«Βρισκόμαστε σε πόλεμο» προειδοποίησε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, την περασμένη Πέμπτη στη διάρκεια μιας ιδιωτικής εκδήλωσης στη Νέα Υόρκη. Ο Αμερικανός πρόεδρος αναφερόταν στην απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων,όπου πλειοψηφούν οι Δημοκρατικοί να ξεκινήσει επίσημη έρευνα σε βάρος του με το ερώτημα της παραπομπής.
Όμως ο Τραμπ δεν βρίσκεται σε πόλεμο μόνο ενάντια στο Δημοκρατικό κόμμα το οποίο αμφισβητεί την παρουσία του στον Λευκό Οίκο. Είναι επίσης εναντίον των δημοκρατικών θεσμών των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως σχολιάζει το editorial της γαλλικής εφημερίδας Le Monde, τονίζοντας ότι αυτό είναι ακόμη πιο σοβαρό.
Οι συντάκτες της εφημερίδας εκτιμούν ότι η παραπάνω απόφαση, την οποία ανακοίνωσε η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι, είναι το πρώτο βήμα της καθαίρεσης του Αμερικανού προέδρου και πως πρόκειται για κίνηση υψηλού ρίσκου. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα επιτύχει. Καμία από τις τρεις ανάλογες διαδικασίες δεν είχε ως αποτέλεσμα την αποπομπή κάποιου εν ενεργεία προέδρου κι επίσης, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι δεν θα στραφεί εναντίον του Δημοκρατικού Κόμματος μέσα στους επόμενους δεκατρείς μήνες, οπότε και λήγει η θητεία του Τραμπ. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι Δημοκρατικοί είχαν άλλη επιλογή.
Οι Γάλλοι συντάκτες αναφέρουν ότι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ασκείται εφεξής η πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αλλάξει εκ βάθρων, σε σχέση με τους προηγούμενους ενοίκους του Λευκού Οίκου. Εκτελεστική εξουσία, νομοθετική εξουσία και δικαστική εξουσία δεν φαίνεται να υπακούουν στους ίδιους κανόνες. Από τη στιγμή που οι Δημοκρατικοί κατάφεραν να αποκτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις ενδιάμεσες εκλογές του 2018, ο πρόεδρος Τραμπ αρνείται κάθε μορφή κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Η μάχη θα είναι σκληρή
Οι επιθέσεις του ενάντια στους δικαστές, τις αστυνομικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες πληροφοριών, τους πολλούς οργανισμούς της δημόσιας διοίκησης και η μόνιμη εχθρότητά του έναντι των Μέσων Ενημέρωσης, τα οποία συχνά πυκνά χαρακτηρίζει “εχθρούς του λαού”, “ψεύτες” και “διεφθαρμένους”, έχουν αυξηθεί εδώ και τρία χρόνια. Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο Τραμπ, με τον τρόπο διακυβέρνησής του υπονομεύει τη δημοκρατική ζωή.
Αν η έρευνα επιβεβαιωθεί, αυτό που αφήνει να εννοηθεί η τηλεφωνική συνομιλία του Τραμπ με τον Ουκρανό ομόλογό του στις 25 Ιουλίου είναι ότι πρόκειται για κατάχρηση εξουσίας. Επί του πρακτέου, ο Αμερικανός πρόεδρος προσαρμόζει τη στρατιωτική βοήθεια που θα παράσχει σε ξένη χώρα, ανάλογα με το εάν θα λάβει τις πληροφορίες που θέλει, ώστε κατόπιν να τις χρησιμοποιήσει εναντίον του πιθανού του αντιπάλου στο δρόμο για τις προεδρικές εκλογές.
Αντιμέτωποι με αυτόν τον πρόεδρο που κινείται έξω από τις νόρμες, οι Δημοκρατικοί θα έπρεπε να θέσουν ένα όριο πέρα από το οποίο θεωρούν ότι τα θεσμικά αντίβαρα –τα περίφημα checks and balances του αμερικανικού συστήματος, δεν μπορούν πλέον να έχουν αξία: στα μάτια τους αυτό το όριο έχει ξεπεραστεί.
Η μάχη θα είναι σκληρή. Ο τελευταίος πρόεδρος, ο Μπιλ Κλίντον, ο οποίος παραπέμφθηκε, με την κατηγορία ότι είπε ψέματα σχετικά με την εξωσυζυγική του σχέση με την Μόνικα Λεβίνσκι το 1998, πολεμήθηκε και τελικά αθωώθηκε. Αλλά αποδέχτηκε τους κανόνες και ακολούθησε τη διαδικασία.
Ο Ντόναλτ Τραμπ παίζει χωρίς κανόνες, περιβάλλεται από ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτα από το να δημιουργούν δικές τους νόρμες και αρνείται το προφανές. Αναγκασμένος να δημοσιοποιήσει το κείμενο συνομιλίας του με τον Ουκρανό πρόεδρο και κατακεραυνώνει τους εχθρούς στα κοινωνικά δίκτυα. Τοποθετεί τους ψηφοφόρους του εναντίον των θεσμών. Για αυτόν, κάθε κίνηση επιτρέπεται. Για την αμερικανική δημοκρατία όμως, αυτή η επικίνδυνη δοκιμασία θα αποδειχτεί ζωτικής σημασίας.
