Κραυγές ή συναίνεση για την προσφυγική βόμβα;

Πόσος καιρός πρέπει να περάσει για να αντιληφθούν όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ότι το προσφυγικό - μεταναστευτικό δεν προσφέρεται για ξεκαθάρισμα πολιτικών λογαριασμών ή για άγονες και κυρίως χωρίς αντίκρισμα συγκρούσεις;

Πόσος καιρός πρέπει να περάσει για να αντιληφθούν όλοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ότι το προσφυγικό – μεταναστευτικό δεν προσφέρεται για ξεκαθάρισμα πολιτικών λογαριασμών ή για άγονες και κυρίως χωρίς αντίκρισμα συγκρούσεις; Έχουμε μπροστά μας μια βραδυφλεγή βόμβα που δεν είναι εύκολο και απλό να απενεργοποιηθεί.

Η έκρηξη των προσφυγικών ροών τους τελευταίους μήνες αγγίζει τα επίπεδα της κρίσης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες το Σεπτέμβριο οι θαλάσσιες αφίξεις, κυρίως από το Αφγανιστάν και τη Συρία, ήταν 10.258 και ο αριθμός αυτός ήταν ο υψηλότερος ανά μήνα από το 2016. Συνολικά φέτος η Ελλάδα έχει δεχθεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων από όσους επέλεξαν τους θαλάσσιους δρόμους της Μεσογείου. Από τις 77.400 αφίξεις οι 45.600 αφορούσαν ελληνικές περιοχές και κυρίως τα νησιά του Αιγαίου.

Η κατάσταση λοιπόν τείνει να γίνει ανεξέλεγκτη, καθώς φαίνεται ότι η Τουρκία έχει αφήσει τους διαύλους ανοικτούς, εκβιάζοντας επί της ουσίας την Ευρώπη για περισσότερα χρήματα. Δυστυχώς το πρόβλημα δεν λύνεται με κραυγές και συνθήματα,η κατάσταση δεν βελτιώνεται  με ανεφάρμοστες  και αναποτελεσματικές επιδείξεις ανθρωπισμού.

Με 75.000 αιτήσεις ασύλου να εκκρεμούν με εκατοντάδες νέους πρόσφυγες και μετανάστες να προστίθενται καθημερινά,το χάος της Μόριας και των άλλων νησιών δεν αντιμετωπίζεται. Επιβάλλεται ένα κοινό μέτωπο κυβέρνησης και αντιπολίτευσης  για μια διεθνή κινητοποίηση, μήπως και καταφέρουμε να πείσουμε τους ευρωπαίους ότι με δηλώσεις μόνο το πρόβλημα όχι απλώς δεν αντιμετωπίζεται αλλά διογκώνεται. Οι επικείμενες συναντήσεις του πρωθυπουργού με τους αρχηγούς των κομμάτων, είναι μια ευκαιρία να αναζητηθεί επιτέλους μια συναίνεση, μια στοιχειώδης κοινή εθνική γραμμή για τη διαχείριση του προσφυγικού.

Εύκολες και βολικές λύσεις δεν υπάρχουν. Η πολιτική ασύλου χρειάζεται σίγουρα μια αναθεώρηση. Γιατί όπως είπε χθες και ο γάλλος πρόεδρος κ.Μακρόν «αν αφήσουμε το δικαίωμα του ασύλου να γίνει αντικείμενο κατάχρησης, διακίνησης, τότε αυτό θα χαθεί. Δεν θα είναι οι δημοκράτες που θα εξαλείψουν το δικαίωμα αυτό, αλλά αυταρχικοί ηγέτες εκλεγμένοι από λαούς που θα φοβούνται» επεσήμανε.

Δυστυχώς τα ξενοφοβικά σύνδρομα ενδημούν και στη χώρα μας. Κι όσο το πρόβλημα διαιωνίζεται τόσο θα αυξάνονται. Επιβάλλεται λοιπόν το συντομότερο το πολιτικό σύστημα να αντιληφθεί τους κινδύνους και να αναλάβει τις ευθύνες του. Άλλωστε όλες οι πλευρές  του πολιτικού φάσματος, έχουν διαχειριστεί αυτή την καυτή πατάτα και γνωρίζουν και τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα…

ΤΟ ΒΗΜΑ

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.