Μπορεί στην Ελλάδα να κυριαρχεί το προσφυγικό-μεταναστευτικό αλλά η σκοτεινιά που επικρατεί στο διεθνή ορίζοντα, προμηνύει και νέες αναταράξεις. Οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία προδιαγράφονται όλο και πιο ανησυχητικές, καθώς ο κίνδυνος μιας νέας ύφεσης είναι ορατός, ενώ οι παρεμβάσεις του αμερικανού προέδρου και η αδιέξοδη πολιτική Τζόνσον για το Brexit, επιδεινώνουν συνεχώς την ατμόσφαιρα.
Τα μηνύματα από τις αγορές είναι ήδη ανησυχητικά και επηρεάζουν το αδύναμο ούτως ή άλλως, χρηματιστήριο της Αθήνας. Οι νέοι δασμοί από την άλλη που επέβαλλε ο Τράμπ σε ευρωπαϊκά προϊόντα αναμένεται να έχουν συνέπειες και στις ελληνικές εξαγωγές, αλλά κυρίως επιδεινώνουν τις ήδη προβληματικές σχέσεις Ευρώπης -ΗΠΑ.
Οι εξελίξεις αυτές σε μια περίοδο που η Ελλάδα προσπαθεί να ανασυντάξει την οικονομία της, να προσελκύσει ξένους επενδυτές για να σταθεί ξανά στα πόδια της, δεν είναι ότι καλύτερο.Πολύ περισσότερο που η Ευρώπη συνεχίζει να ταλαντεύεται αδυνατώντας να αντιμετωπίσει τη στασιμότητα που επικρατεί στις κυρίαρχες οικονομίες της.
Είναι αναγκαίο να διδαχθούν οι ευρωπαίοι ηγέτες από την αντιμετώπιση της τελευταίας κρίσης και να μη συνεχίσουν τα ίδια λάθη, όπως τόνισε ο Μάριο Ντράγκι στην ομιλία του στην Ακαδημία Αθηνών, για να αποτρέψουν μια νέα κρίση με υψηλό κοινωνικό κόστος. Κι αυτό σημαίνει, όπως είπε, χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής υπέρ περισσότερων επενδύσεων και δαπανών, ώστε να τονωθεί η σημερινή ασθενική ανάπτυξη. Δεν μπορεί, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, οι καθαρές δημόσιες επενδύσεις την τελευταία δεκαετία να είναι μηδενικές.
Για την ώρα πάντως ο ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης φαίνεται να μιλά σε ώτα μη ακουόντων.Προτιμούν να ασκούν κριτική για την πολιτική χαμηλών επιτοκίων και ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, παρά να ξεφύγουν από την πεπατημένη των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και των χαμηλών ελλειμάτων.
Η Ευρώπη και φυσικά η Ελλάδα έχουν απόλυτη ανάγκη από μια δημοσιονομική χαλάρωση. Από μια τόνωση των δημόσιων επενδύσεων που θα λειτουργήσουν ως ατμομηχανή της ανάπτυξης. Με ένα ασύντακτο Brexit προ των πυλών, με ένα απρόβλεπτο κι εκδικητικό Τράμπ, με υποτονικούς έως κι αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης η επιμονή στη δημοσιονομική πειθαρχία οδηγεί αναπόφευκτα σε ένα νέο κύκλο ύφεσης και κρίσης.