Δεν μας έφτανε το προσφυγικό, δεν μας έφταναν οι τουρκικές απειλές για γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, ήρθε ως κερασάκι στην τούρτα και το αιφνιδιαστικό πράσινο φως του κ. Τραμπ στον Ερντογάν για να εισβάλλει στη Συρία.Ένα σκηνικό εφιάλτης για την ευρύτερη περιοχή μας με απρόβλεπτες για την ώρα επιπτώσεις που δικαίως έχει προκαλέσει παγκόσμια αναστάτωση.
Από τη μια ένας κυριολεκτικά απίστευτος ηγέτης της υπερδύναμης που εγκαταλείπει εν μια νυκτί τους συμμάχους του και με τις προκλητικές δηλώσεις του δυναμιτίζει τις σχέσεις με την Ευρώπη και παράλληλα τροφοδοτεί μια αλυσίδα αντιδράσεων από όλες τις εμπλεκόμενες, στην περιοχή χώρες.Άνοιξε κυριολεκτικά τον ασκό του Αιόλου,προκαλώντας τεράστιες αντιδράσεις και στις ΗΠΑ, ακόμα και από τους ρεπουμπλικάνους υποστηρικτές του.
Είναι άγνωστο τι περιλαμβάνει η συμφωνία Τραμπ – Ερντογάν, αλλά μετά τις θυελλώδεις αντιδράσεις στην Ουάσιγκτον ο αμερικανός πρόεδρος με μια παραληρηματική δήλωση του επικαλούμενος την «ασύγκριτη σοφία του» προειδοποίησε την Άγκυρα να μην κάνει κάτι που θα ξεπεράσει τα όρια, γιατί τότε θα «καταστρέψει την οικονομία της «.
Από την άλλη ο άλλος απρόβλεπτος ηγέτης της Τουρκίας, επιμένει να προκαλεί τους πάντες και τα πάντα. Ανοίγει όλα τα μέτωπα – και στη Συρία και στην Κύπρο – αδιαφορώντας για τις διεθνείς αλλά και τις εσωτερικές αντιδράσεις. Επιμένει να προκαλεί και να διεκδικεί, αδιαφορώντας για το διεθνές δίκαιο ή για τα κυριαρχικά δικαιώματα γειτονικών χωρών. Προσπαθεί να ξεπεράσει την πορεία φθοράς στην οποία έχει μπει ο ίδιος, εξάγει την κρίση σε μια προσπάθεια να παραπλανήσει τους τούρκους πολίτες.
Δυστυχώς η Ελλάδα θέλοντας και μη βρίσκεται πάλι μπροστά σε μια νέα κρίση, όχι οικονομική αυτή τη φορά, αλλά γεωπολιτική. Με ορατό τον κίνδυνο το προσφυγικό κύμα που ήδη αντιμετωπίζει να διογκωθεί ακόμα περισσότερο. Γιατί μια πολεμική επιχείρηση στη Συρία είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα οδηγήσει μια νέα στρατιά απόκληρων σε αναζήτηση ασφαλέστερων περιοχών.
Η πρόσφατη ελληνοαμερικανική συμφωνία δεν φαίνεται ,παρά τις λεκτικές διαβεβαιώσεις ,ότι θα προσφέρει την απαιτούμενη ασπίδα προστασίας απέναντι στην επικίνδυνη στρατηγική Ερντογάν. Οι συμμαχίες που οικοδομούνται με άλλες χώρες της περιοχής, είναι προφανώς αναγκαίες και ευπρόσδεκτες.
Είναι αναγκαίο όμως μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις κι ένα αρραγές εσωτερικό εθνικό μέτωπο. Που θα βάζει το ευρύτερο συμφέρον της χώρας,πάνω και πέρα από τις όποιες κομματικές διεκδικήσεις. Οι αναμενόμενες συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης πρέπει να το επιβεβαιώσουν με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο.
