Η …ειρηνευτική πολεμική επιχείρηση του Ερντογάν κατά των κούρδων στη Συρία, πέρα από τις δεκάδες θύματα που ήδη έχει προκαλέσει, δημιουργεί ένα ντόμινο απρόβλεπτων και επικίνδυνων εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Παρά τη διεθνή κατακραυγή, παρά τις δηλώσεις καταδίκης από μια σειρά ευρωπαίους ηγέτες, ο τούρκος πρόεδρος συνεχίζει ακάθεκτος να προκαλεί και να εκβιάζει.
Ήδη χθες απείλησε ευθέως τους ευρωπαίους να μην τολμήσουν να καταδικάσουν την εισβολή γιατί θα ανοίξει τις πόρτες και θα στείλει εκατομμύρια πρόσφυγες στην Ευρώπη. Αφού εξασφάλισε την ανοχή του… πάνσοφου Τράμπ, έστω και με αντικρουόμενες και τραγελαφικές δηλώσεις, προσπαθεί κυρίως με βομβαρδισμούς όχι απλώς να εκδιώξει τους κούρδους από τα σύνορα του, αλλά να τους ισοπεδώσει κυριολεκτικά.
Μπορεί ο Μακρόν κι άλλοι ηγέτες να προειδοποιούν ότι με την τακτική αυτή ουσιαστικά βοηθά τους τζιχαντιστές να ανακτήσουν ξανά τη δύναμη τους αλλά το αυτί του δεν ιδρώνει. Ούτε οι προειδοποιήσεις που ακούγονται στις ΗΠΑ για μέτρα κατά του ίδιου και της Τουρκίας φαίνεται να τον πτοούν, καθώς στηρίζεται στις παλινωδίες του Τραμπ. Επιμένει στην επίδειξη ισχύος, αδιαφορώντας και για τις συνέπειες που προκαλεί και για την κλιμάκωση της έντασης στην ευρύτερη περιοχή της πάντα εύφλεκτης Μέσης Ανατολής.
Το χειρότερο από όλα, ιδιαίτερα για την χώρα μας είναι ότι οι συνεχείς εκβιασμοί του δεν αντιμετωπίζονται παρά μόνο σε επίπεδο δηλώσεων.Με τη βόμβα των εκατομμυρίων προσφύγων στα χέρια απειλεί ανοικτά τους ευρωπαίους που παρακολουθούν αμήχανοι και αδύναμοι ουσιαστικά τις πολεμικές κραυγές του.Απλώς περιμένουν να δουν τις αντοχές των κούρδων και τις ενδεχόμενες εσωτερικές αναταράξεις που μπορεί να προκληθούν από μια απρόβλεπτη εξέλιξη των πολεμικών συγκρούσεων.
Με τη δημοτικότητα του σε διαρκή φθορά, ο τούρκος πρόεδρος δεν έχει την πολυτέλεια μιας μακρόσυρτης σύγκρουσης. Μπορεί η ισορροπία δυνάμεων να τον ευνοεί, αλλά όπως έχει αποδείξει η ιστορία της περιοχής, οι εξελίξεις δεν είναι πάντα προβλέψιμες.
Η Ελλάδα πέρα από τη δεδομένη συμπαράταξη της με την Ευρώπη δεν έχει ουσιαστικά περιθώρια αντιδράσεων. Παρακολουθεί το εξελισσόμενο δράμα και ελπίζει μόνο να μην υποχρεωθεί να διαχειριστεί ένα ακόμα ανεξέλεγκτο κύμα προσφυγικών ροών Π ου δυστυχώς για εμάς δεν είναι καθόλου απίθανο.
