ζητούμενο είναι να αναληφθούν αναπτυξιακές πρωτοβουλίες στο μέτρο που δεν αντιβαίνουν τα συμφωνημένα με τους πιστωτές, ενώ πολλά παίζονται και στο πεδίο των πρωτογενών πλεονασμάτων. Εξάλλου είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθούν ως το 2022 και ως το 2060 τέτοιοι φιλόδοξοι στόχοι, όταν όλες οι οικονομίες δεν αναπτύσσονται γραμμικά, αλλά ακολουθούν μοιραία τον οικονομικό κύκλο.
Τα υψηλά πλεονάσματα υποσκάπτουν την δυνατότητα ψηλότερων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης που είναι ζητούμενο, ενώ σε ένα ευμετάβλητο διεθνές οικονομικό περιβάλλον και με πιθανή νέα παγκόσμια ύφεση, η αναταραχή δεν είναι η καλύτερη συνταγή για μια οικονομία που επουλώνει τις πληγές της μετά από μια οκταετή υφεσιακή βουτιά.
Στο σημερινό διεθνές περιβάλλον, ένα νέο οικονομικό μοντέλο, αναπτύσσεται την τελευταία δεκαετία που ουσιαστικά αντικαθιστά το λεγόμενο «μερκαντιλιστικό μοντέλο ανάπτυξης» που αναδείχθηκε κυρίως σε Γερμανία και Κίνα και έδινε έμφαση στις εξαγωγές.
Αυτή η συζήτηση όμως δεν αφορά την Ελλάδα, καθώς έχει άλλα δομικά προβλήματα και πρέπει να κάνει συγκεκριμένα βήματα, ενώ το μείζον από εδώ και πέρα είναι να υπάρξει στήριξη της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας, δηλ. και των ανθρώπων του λιανεμπορίου, κομμάτι των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών.
Το λιανεμπόριο στήριξε την ελληνική οικονομία στο διάβα των δεκαετιών και δύναται να διαδραματίσει κομβικό ρόλο σε αυτή τη νέα φάση που βρίσκεται η χώρα μετά την περιπέτεια των μνημονίων.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχει σε εξέλιξη ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναμφίβολα πλήττει και τα ελληνικά προϊόντα, μπορούν να διαμορφωθούν συνθήκες ανάπτυξης, αρκεί να μειωθεί η υπέρογκη φορολόγηση σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα, αλλά και να καταργηθούν δυο άδικα μέτρα, αυτό του τέλους επιτηδεύματος και η προκαταβολή φόρου 100%.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να ρίξει το βάρος στη μεσαία, όχι μόνο κοινωνική, αλλά και οικονομική τάξη της χώρας που δυσκολεύεται να σηκώσει κεφάλι, ενώ παρατηρείται έντονο έλλειμμα χρηματοδότησης από τις τράπεζες και τις υψηλές χρεώσεις- προμήθειες σε βάρος της
Δεν φθάνει μόνο να έρθουν μεγάλες επενδύσεις από το εξωτερικό, όταν δεν στηρίζονται πραγματικά οι υγιείς δυνάμεις της εγχώριας οικονομίας που και τα χρήματά τους διατήρησαν στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης, αλλά και έχουν διάθεση να αναπτυχθούν. Φθάνει να είναι και το Κράτος και το τραπεζικό σύστημα δίπλα τους, καθώς δεν είναι μπαταχτσήδες.
