Τα μισόλογα περί της ανάγκης αυτοκριτικής στον Σύριζα δίνουν και παίρνουν, αλλά όπως φαίνεται δύσκολα θα ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση για όσα έκαναν και κυρίως για το πως οδήγησαν τη χώρα σε ένα ακόμα οδυνηρό μνημόνιο. Πολλά έχουν γραφτεί, πολλά έχουν ειπωθεί για το δραματικό πρώτο εξάμηνο του 2015, τις ευθύνες των πρωταγωνιστών και τις συνέπειες που υπέστησαν οι έλληνες πολίτες.
Κάτι η ταινία του Κ.Γαβρά, κάτι οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις η συζήτηση έχει ξανάρθει στο προσκήνιο αλλά φαίνεται ότι δεν βολεύει την ηγεσία του Σύριζα να αναμοχλεύσει τους δαίμονες της… Ο κ.Τσίπρας με μια χθεσινή δήλωση του μας… απειλεί ότι μπορεί κάποια στιγμή να αποφασίσει να μιλήσει κι αυτός, «Ίσως κάποια στιγμή»,δήλωσε, «και ο βασικός πρωταγωνιστής αυτής της πολύ σημαντικής περιόδου για την σύγχρονη ιστορία του τόπου, δηλαδή εγώ, να αισθανθώ την ανάγκη να τοποθετηθώ με ονόματα και διευθύνσεις πάνω στα πραγματικά γεγονότα».
Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα για τον πρώην πρωθυπουργό. Δεν προέδρευε απλώς τη δραματική αυτή περίοδο, ήταν ο ίδιος ο πρώτος υπεύθυνος για όσα έγιναν, για τους ανθρώπους που επέλεξε, για το γεγονός ότι οδήγησε – με τις αυταπάτες του όπως έχει ομολογήσει – μια χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ο μονίμως ναρκισσευόμενος κ.Βαρουφάκης δεν βρέθηκε μόνος του, να εκβιάζει όπως νόμιζε τους ευρωπαίους. Οι υπουργοί του ή και ο ίδιος έπαιρναν τηλέφωνο τον Πούτιν και ζητούσαν να εκτυπώσει δραχμές για να αντικαταστήσουν το ευρώ. Ας δώσει λοιπόν όσα ονόματα κι όσες διευθύνσεις θέλει. Αλλά γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν ήταν ανεύθυνος άρχων, αλλά ανέλαβε με τις γνωστές μεθόδους και υποσχέσεις να παραμυθιάσει τους ψηφοφόρους ότι με ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργούσε μνημόνια και επώδυνα μέτρα.
Το γεγονός ότι επέλεξε την περιβόητη κωλοτούμπα, όταν βρήκε μπροστά του τοίχο, όταν κατάλαβε ότι δεν άντεχε και δεν μπορούσε να διαχειριστεί την πλήρη κατάρρευση της οικονομίας, της κοινωνίας και φυσικά της χώρας, δεν τον απαλλάσσει από τις ευθύνες του.
Τα πραγματικά γεγονότα που απειλεί να αποκαλύψει είναι απολύτως γνωστά πλέον και δεδομένα. Όπως και οι προειδοποιήσεις που είχε λάβει από πολλές πλευρές, αλλά επέλεξε να τις αγνοήσει για να βρεθεί στην πολυπόθητη καρέκλα της εξουσίας.
Ας μιλήσει λοιπόν αν τολμά. Αλλά προηγουμένως ας ζητήσει τουλάχιστον μια ταπεινή συγγνώμη από τους πολίτες που εξαπατήθηκαν και πληρώνουν – ακόμη – τα λάθη και τις αυταπάτες του.
ΤΟ ΒΗΜΑ
