Με το που βλέπεις το σπίτι από μακριά καταλαβαίνεις πως πρόκειται για έργο κάποιου εμπνευσμένου και τολμηρού αρχιτέκτονα. Σκαλωμένη στα 9.000 πόδια (σχεδόν 2.750 μέτρα), η εντυπωσιακή κατασκευή από χάλυβα, ξύλο (κέδρο), σχιστόλιθο, γυψομάρμαρο και γυαλί προβάλλει σαν τεράστιο πουλί που προτάσσει το ράμφος του πάνω από τα αιωνόβια δάση. Από το πέταγμα των άλμπατρος που είδε σε ένα ταξίδι του στα νησιά Γκαλαπάγκος πήρε εξάλλου την ιδέα ο Πίτερ Μαρίνο για να σχεδιάσει μια κατοικία που, όπως τα αγέρωχα πτηνά, επιβάλλεται με την παρουσία της, έτοιμη θαρρείς να πετάξει από κορυφή σε κορυφή. Μόνο που ο διάσημος αρχιτέκτονας – φημισμένος μεταξύ άλλων για τις μπουτίκ που έχει σχεδιάσει για τους Ermenegildo Zegna, Chanel, Dior, Louis Vuitton και Bvlgari και για τη διαμόρφωση του εσωτερικού ξενοδοχείων όπως το Four Seasons της Νέας Υόρκης – το δικό του «άλμπατρος» το πήρε από τις θάλασσες όπου ζει και το μετέφερε στα Βραχώδη Ορη. Στην περιοχή όπου αγαπάει να απομονώνεται, να φορτίζει τις μπαταρίες του και να αποτοξινώνεται από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις του. Οπότε, αυτή την περίοδο δεν αποκλείεται καθισμένος στο τζάκι του (το κρύο έρχεται αρκετά νωρίς εκεί πάνω) να απολαμβάνει από την τεράστια τζαμαρία του τη θέα σε ένα από τα ομορφότερα μέρη της Βόρειας Αμερικής. Αξιοζήλευτος! Γιατί είναι μαγικά αυτή την περίοδο στα Βραχώδη Ορη, που τα φύλλα των δέντρων πέφτουν αφού πρώτα αποκτήσουν πορτοκαλί, κίτρινες και κόκκινες αποχρώσεις, που η δροσιά του δάσους σού χαρίζει ευεξία, και που τα πρώτα χιόνια έχουν αρχίσει να φαίνονται στις ψηλές κορυφές προσθέτοντας λευκές πινελιές στον πολύχρωμο καμβά. Και αν εμείς δεν έχουμε την τύχη να βρισκόμαστε εκεί για να αποχαιρετήσουμε το καλοκαίρι περπατώντας σε μονοπάτια στρωμένα με «feuilles mortes», που λέει και το νοσταλγικό τραγούδι, ας τα γνωρίσουμε ταξιδεύοντας με τη βοήθεια της φαντασίας μας, αλλά και του φωτογραφικού φακού που έχει αποτυπώσει τα τοπία τους. Συλλέγοντας πληροφορίες για το ταξίδι που θα κάνουμε πιθανώς στις επόμενες (έστω σε κάποιες μελλοντικές) χειμερινές ή θερινές διακοπές μας. Τα Βραχώδη Ορη είναι προορισμός για κάθε εποχή.

Από τον Καναδά…

Αν βεβαίως το εξοχικό σπίτι του Μαρίνο βρίσκεται κάπου κοντά στο Ασπεν του Κολοράντο, το χειμερινό θέρετρο με τις πολυτελείς κατοικίες και τις φημισμένες πίστες του σκι, τα Βραχώδη Ορη καλύπτουν τεράστια έκταση ξεκινώντας από την Αλάσκα και καταλήγοντας στο Νέο Μεξικό. Οπότε, όταν μιλάμε για εκδρομή στην οροσειρά πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στα Βόρεια, τα Κεντρικά και τα Νότια Βραχώδη. Ανάμεσα σε εκείνα των ΗΠΑ και εκείνα του Καναδά. Στον οποίον Καναδά, από όπου εμείς ξεκινάμε, λειτουργούν πέντε εθνικά Rocky Mountain Parks. Πρόκειται για τα Μπανφ, Τζάσπερ, Κούτνεϊ, Γιόχο και Γουότερτον – το τελευταίο βρίσκεται στα σύνορα με τις ΗΠΑ. Το Μπανφ είναι το παλαιότερο εθνικό πάρκο των καναδικών Βραχωδών Ορέων, καθώς ιδρύθηκε το 1885: Καλύπτει έκταση 6.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων και φιλοξενεί πολλά σπάνια είδη ζώων. Το 1984 ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO. Η λίμνη Μινεγουάνκα με τα κρυστάλλινα, νερά της, η λίμνη Λουίζ με το σμαραγδένιο χρώμα (ένα από τα πιο φωτογραφημένα τοπία του Καναδά), η λίμνη Μορέν που τροφοδοτείται από τους γύρω παγετώνες και η «Κοιλάδα των δέκα κορυφών» αποτελούν μερικά από τα κυριότερα αξιοθέατά του. Αξιοθέατο θεωρείται και το μεγαλειώδες ιστορικό ξενοδοχείο Fairmont Banff Springs που λειτουργεί από το 1888 και που διάφοροι θρύλοι θέλουν τα πνεύματα ενός πρώην υπαλλήλου και μιας γυναίκας που έχασε τη ζωή της πέφτοντας από τη σκάλα του να το στοιχειώνουν. Αν δεν φοβάστε τα φαντάσματα, όπως δεν τα φοβήθηκε μεταξύ άλλων και η βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας που έχει μείνει στο ξενοδοχείο, μπορείτε να κλείσετε δωμάτιο με τιμές που αυτή την περίοδο ξεκινούν από 400 ευρώ για το δίκλινο. Η ταρίφα αυξάνεται αρκετά κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.

Αν το Μπανφ είναι το πιο παλιό, το Τζάσπερ είναι το πιο μεγάλο εθνικό πάρκο στα καναδικά Βραχώδη Ορη, με έκταση 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Είναι και εκείνο Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCΟ. Κορυφαίο αξιοθέατό του, ο παγετώνας Αθαμπάσκα. Στο πάρκο Τζάσπερ βρίσκεται και μια κατασκευή που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλη τουριστική ατραξιόν: Πρόκειται για τον Glacier Skywalk, τον βραβευμένο το 2011 στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής στη Βαρκελώνη διάδρομο από γυαλί που σου επιτρέπει να περπατήσεις 280 μέτρα πάνω από το έδαφος βλέποντας το κενό κάτω από τα πόδια σου. Το (τσουχτερό) εισιτήριο για την (αρκετά τρομακτική) βόλτα κοστίζει περίπου 30 ευρώ.

Είναι δεκάδες οι διαδρομές που μπορεί κάποιος να κάνει στα Βραχώδη Ορη του Καναδά. Περιλαμβάνουν επισκέψεις σε φυσικά αξιοθέατα και στάσεις σε γραφικά χωριά και ειδυλλιακές κωμοπόλεις σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες. Ενας από τους καλύτερους τρόπους για να γνωρίσει κάποιος την περιοχή είναι πάντα το ταξίδι με τρένο, με το Rocky Mountaineer να προσφέρει εξαιρετικές διαδρομές (της μίας έως και των εννέα διανυκτερεύσεων) και να παρέχει τις ανέσεις πεντάστερου ξενοδοχείου. Ναι, αυτή αποτελεί μια ακριβή επιλογή, όμως υπάρχουν πάντα λύσεις για όλα τα βαλάντια, ανάμεσά τους οικονομικά ξενοδοχεία και πνιγμένα στο πράσινο καταφύγια όπου το βράδυ οι φιλοξενούμενοι γίνονται μια παρέα μπροστά στο τζάκι. Σαν σε ταινία, είπαμε.

…στις ΗΠΑ

Το ταξίδι όμως συνεχίζεται προς τον Νότο, και από τον Καναδά περνάμε στις ΗΠΑ. Ατελείωτα χιλιόμετρα ορεινών εκτάσεων με τοπία που κόβουν την ανάσα, δάση με προστατευόμενη άγρια ζωή και εκτεταμένο δίκτυο μονοπατιών για τους λάτρεις της πεζοπορίας: Αυτό είναι το Εθνικό Πάρκο στα Βραχώδη Ορη του Κολοράντο. Ιδανικές εποχές για να το επισκεφθεί κάποιος είναι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, αρκετούς τολμηρούς όμως προσελκύει και τον χειμώνα – στα σημεία που παραμένουν ανοιχτά, γιατί υπάρχουν και εκείνα, τα πιο δυσπρόσιτα, που κλείνουν. Στο Κολοράντο βρίσκεται και το Great Sand Dunes National Park με τους τεράστιους, όπως το λέει και η ονομασία του, αμμόλοφους, τους υψηλότερους της Βόρειας Αμερικής. Ενα από τα διασημότερα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ είναι το Γέλοουστοουν, επίσης Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το οποίο φημίζεται, μεταξύ άλλων, για τους θερμοπίδακές του (γκέιζερ). Ανήκει κυρίως στην Πολιτεία του Γουαϊόμινγκ (όπου βρίσκεται και το Grand Teton National Park), εκτείνεται όμως και στις Πολιτείες της Μοντάνα και του Αϊνταχο, οπότε θεωρείται ένα ακόμη από τα εθνικά πάρκα των Βραχωδών. Μιας και βρισκόμαστε στη Μοντάνα, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στο Glacier National Park, ενώ περνώντας στο Αϊνταχο απαραίτητη κρίνεται μια στάση στο σεληνιακό τοπίο του εθνικού μνημείου των Κρατήρων της Σελήνης. Γιατί τα Βραχώδη Ορη εδώ είναι… αλλιώς. Σμιλεμένα από τη λάβα που έρεε στην περιοχή κατά το πολύ μακρινό παρελθόν, παραπέμπουν σε άλλον πλανήτη!

Από τον Βορρά έως τον Νότο, και από τον Καναδά μέχρι το Μεξικό, το τοπίο αλλάζει διαρκώς. Τα μεγάλα δάση δίνουν σιγά-σιγά τη θέση τους σε άγονες εκτάσεις που μοιάζουν με τοπία σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Θέλεις μια ζωή για να γυρίσεις απ’ άκρη σ’ άκρη – ή μάλλον από κορυφή σε κορυφή – τα πληθωρικά Βραχώδη Ορη. Οι πιο τυχεροί από εμάς θα κάνουν κάποια στιγμή ένα πέρασμα μερικών ημερών σε ένα από αυτά τα αρκετά ακριβά (λόγω και των αεροπορικών εισιτηρίων) ταξίδια που χαρακτηρίζονται «ταξίδια ζωής». Τη στιγμή που το θέμα της κλιματικής αλλαγής και της προστασίας της φύσης συζητιέται όσο ποτέ άλλοτε, αποδράσεις σαν αυτήν, που σε φέρνουν σε άμεση επαφή με τη φύση και σου θυμίζουν την ομορφιά αλλά και τη θεμελιώδη σημασία της για την ύπαρξη του ανθρώπινου είδους, είναι κάτι περισσότερο, κάτι πολύ πιο ουσιαστικό από αναψυχή και ψυχαγωγία!